استخاره به معناي طلب خير و مشورت كردن با خدا مي‌باشد و در اصل براي اموري تجويز شده است كه انسان مؤمن در حالت تحيّر و دو دلي مي‌باشد.
بعنوان مثال شخصي تصميم به انجام معامله و يا رفتن به سفر و يا ازدواج با فردي را مي‌گيرد ولي از عاقبت كار مطلع نيست و به خوبي نمي‌داند آيا اين كار او نتيجه مثبت و خوبي خواهد داشت يا نه؟ در چنين موردي ابتدا بايد با عقل و فكر خودش مسئله را كاملاً بررسي كند و نتايج آن را حساب كند و در مرحله بعد بايد با صاحبان عقل و تجربه كه انسانهاي متدين نيز هستند مشورت شود اگر باز هم به حالت دو دلي باقي ماند در اينجا امامان معصوم ما در روايات متعددي ما را تشويق به انجام دادن استخاره نموده‌اند.
البته استخاره هم راههاي مختلفي دارد و بهترين آن استخاره با قرآن مجيد است. بنابراين شرعيت استخاره از زمان امامان معصوم ما مي‌باشد و بسياري از انسانهاي مؤمن و معتقد تاكنون نتيجه‌‌هاي بسيار خوبي از عمل به استخاره گرفته‌اند.
استخاره براى رفع حيرت و ترديد در انجام كارهاى مباح وجایز و حلال است، اعم از اينكه ترديد در اصل عمل باشد يا در چگونگى آن، بنابراين در كارهاى خير كه سرگردانى و تحير در آنها وجود ندارد استخاره لازم نيست و شايسته است انسان در امورى كه مى خواهد راجع به آنها تصميم بگيرد ، ابتدا فکر و دقت كند و يا با افراد با تجربه و مورد اطمينان مشورت نمايد و در صورتى كه ترديد او برطرف نشد ، مى تواند استخاره كند.
استخاره گرفتن با قرآن كار هر كسي نيست و نيازمند آمادگي روحي و علمي مي‌باشد.
منبع : پایگاه عرفان