خداى متعال از طريق تفكر و تعقل در عالم طبيعت، خود را به ما نشان مى‌دهد كه آينه‌اى براى ديدن من در اختيار شما است.
«هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً لَكُمْ»
اوست كه از آسمان براى شما و به نفع شما آب را نازل مى‌كند. اين چه كتابى است! مسأله آب‌ها با تابش آفتاب به اقيانوس‌ها، به اندازه گرم كردن آب، بخار بالا رفتن، ميل بالا رفتن بخار، بعد در هواى سرد به ابر تبديل و بارور شدن، آمدن باد و راندن ابرها، در محل‌هاى لازم بارش آن را خالى كردن و بعد از خالى شدن، اين بار «مِنْهُ شَرابٌ» بخشى از اين آبى كه از بالا براى شما فرستادم، آب آشاميدنى شماست؛ تلخ، شور و غيرقابل شرب نيست، املاح بيش از اندازه ندارد، براى بدن مضر نيست، رفع تشنگى است، تركيبى از اكسيژن و هيدروژن است كه يكى مى‌سوزاند و يكى مى‌سوزد، ولى براى شما خنك، زياد و قابل دسترسى است، مانند طلا نيست كه استخراجى باشد، بلكه به صورت اقيانوس، رود، قنات، چشمه، دريا و درياچه در اختيار شماست.
«وَ مِنْهُ شَجَرٌ فِيهِ تُسِيمُونَ»
كار بخشى از اين آب نيز اين است كه در آغوش خود، انواع روييدنى‌ها را پرورانده، به شما تحويل بدهد تا براى دام‌ها و منافع ديگر خود استفاده كنيد:
«يُنْبِتُ لَكُمْ بِهِ الزَّرْعَ وَ الزَّيْتُونَ وَ النَّخِيلَ وَ الْأَعْنابَ وَ مِنْ كُلِّ الثَّمَراتِ»
اين آبى كه نازل مى‌كنم، براى شما زراعت مى‌روياند، زيتون مى‌سازد، خرما به وجود مى‌آورد و انواع انگورها را به شما تحويل مى‌دهد:
«إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ»
و هر ميوه‌اى كافى است تا شما انديشه كنيد و بفهميد كه اين‌ها آثار قدرت، رحمت، حكمت و علم كسى به نام «الله» است. يا نه، انديشه نمى‌كنيد و چشم عقل خود را مى‌بنديد، مى‌خوريد، چاق مى‌شويد، مى‌ميريد و خوراك مورچه‌ها و كرم‌ها مى‌شويد.
پروردگار متعال مى‌فرمايد:
در مورد روييدنى‌ها مانند زيتون، خرما، انواع انگور فكر كنيد، بفهميد كه «من الله» است و نعمتى است كه به شما داده و اين كه براى چه به شما داده شده است؟
لقمه را از فكر و عقل خود عبور بدهيد كه نورانى و خدايى شود، بعد بخوريد.
منبع: ارزش عمر و راه هزينه آن
منبع : پایگاه عرفان