براى آن حضرت سخنان و كلمات و سخنرانى‌هايى است كه نشان دهنده دانش و بينش آن حضرت نسبت به حقايق ملكوتى و آسمانى است و اين كه سرچشمه علم و دانش او وحى است و آن حضرت را به روح اعظم اتصالى مافوق تعريف است، او مستقيماً در دامن ختم نبوت تربيت يافت و علوم اولين و آخرين را از آن جناب دريافت كرد.
فلاسفه و حكما و عرفا و اوليا بر خطبه‌اى كه پس از وفات پيامبر صلى الله عليه و آله در مسجد النبى در دفاع از ولايت مطلقه اميرالمؤمنين عليه السلام انشاء كرد شرح‌ها و تفسيرها نوشته‌اند ولى تا به امروز تمام قدرتمندان عقلى از درك حقايق ملكوتى آن خطبه معطّل مانده‌اند!!
در آن خطبه اسرار ملكوت، حقايق عرفانى، مسائل مهم فلسفى، مسئله نبوت، برنامه ولايت، هنگامه محشر، اوضاع طبيعت و هستى، برنامه قرآن، آينده بشر و واقعيت‌هاى ديگر مورد بحث دختر پيامبر قرار گرفته كه آن خطبه به تنهايى كتاب كاملى از علم و معرفت است كه بدون سابقه ذهنى، در حضور انصار و مهاجر ايراد فرمودند.
علاوه بر آن خطبه در موقعيت‌هاى گوناگون، مسائل و مطالبى را القا فرموده‌اند كه جمع آن مسائل و مطالب كتابى عظيم از حكمت الهى و عرفان آسمانى است.
بدون شك اگر بخواهم تمام سخنان آن درياى معرفت را در اين نوشتار بياورم و به شرح و توضيح آن اقدام كنم به چند مجلد مى‌رسد، تنها براى نشان دادن گوشه‌اى از عظمت عقلى و شخصيت روحى آن حبيبه حق به جملاتى از آن جناب به نقل فقيه بزرگ سيد ابن طاوس قناعت مى‌كنم:
خطبه حضرت زهرا عليها السلام به نقل از سيد ابن طاووس
دختر با عظمت پيامبر، پس از رحلت پدر، بر اثر انحراف مسير خلافت و حكومت به دست هواپرستان زمان، دچار انواع حوادث و مصايب و بلاها و طوفان‌ها و ابتلائات شد، حوادثى كه مانند تيرگى شب به خيمه حيات هجوم آورد، در حدّى كه از زبان حال آن معصومه نقل شده، اگر بلاهايى كه پس از وفات پدر به سر من آمد به روزهاى روزگار مى‌ريختند تمام روزها تبديل به شب تار مى‌شد.
در وزش آن طوفان‌هاى بنيان‌برانداز بسيارى از مردم دين و ايمان را به دنياى فانى فروخته و آخرت باقى را براى مقدارى درهم و دينار و كرسى رياست از دست دادند.
دختر پيامبر براى حفظ قرآن و زحمات انبيا و نگهدارى منصب سعادتبخش ولايت و امامت در برابر آن همه حادثه و بلا ايستادگى كرد و تابلوى گرانبهاى زير را كه درس‌ها براى امت تا روز قيامت در آن ثبت است از خود به يادگار گذاشت.
الْحَمْدُ للّهِ الَّذى لَمْ يَجْعَلْنى جاحِداً لِشَىْ‌ءٍ مِنْ كِتابِهِ.
خداى را سپاس گزارم كه در برخورد با اينهمه حوادث و بلا و رنج و مشقّت و طوفان و ناراحتى دچار انكار چيزى از حقايق كتاب الهى نشدم.
اعتقاد به توحيد و نبوّت و ملائكه و كتاب و روز قيامت و قرار در مدار اخلاق حسنه و اعمال صالحه را به عنايت الهى حفظ كردم، حوادث خطرى برايم در اين زمينه ايجاد نكرد.
وَلا مُتَحَيِّراً فى شَىْ‌ءٍ مِنْ امْرِهِ.
خدا را شكر مى‌كنم در چيزى از امر الهى پس از وزيدن اين همه بادهاى خطرناك اخلاقى و اجتماعى سرگردان و دودل نشدم.
راه برايم آشكار بود و حق در همه زمينه‌ها برايم از آفتاب روشن‌تر، سلوكم را در مسلك الهى ادامه دادم و با كمال يقين و پاك از شك و ترديد وظايف الهى خود را انجام دادم.
اللّهُمَّ انِّى اسْئَلُكَ قَوْلَ التَّوابينَ وَعَمَلَهُمْ.
پروردگارا! آنچه براى من مهم است، اين است كه به صف بازگشتگان به سوى تو درآيم و گفتارم در مسئله توبه و عملم در برنامه بازگشت هم چون توّابين حقيقى به راستى و درستى باشد كه طايفه توبه‌كنندگان در پيشگاه تو از ارزش بسيار عظيمى برخوردارند.
وَنَجاةَ الْمُجاهِدينَ وَثَوابَهُمْ.
اى خداوند مهربان! از تو مى‌خواهم راهم و نجاتم را، راه و نجات رزمندگان در راهت قرار دهى و از ثواب و خيرى كه به مجاهدين فى سبيل اللّه عنايت مى‌كنى به من هم عنايت نمايى كه سستى و عافيت‌طلبى را دشمنم و تمام علاقه و عشقم به اين است كه رزمنده‌اى خالص و مجاهدى پاك براى اعلاى كلمه حق باشم.
وَتَصْديقَ الْمُؤْمِنينَ وَتَوَكُّلَهُمْ.
الهى! قلبم را هم چون قلب مؤمنان واقعى آراسته به تصديق نسبت به همه واقعيات قرار بده و آن جايگاه ملكوتى را به نور صدق و صفا منوّر گردان، الهى اعتماد و توكّلم را بر خود همانند اعتماد و توكل انبيا بر خويش قرار داده.
اذا تَوَفَّيْتَ نَفْسى وَقَبَضْتَ رُوحى فَاجْعَلْ روحى فِى الْارْواحِ الرّابِحَةِ، وَاجْعَلْ نَفْسى فى الْانْفُسِ الصّالِحَةِ، وَاجْعَلْ جَسَدى فِى الْاجْسادِ الْمُطَهَّرَةِ وَاجْعَلْ عَمَلى فِى الْاعْمالِ الْمُتَقَبَّلَةِ.
پروردگارا! چون عمرم سرآمد و روحم را قبض كردى، پس روحم را در ارواح رابحه و نفسم را در نفوس صالحه و بدنم را در ابدان مطهّره و اعمالم را در اعمال قبول شده قرار بده.
احتمالًا معناى ارواح رابحه، ارواح انبياى اولوالعزم و انفس صالحه، نفوس آن بزرگواران و اجساد مطهّره، اجساد شهداى راه حق و حقيقت باشد كه از هر منت و برنامه‌اى آزادند.
سُبْحانَ مَنْ يَعْلَمُ خَواطِرَ الْقُلوبِ، سُبْحانَ مَنْ يُحْصى عَدَدَ الذُّنوبِ، سُبْحانَ مَنْ لا تَخْفى عَلَيْهِ خافيةٌ فى الْارْضِ وَالسَّماءِ.
پاك و منزه از هر عيب و نقصى است خداوندى كه بر تمام آنچه بر قلوب بندگان مى‌گذرد آگاه است، پاك و منزه است پروردگارى كه شماره عدد ذنوب گنهكاران در پيشگاهش معلوم است، پاك و مبرّاست خداوندى كه هيچ چيزى در زمين و آسمان از حضرتش پوشيده نيست.
الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى لَمْ يَجْعَلْنى كافِراً لِانْعُمِهِ وَلا جَاحِداً لِفَضْلِهِ، فَالْخَيْرُ فيهِ وَهُوَ اهْلُهُ.
اللَّهُمَّ قَدْ تَرى مَكانِى وَتَسْمَعُ كَلامى وَتَطَّلِعُ عَلى امْرى وَتَعْلَمُ ما فى نَفْسى وَلَيْسَ يَخْفى عَلَيْكَ شَىْ‌ءٌ مِنْ امْرى.
سپس و حمد مى‌كنم آن وجود مقدسى را كه به من توفيق داد، تا از ناسپاسى نسبت به نعمت هايش و انكار فضايلش آزاد باشم، تمام خير در اوست و او اهل خير است. الهى! جايم را مى‌بينى و كلامم را مى‌شنوى و بر تمام امورم آگاهى و آنچه در وجود من است مى‌دانى و چيزى از برنامه‌هاى باطن و ظاهر من بر تو پوشيده نيست.
اللّهُمَّ انْزِع الْعُجْبَ وَالرِّياءَ وَالْكِبْرَ وَالْبَغْى وَالْحَسَدَ وَالضَّعْفَ وَالشَّكَّ وَالْوَهْنَ وَالضُّرَّ وَالْاسْقامَ وَالْخِذْلانَ وَالْمَكْرَ وَالْخَديعَةَ وَالْبَلِيَّةَ وَالْفَسادَ مِنْ سَمْعى وَبَصَرى وَجَميعِ جَوارِحى وَخُذْ بِناصِيَتى الى ما تُحِبُ وَتَرْضى «1».
الهى! خودبينى و ريا و تكبر و تجاوز و حسد و سستى و شك و بى‌حسى و خسارت و دردها و خوارى و مكر و حيله و بلا و فساد را از گوش و چشم و تمام جوارح من ريشه‌كن فرما و مرا در مسير عشق و رضايت خود قرار بده.
حيات مادى و معنوى در نظر حضرت زهرا عليها السلام
در روايات بسيار مهم در كتب معتبر آمده كه:
مردى از سر كار بازار به خانه رفت، همسرش وى را پريشان حال ديد، سبب پريشانى وى را كه از چهره‌اش آشكار بود پرسيد، در پاسخ زن گفت: امروز در ميان مغازه براى مدّتى به فكر عاقبت و قيامت خود افتادم كه در آن روز جاى من كجاست: بهشت يا جهنم؟ برايم معلوم نشد، مرا سخت افسرده كرد، اكنون با اضطراب و وحشت و پريشانى و ناراحتى به خانه آمده‌ام و از تو مى‌خواهم مرا از اين رنج نجات دهى، زن به همسرش گفت: از دست من براى تو چه كارى برمى‌آيد؟ جواب داد: نزد حضرت زهرا عليها السلام برو كه آن مخدّره عالم به حقايق است و از آن حضرت عاقبت مرا بپرس!
زن به خانه حضرت زهرا عليها السلام رفت و عين گفتار شوهرش را به آن بانوى عصمت عرضه داشت، حضرت در پاسخ وى گفت: به همسرت بگو: اگر در امور حيات مادى و معنوى هماهنگ با قرآن زندگى كرده باشى مسلماً اهل بهشت ورنه به عذاب الهى دچار خواهى شد.
دختر با عظمت پيامبر در علم و عمل، در اخلاق و كردار، در زهد و عبادت، در فضيلت و كمال، در شوهردارى و خانه‌دارى، در تربيت اولاد در تمام روزگار و در همه دهر موجودى عالى و بى‌نمونه است، تا جايى كه بر تمام زنان جهان واجب است در تمام امور حيات از آن حضرت پيروى كرده و به آن جناب تأسّى جويند تا خير دنيا و آخرت خويش را تأمين نمايند.
پی نوشت :
______________________________
(1)- فلاح السائل: 173، الفصل التاسع عشر، بحار الأنوار: 83/ 66، باب 39، حديث 4.
مطاللب قوق برگرفته شده از
کتاب:عرفان اسلامی،جلد 11
نوشته: حضرت استاد انصاریان
منبع : پایگاه عرفان