اگر نیازمندید هم انفاق کنید

به بهانه چهار ده اسفند، روز احسان و نیکوکاری/ در این هفته حتما نیکوکار شوید

فرض کنید با یک دست لباس نو به منزلی در پایین شهر بروید و یا متولیان جمع آوری احسان، لباسی تهیه کنند و به سراغ کودکی در پایین شهر بروند که پدر ندارد و یتیم است، و با دیدن این لباس خنده و شادی و هیجانی در او ایجاد شود. به نظر شما زیباتر از این صحنه در دنیا وجود دارد؟
بعضی سنت ها و نامگذاری های تاریخی خیلی زیبا و جذاب اند؛ یکی از این سنت ها که شاید بیشتر از دو دهه از شروعش می گذرد، روز و هفته احسان و نیکوکاری است که هر ساله از چهاردهم اسفند آغاز می شود.

هر چقدر به اول فروردین نزدیک تر می شویم همانگونه که عده ای خوشحال و شادند، عده ای دیگر در غم و استرس تهیه مایحتاج شب عید را دارند. بعضی بچه ها ذوق و شوق لباس نو دارند اما گوشه ای دیگر از شهر، هستند بچه هایی که شاید سالی یکبار هم رنگ لباس جدید را نبینند و پدرانی که هر شب با سرافکندگی و شرمندگی از بچه های منتظر لباس نو به خانه می روند و مادرهایی که نه به فکر تهیه ماهی و سبزی پلوی شب عید که محتاج نیم کیلو برنج یا مقداری نان و پنیر اند.
اما این روز و هفته فرصتی خوب برای یاری رسانی به نیازمندان است. بیاییم قدر این هفته را بدانیم و به حکم آیه «اِنَّ اللهَ یَأمُرُ بِالعَدلِ وَ الاِحسنِ[1] هر چقدر می توانیم کمک کنیم.»

بالاترین لذت

فرض کنید با یک دست لباس نو به منزلی در پایین شهر بروید و یا متولیان جمع آوری احسان، لباسی تهیه کنند و به سراغ کودکی در پایین شهر بروند که پدر ندارد و یتیم است، و با دیدن این لباس خنده و شادی و هیجانی در او ایجاد شود. به نظر شما زیباتر از این صحنه در دنیا وجود دارد؟
امروز این سکانس به یاد ماندنی با دستان شما در حافظه تاریخ ثبت خواهد شد، پس تعلل نکنید.

یاری کنید تا یاری شوید

ائمه معصومین بهترین الگوها و قهرمان های واقعی زندگی ما شیعیان، بیشتر زندگی خود را صرف کمک به نیازمندان کردند تا جایی که سه شب افطار خود را به نیازمندان هبه کردند. قرآن کریم در این باره می فرماید:

«وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا؛ إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنْكُمْ جَزَاءً وَلَا شُكُورًا؛[1] و غذا را در عین دوست داشتنش، به مسکین و یتیم و اسیر انفاق می کنند؛ [و می گویند:] ما شما را فقط برای خشنودی خدا اطعام می کنیم و انتظار هیچ پاداش و سپاسی را از شما نداریم.»
امیرالمومنین علی علیه السلام درباره اهمیت یاری کردن دیگران می فرمایند:
«كَما تُعينُ تُعانُ؛ [2] آن گونه كه ياری ميی كنی ، ياری مي ‌شوی.»

اگر نیازمندید هم انفاق کنید

شاید این تصور وجود داشته باشد که اگر کسی وضعیت مالی خوبی ندارد نباید هیچ صدقه یا انفاقی کند، اما این هم مثل خیلی از باورهای ما نامنطبق با گزاره هایی دینی بوده و قطعا صحیح نیست.
امیر المومنین علی (علیه السلام) می فرمایند:
« إِذَا أَمْلَقْتُمْ فَتَاجِرُوا اللَّهَ بِالصَّدَقَةِ؛ [3] هرگاه تهیدست شدید، با صدقه دادن، با خدا تجارت کنید.»
پس باید این موقعیت ها را غنیمت بدانیم و هر چقدر در توان داریم هر چند به اندازه تهیه یک جوراب انفاق کنیم به این امید که خداوند درهای رحمتش را بر ما باز کند.

پی نوشت ها:
[1] نحل، آیه 90
[2] سوره انسان، آیه 8 و 9
[3] غررالحكم و دررالكلم ، ح ۷۲۰۹
[4]نهج البلاغه، حکمت 258