استاد انصاریان: آشتی با خداوند چه مزایایی برای انسان دارد؟

استاد انصاریان در سخنرانی یازدهم خود در ماه محرم در حسینیه حضرت قاسم(ع) تهران با اشاره به اینکه امر خداوند، امری است که از علم، رحمت، حکمت و محبت بی‌نهایت او سرچشمه می‌گیرد، اظهار کرد: وقتی این امر شامل حال انسان می‌شود، در حقیقت انسان با انجام این امر به ارزش‌های والای الهی و ملکوتی نائل می‌شود. تمام  اوامر پروردگار بر همین اساس است و وجود مقدس او در امر کردن نسبت به انسان، خیرخواه است، او در اوامر و نواهی برای همه بندگانش، خواهان یک دنیای آباد است.

این مفسر برجسته قرآن کریم ادامه داد: چیزی از این اقدامات هم به سود خداوند نیست. اراده‌ خداوند به این مسئله تعلق گرفته است که خاک مرده را به یک ظرف زیبای پرگنجایش به نام انسان تبدیل می‌کند و این ظرف توخالی را که چیزی در آن نیست، از خرد و حکمت و علم و اخلاق و ارزش‌های عرشی پر می‌کند.

استاد انصاریان خاطرنشان کرد: اگر کسی نخواهد که دستورات خدا و آنچه که نهی کرده را اجرایی کند، در حقیقت، ضرری را متوجه خدا نکرده است، بلکه دست رد به سینه خودش می‌زند که به رحمت، محبت و به لطف او  وصل نشود.

این استاد اخلاق حوزه علمیه قم با اشاره به آیه «والعصر * ان الانسان لفی خسر» اظهار کرد: قرآن این مسئله را می‌گوید که به زمان قسم، انسان در حال فرورفتن در خسارت است؛ چراکه خودش، خودش را از لطف و محبت من خالی نگه می‌دارد.  قرآن می‌گوید: من راضی نیستم که یک نفر از بندگانم بدبخت و تیره روز شده و از ارزش‌های ملکوتی دست خالی باشد.

وی با بیان اینکه آنچه ضرر و خسارت  به مردم وارد می‌شود کاری به خداوند ندارد؛ اظهار کرد: خداوند در قرآن می‌فرماید: «ما اصابک من سیئة فمن نفسک» یعنی هر شرّ و ضرری که به انسان می‌رسد از ناحیه خود انسان است؛ چون خداوند ظالم نیست که مایل باشد به بندگانش ظلم کند.

در اینجا به روایتی اشاره می‌کنم که به درد شب‌های احیا می‌خورد. از رسول خدا(ص) نقل شده که «تخلقوا باخلاق الله» یعنی همه شما متخلق به اخلاق خدا شوید و ببینید خدا چه اخلاقی نسبت به شما دارد. یکی از اخلاقیات پروردگار، آبروداری است. امام حسین(ع) در دعای عرفه عرض می‌کند که اگر پرونده‌ را باز کنی، یک نفر از خانواده‌ام، نه تنها من را قبول نمی‌کند بلکه اصلاً بیرونم می‌کند و راهم نمی‌دهد. امام(ع) که  اهل گناه نبود، این را به ما می‌گوید که ببینید خدا چقدر آبروداری می‌کند.

این استاد اخلاق حوزه علمیه ادامه داد: ممکن است خداوند، یک گناه آدم را برملا کند و باعث آبروریزی برای انسان شود و خودمان هم می‌دانیم اگر خداوند، گناهان ما را برملا کند چه بلاهایی به سرمان می‌آید. این اخلاق خداست که آبروداری می‌کند. «ان الله جمیل» یعنی خدا زیباست «و یحب الجمال» و زیبایی را دوست دارد.

 استاد انصاریان عنوان کرد: پیغمبر اسلام(ص) می‌فرمایند: وقتی دستی را بر سر یک یتیم می‌کشی، به هر تعداد مویی که از زیر دستت رد می‌شود، پروردگار در پرونده‌ات ثواب می‌نویسد؛ یعنی خدا دوست دارد مردم نرم‌خو و خوش اخلاق باشند و در سخن گفتن آرام حرف بزنند. خداوند اصلاً تلخی را دوست ندارند؛ چراکه خودش هم تلخ نیست.

این استاد اخلاق حوزه علمیه قم با اشاره به آیه «فَإِنْ تُبْتُمْ فَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ»﴿التوبة، 3﴾ اظهار کرد: به فرموده خداوند، اگر بیایید با من آشتی کنید خیر دنیا و آخرت برای شماست و این نهایت برخورد پروردگار است. این آیات قرآن است. هزار آیه درباره قیامت در قرآن وجود دارد. تمام جهنمی‌ها می‌گویند، جهنمی شدن ما تقصیر خودمان است. در روز قیامت، جهنمیان در آتش فریاد می‌کشند و می‌گویند پروردگارا یک بار دیگر ما را به دنیا برگردان، آدم خوبی می‌شویم، پس معلوم می‌شود جهنم رفتن ملت، کار خدا نیست بلکه کار خود انسان است.

وی ادامه داد: حیف است که خداوند بهشت را برای ما گذاشته اما ما به جهنم برویم. خداوند در قرآن می‌فرماید: «كُلَّمٰا نَضِجَتْ جُلُودُهُمْ بَدَّلْنٰاهُمْ جُلُوداً غَيْرَهٰا» ﴿النساء، 56﴾ هرلحظه که آتش جهنم پوست مردم را بریان می‌کند من یک پوست جدید به آنها می‌دهم، سوختگی پوستی هم خیلی درد دارد؛ بنابراین چرا به جهنم برویم. اگر خداوند بخواهد کسی را تربیت کند، با زیباکاری ادب می‌کند.

استاد انصاریان با اشاره به قبح سخن‌چینی در دین مبین اسلام اظهار کرد: نباید سخن‌چین باشیم. اگر از گناه کسی هم باخبر شدیم، حرام است که برای شخص دیگری بگوییم، اگر زمینه آن وجود دارد باید به کنار وی رفته و به او اعلام کنیم که کارت اشتباه است و برایت مشکل ایجاد می‌شود. خداوند متعال می‌فرماید: کسی که آبروی بنده من را ببرد، من روز قیامت بین کل اهل محشر آبرویش را می‌برم؛ چراکه خداوند بندگانش را دوست دارد. آبروی عباد خدا را به باد دادن حرام است و این گناه آنقدر بزرگ است که پیغمبر اسلام(ص) می‌فرماید: «آبروی کسی را ببری یا سرش را ببری، هر دو گناهش یکی است».

وی تأکید کرد: ریختن آبروی انسان، مساوی با ریختن خون مردم است. «تخلقوا باخلاق الله»، امر پیغمبر است و در قرآن هم به این مسئله اشاره شده است. قرآن کتاب عشق است، من از ده سالگی با قرآن سروکار داشتم و نمی‌دانم چند بار از اول تا آخرش را خوانده‌ام اما کاملاً برایم ثابت شده است که این کتاب، کتاب عشق، محبت و آشتی است؛ بنابراین از قرآن دوری نکنید؛ چراکه قرآن، آدم را عاشق و نرم بار می‌آورد.

وی با بیان اینکه اظهار عجز پیش ستم‌کنندگان خطاست، عنوان کرد: اشک کباب باعث طغیان آتش است. ما خیلی انسان‌های آبرودار می‌شناسیم که نه کمیته امداد می‌روند و نه جای دیگر کار می‌کنند و خرج و دخلشان یکی نیست ولی قرآن مجید می‌گوید اینقدر عزت نفس دارند که وقتی بیرون نگاهش می‌کنی، فکر می‌کنی این یک شخص ثروتمند یا از طبقه متوسط است. یادم نمی‌رود که یک شب، در تاریکی شب، یک پاکت پر از پول برداشتم و به در یک خانه یک نفر بردم. در را که زدم، آدم با شخصیتی بود که در را باز کرد، خواستم کنار بایستم پاکت را بدهم و فرار کنم، من این طرف در وقتی زنگ زدم، آمد در را باز کرد، از لای در که خواستم پاکت را  به وی بدهم، من را دید، اشکش ریخت و گفت امشب، کار علی(ع) را کردی که نیمه شب در خانه افراد آبرودار مستحق می‌رفت. من نایستادم و گفتم آقا من کجا کار علی انجام دادم، علی عرشی است اما من یک طلبه روضه‌خوان هستم.

این مفسر برجسته قرآن کریم در پایان گفت: انشاء‌الله با همه کس اینگونه رفتار کنیم و هیچکس را رد نکنیم؛ چراکه چنین کاری حیف است.