در روايتى از انس كه معاصر پيامبر صلى الله عليه و آله و از اصحاب آن حضرت به شمار مى‌آيد، آمده است:
«كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ اذَا فَقَدَ الرَّجُلَ مِنْ إِخْوَانِهِ ثَلاثَةَ ايَامٍ سَأَلَ عَنْهُ فَإِنْ كَانَ غَائِباً دَعَا لَهُ وَإِنْ كَانَ شَاهِداً زَارَه وَإِنْ كَانَ مَرِيْضاً عَادَهُ».
هرگاه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله مردى از برادران دينى‌اش را سه روز متوالى در جمع ياران و مسجديان نمى‌يافت از او خبر مى‌گرفت، اگر در مدينه نبود به او دعا مى‌كرد و اگر در مدينه بود به ديدار او مى‌شتافت و اگر بيمار بود از او عيادت مى‌كرد.
پيامبر بزرگوار اسلام صلى الله عليه و آله به امت خود نسبت به برادران دينى‌شان درس‌هاى بسيار مهم اخلاقى داده است از جمله اين درس كه:
چون سه روز برادر ايمانى خود را نيافتيد از اوضاع و احوالش خبر بگيريد و نسبت به او به پى‌جويى برخيزيد، چنان چه به سفر رفته مخلصانه براى سلامت او و مصون ماندنش از خطر و سود بردنش از سفر و بازگشتنش در كمال سلامت و امنيت دعا كنيد زيرا دعا از زبان ديگرى در حق شخص ديگر دعايى مستجاب و مورد قبول است «2».
چنان كه روايت شده است:
خداوند به حضرت موسى عليه السلام وحى فرمود: اى موسى! [براى خواستن نيازمندى‌هايت] با آن دهان لب به دعا بگشاى كه گناهى مرتكب نشده باشد، حضرت موسى مى‌گويد: خدايا! چنين زبانى چگونه براى من باشد؟ خدا فرمود: [تو، كه به وسيله دهان شخص ديگر مرتكب معصيت نشده‌اى]، با دهان ديگران مرا بخوان «1».
|
بهر اين فرمود موسى را خدا |
وقت حاجت خواستن اندر دعا |
|
|
كى كليم اللَّه زمن مى‌جو پناه |
با دهانى كه نكردى تو گناه |
|
|
گفت موسى من ندارم آن دهان |
گفت ما را از دهان غير خوان |
|
|
از دهان غير كى كردى گناه |
از دهان غير برخوان كى اله |
|
|
آن چنان كن كه دهان‌ها مر تو را |
در شب و در روزها آرد دعا |
|
و در روايتى به همين سبك و سياق از پيامبر بزرگ اسلام صلى الله عليه و آله نقل شده است:
«أُدعُوا اللَّهَ بِأَلْسِنَةٍ مَا عَقَيْتُمُوهُ بِهَا، قَالُوا: يَا رَسولَ اللَّهِ وَمَنْ لَنَا بِتِلكَ الألسنة؟ قَالَ: يَدعُوا بَعضُكُم لِبَعضٍ لِأنَّكَ مَا عَصَيْتَ بِلِسَانِهِ وَهُوَ مَا عَصى بِلِسانِكَ .
خدا را با زبان‌هايى كه به وسيله آن‌ها او معصيت نكرده‌ايد، دعا كنيد، گفتند: يا رسول اللَّه! از ما كيست كه چنين زبانى داشته باشد؟ فرمود:
برخى از شما برخى ديگر را دعا كند زيرا تو با زبان او گناهى انجام نداده‌اى و او با زبان تو گناهى مرتكب نشده است.
در هر صورت پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله براى اين كه حقيقت اتحاد در جان انسان‌ها و مقام والاى انسانيّت را در مهرورزى به يكديگر به عرصه نوظهور برساند، به امت تعليم مى‌دهد كه براى سلامت و امنيّت و رفاه زندگى ديگران، مخلصانه و با سوز دل از طريق دعا با منبع فيض بى‌نهايت در ارتباط باشيد و از حضرت او رسيدن هر نوع خيرى را به ديگران درخواست نماييد زيرا دعاى غير در حقّ غير چون دعاى پدر و مادر در حقّ فرزند و دعاى مظلوم بر ضد ظالم و دعاى زائران حرم خدا در حق ديگران و دعاى فرشتگان و پيامبران و امامان نسبت به اهل ايمان و اهل توبه، مستجاب است.
منبع: فرهنگ مهرورزى
منبع : پایگاه عرفان