مطلب ديگر اين كه خداوند متعال در هنگام مرگ پاكان عالم، انبيا، اوليا و امامان عليهم السلام و در هنگام شهادت حضرت سيدالشهدا عليه السلام- به فرموده امام صادق عليه السلام- آنها را به اسم خطاب نمى‌كنند، بلكه مى‌فرمايد:
«ارْجِعِي إِلى رَبِّكِ»
خطابش را به طور مستقيم متوجه نفس عاشقان و اولياى خود كرده است؛
«يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ»
«مطمئنّة» صفت نفس است. مى‌توانست بفرمايد: «يا حسين! ارجعى الى ربّك» اما عظمت نفس شخصيت تغذيه شده با رزق حلالِ ويژه خود را چگونه خطاب مى‌كند كه باعث مى‌شود پروردگار عالم هنگام عبور اوليائش از دنيا، دعوت ويژه‌اى از آنان بكند:
«يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ* ارْجِعِي»
امام صادق عليه السلام مى‌فرمايد: نام ديگر سوره فجر «سورة الحسين» است، به خاطر آخرين آيه سوره كه خدا مى‌فرمايد:
«يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ* ارْجِعِي إِلى رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً* فَادْخُلِي فِي عِبادِي* وَ ادْخُلِي جَنَّتِي»
منبع : پایگاه عرفان