اگربا يك ديد تحقيقي و دور از تعصب به دين مبين اسلام نظر فرمائيد خواهيد ديد كه تمام احكام و دستورات ديني راجع به مسئله بردهداري در جهت نفي بردهداري و در جهت ارزش دادن به آنها مي‌باشد.
بردهداري مسئله‌اي بوده است كه در صدر اسلام از رايج‌ترين مسائل آن زمان بوده ولي اسلام با آوردن قوانين عتق و عتاق به بهانه‌هاي مختلف دستور به آزاد كردن برده‌ها مي‌داده است.
اگر مسلماني روزه‌اش را مي‌خورده اسلام دستور مي‌داده بايد يك بنده آزاد كند اگر به نذرش عمل نمي‌كرده اسلام دستور مي‌داده بنده آزاد كند.و آزاد كردن بنده به بهانه‌هاي مختلف دين اسلام مورد توجه خاص قرار گرفته است و در واقع مسلمانان در جنگ‌ها و غيره آن گاه كه كفار را اسير مي‌گرفتند آنها را تحت تعليم و تربيت اسلام قرار داده و سپس آزاد مي‌كردند.و اين روايت معروف است كه هر گاه پيامبر اسلام افرادي را در جنگ اسير مي‌كرد مي‌فرمود هر يك از شما كه بتواند مسلماني را تعليم دهد او را آزاد خواهم كرد و آيا تعليم و تربيت نمودن يك مشرك و سپس آزاد نمودن او ايده موافق بردهداري است يا مخالف آن.اگر شما به اخلاق عملي و زندگي معصومين ما نظر كنيد خواهيد ديد هر يك از آنان در طول عمر شريف و زندگي با بركت خود صدها برده و بنده را (اعم از غلام و كنيز) آزاد نموده‌اند.سلاطين و حكام كشورهاي مختلف در آن زمان هدايا و تحفه‌هايي كه براي ديگر سران ممالك مي‌فرستادند كنيزان و غلامان بوده است و وقتي پادشاه رم كنيزي به نام ماريه را به پيامبر هديه مي‌دهد حضرت رسول نه تنها اين كنيز را آزاد مي‌كند بلكه تا سر حد همسر خود او را ارتقاء مي‌دهد و بالا مي‌آورد و به عنوان همسر رسول خدا به مسلمانان معرفي مي‌گردد.
راستي تاكنون تحقيقي پيرامون مادران گرامي امامان معصوم ما داشته‌ايد و هيچ مي‌دانيد كه اكثر امامان ما از مادراني كه كنيز بوده‌اند و توسط آن بزرگواران آزاد گريده‌اند به دنيا آمده‌اند. تنها جريان فتح ايران كافي است كه برخورد اسلام با بردهداري به دست آوريد آن گاه كه عمربن خطاب دختران و زنان ايراني را به اسارت درآورده بود و گاه به آنها اهانت مي‌كرد اين امير المومنين(ع) بود كه عمر را مخاطب و معاقب قرار داد وفرمود هرگز با زناني كه روزي براي خود مقام و شخصيت داشته‌اند چنين برخوردهایی نكن آن گاه حضرت علي زنان و دختران ايراني را آزاد كرده و به آنها قدرت انتخاب داد و فرمود با هر مردي كه مايل به ازدواج باشيد مي‌توانيد ازدواج كنيد و اين جا بود كه دختر پادشاه ايراني حضرت امام حسين(ع) را به عنوان همسر پذيرفت و امام حسين با او ازدواج كرد و به عنوان همسر اباعبد‌الله به منزل ايشان رفت.
ما اگر بخواهيم نكات دقيق و برخوردهي خوب دين اسلام و رهبران آنها را با مسئله بردگان و كنيزان براي شما بازگو كنيم نه تنها ده‌ها ايميل بلكه چندين كتاب لازم دارد كه زمان به ما چنين اجازه‌اي را نمي‌هد.
و اسلام با آوردن قوانين(عتق رقبه) كه همان آزادي بندگان مي‌باشد كاري كرد كه در همان قرون اوليه اسلام ديگر از بردهداري خبري نبود و تمام بردگان آزاد شدند و شما امروزه در صدها كشور اسلامي حتي يك بنده هم پيدا نخواهيد كرد و الان وضعيت طوري شده و كار به جايي رسيده كه وقتي كسي به عنوان مثال روزه خود را مي‌خورد و جريمه آن را كه آزادي يك بنده است مي‌خواهد پرداخت كند هرگز بنده اي را پيدا نمي‌كند كه آزاد نمايد طبيعتاً به سراغ جريمه بعدي كه سير كردن شكم فقراء است مي‌رود.
در خاتمه خواهش و توصيه دوستانه ما به شما اين است كه هرگز و هرگز پيرامون يك مطلبي بدون تحقيق و بررسي درست نظر ندهيد و قضاوت نفرمائيد و هر موضوعي را كه از هر جايي مي‌شنويد و مي‌بينيد تا كاملاً پيرامون آن تحقيق نفرموده‌ايد تصديق نيز نفرماييد.از اول خلقت تاكنون ، تا جنگي بر پا بوده ، اسير جنگي گرفتن وجود داشته و بناي عقلاء بر اين بوده و هست و خواهد بود كه دشمني را كه مي‌خواهد انسان را از بُن بركند ، اسير نمايند تا از لحاظ اراده و عمل محدود شده و آزاد نباشد ، و اين همان برده گيري به معناي اسير گرفتن است كه مورد پذيرش اسلام نيز مي‌باشد و قرآن آن را برنداشته و برداشتن آن هم امكان ندارد . بجز مورد اسير جنگي ، دو گونه بردهداري ديگر رواج داشته است : 1ـ در آفريقا ، مرد خانه ، فرزندان و زن خود را مي‌فروخت . 2ـ پادشاهان هر كسي را كه مي‌‌خواستند ، به بردگي مي‌گرفتند . اسلام اين دو قسم برده گرفتن را الغاء فرمود و از بين برد ، ولي چنانچه اشاره شد ، برده گرفتن به معناي جنگي را الغاء نكرده و نمي شود آن را الغاء نمود . و آخرين وصيت پيامبر اكرم (ص) سفارش اكيد به مراعات حال زنان و بردگان بود كه فرمود : ايّاكم و الضعيفَين ! بر شما باد مراعات دو گروه ضعيف ! در زمان ائمه (ع) نيز اين مسئله وجود داشته است چنانكه اميرالمؤمنين (ع) وقتي دو پيراهن مي‌خريد ، پيراهن خوب و گران تر را به غلام خود قنبر مي‌داد و غير مرغوب را براي خود نگه مي داشت . و قنبر تحت اين تربيت ، برده بودن خود را براي امير مؤمنان (ع) افتخار مي‌داند.
منبع : پایگاه عرفان