«و لا تقتلوا اولادكم من املاق نحن نرزقكم و ايّاهم»
فرمان سوم درباره فرزندان است. خداوند مى‌فرمايد عده‌اى در زمان پيغمبر بودند كه فرزندانشان (نه فقط دخترها) را مى‌كشتند. مثل همين كارى كه بعضى از مردم در هند انجام مى‌دهند. علتش هم اين است كه نمى‌توانند خرجشان را بدهند. درحالى‌كه علت اصلى قتل اولاد دورى از خداست. زيرا تنها انسان بريده از خدا مى‌تواند چنين بى‌رحم باشد.
قرآن دستور مى‌دهد كه فرزندانتان را نكشيد. البته، در گذشته، مردم تنها بدن بچه‌هايشان را مى‌كشتند، اما در زمان ما، دين و عقل و تربيت بچه‌هاست كه كشته مى‌شود. ازاين‌رو، پيغمبر فرمودند:
اگر زنان و شوهران آخر الزمان عقرب بزايند بهتر است تا آدميزاد.
پدران و مادران آخر الزمان كسانى هستند كه با تربيت نادرست خود فرزندانشان را مى‌كشند. اگر انسانى را كه كشته شده است دفن نكنند، جسد او بوى تعفّن مى‌گيرد. اولاد بى‌تربيت و بى‌دين هم اين‌گونه‌اند، يعنى چون از نظر جان و دل مرده‌اند و در پى همان تربيت غلطاند، تعفن زندگيشان را فرامى‌گيرد. ازاين‌روست كه آمار زنا و طلاق و فساد و جرم و جنايت در جامعه فزونى مى‌گيرد.
قرآن گوشزد مى‌كند كه بچه‌هايتان را نكشيد و در ادامه مى‌فرمايد:
«و ما يتذكّروا الّا اولو الالباب».
جز صاحبان خرد كسى اين سخنان را نمى‌شوند.
منبع : پایگاه عرفان