براى آنكه شیعه على علیه السلام، را بشناسیم لازم است نخست على علیه السلام، را بشناسیم. شناخت شخصیت ممتاز و بى نظیر على نیاز به تحصیل در دانشگاهها و مراكز علمى یا مطالعه كتبى كه درباره او نوشته شده؛ نیست.
شیعه در لغت پیرو و یار است، بنابراین شیعیان یارانى هستند كه متابعت رأى رهبر خود را مى كنند چنانكه خداى تعالى مى فرماید: «وَ إِنَّ مِنْ شِیعَتِهِ لَإِبْراهِیمَ» (صافات/82)
مورخین و فقهاء و متكلمین لفظ شیعه را اسم براى دسته اى مى دانند كه على بن ابیطالب علیه السلام و اولاد او را دوست مى دارند و معتقد هستند كه تصریح بخلافت واجب است زیرا پیغمبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله، تصریح فرمود: كه على جانشین من است.
شیعه باید شبیه امامش باشد!
براى آنكه شیعه على علیه السلام، را بشناسیم لازم است نخست على علیه السلام، را بشناسیم. شناخت شخصیت ممتاز و بى نظیر على نیاز به تحصیل در دانشگاهها و مراكز علمى یا مطالعه كتبى كه درباره او نوشته شده؛ نیست.
بهره شیعه از ظلم و ستم این جنایتکاران بیش از دیگر طوایف بوده و آنگاه که انگلیس و فرانسه، اعراب را به بند کشیدند، حقوق و اموال شیعه بیش از دیگران به تاراج رفت. طالب این حقیقت را تنها مطالعه گفتارى مشهور از امام، كفایت مى كند و درخواهد یافت كه تنها كلام او، گویاى عظمت و مقام والاى آن حضرت است. شخصیتى كه همچون بزرگى هستى، در مقدار و اندازه اى نگنجد كه خود معجزه اى است غیرقابل انكار.
همین بر ناآگاهان به شخصیت آن حضرت بس كه به این فرمایش وى گوش فرادهند كه فرمود: «واللّه لو أعطیت الاقالیم السبعة بما تحت افلاكها، على ان أعصى اللّه فى نملة اسلبها جلب شعیرة ما فعلت؛ به خدا سوگند، اگر اقلیمهاى هفتگانه را و آنچه در زیر افلاك آن است به من بدهند تا با گرفتن پوسته جویى از دهان مورچه اى، مرتكب گناهى شوم، هرگز چنین نخواهم كرد.»
مردم دو دسته اند
فانى شدن على در ذات حق، فنایى كه مبدأ و نمونه حق است بلكه بالاتر، مترادف اسم حق است؛ خداوند آن را از انسانهاى ظالم دور ساخته است. اینجاست كه مردم به دوستان و دشمنان على علیه السلام، تقسیم مى شوند، چنانكه در مورد حق نیز، مردم به طرفداران حق و دشمنان حق تقسیم مى گردند. از امام صادق علیه السلام، سوال شد: چرا امام على علیه السلام، تقسیم كننده بهشت و دوزخ گردید؟
فرمود: «چون دوستى او ایمان و دشمنى با او كفر بشمار مى آید و بهشت براى مومنان و دوزخ براى كافران آفریده شد».
شرایط ورود به مذهب شیعه
اگر كسى خود را به چنین امامى منسوب نمود، و تصمیم گرفت در جمله یاران و پیروان او گردد؛ باید به او اقتداء كند و به تعبیر دیگر، باید تمام شروطى را كه اهل بیت بیان كرده اند، اطاعت كند.
شروطى كه محور ورود به مذهب شیعه و انتساب به اوست.امام متقین در نهج البلاغه می فرماید: «من پیشواى مومنان، و مال ، پیشواى تبهكاران است.» پس دنیاپرستان نمی توانند شیعیان واقعی باشند.
امام صادق علیه السلام، فرمود: «بر هر مسلمانى كه ما را مى شناسد بر او فرض است كه نفس خود را در شبانه روز به حساب كشد، اگر كار نیكى انجام داده بر او بیفزاید و اگر مرتكب خطایى شده؛ از خدا طلب بخشش كند.»
اگر کسی خود را به چنین امامی منسوب نمود، و تصمیم گرفت در جمله یاران و پیروان او گردد، باید به او اقتدا کند و به تعبیر دیگر، باید تمام شروطی را که اهل بیت بیان کرده اند، اطاعت کند
امام باقر علیه السلام فرمود:«و اللّه ما شیعتنا الّا من اتّقى اللّه و اطاعه.سوگند به خدا، شیعه ما نیستند مگر كسانى كه تقواى خدا پیشه و از او پیروى كنند.»
بنابراین، شیعه حقیقى آنست كه روح ابوذر و عمار و سلمان در اوست وگرنه او فقط نامى از شیعه برخود دارد.
تاریخ مظلومیت شیعه
شیعه از عهد امویان تا پایان دوره عثمانیان، هماره زیر یوغ و در بند حكام جور بوده است و پس از آن، كه استعمار غرب دامنه سیطره خود را بر سرزمینهاى عربى گستراند، بهره شیعه، از ظلم و ستم این جنایتكاران بیش از دیگر طوایف بوده و آنگاه كه انگلیس و فرانسه، اعراب را به بند كشیدند؛ حقوق و اموال شیعه بیش از دیگران به تاراج رفت به خصوص لبنان، كه سهم بیشترى از غارت و كشتار را داشت.و مهجوریت شیعیان در جهان تا امروز ادامه دارد.
حرف آخر؛ اینگونه باشیم!
به نظر می آید جامع ترین سخن امام شیعیان، درباره ویژگی های شیعه، آن است که فرمود: شادى اش در چهرة او، و اندوه وى در دلش پنهان است، سینه اش از هر چیزى فراخ تر، و نفس او از هر چیزى خوارتر است. برترى جویى را زشت، و ریاكارى را دشمن مى شمارد، اندوه او طولانى، و همت او بلند است، سكوتش فراوان، و وقت او با كار گرفته است، شكر گزار و شكیبا و ژرف اندیش است. از كسى در خواست ندارد و نرم خو و فروتن است، نفس او از سنگ خارا سخت تر اما در دیندارى از بنده خوارتر است.
-----------------------------------------------------
- نهج البلاغه، خطبه222، حکمت 316 و333
- مغنیه، محمدجواد، امامت علی (علیه السلام) در آینه عقل و قرآن ؛ صص168 -173
- مغنیه، محمدجواد، شیعه و زمامداران خودسر ؛ ص33