قرآن مجيد پس از آن كه در بخشى از آيه 71 سوره توبه مهرورزى مردان و زنان باايمان را به يكديگر كه از ايمانشان سرچشمه مى‌گيرد مطرح مى‌كند، در آيه بعد به سه اثر بسيار مثبت و ابدى اين مهرورزى در قيامت اشاره مى‌نمايد:
[وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها وَ مَساكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ وَ رِضْوانٌ مِنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ] .
خدا به مردان و زنان با ايمان (به پادش مهرورزيشان به يكديگر و امر به معروف و نهى از منكر و اقامه نماز و پرداخت زكات و اطاعت از خدا و پيامبرش) بهشت‌هايى را وعده داده كه از زيرِ [درختانِ] آن نهرها جارى است در آن جاودانه‌اند، و نيز سراهاى پاكيزه‌اى را در بهشت‌هاى ابدى [وعده فرموده] و هم‌چنين خشنودى و رضايتى از سوى خدا [كه از همه آن نعمت ها] بزرگ‌تر است؛ اين همان كاميابى بزرگ است.
منبع: فرهنگ مهرورزى
منبع : پایگاه عرفان