دارالعرفان/ محقق، مفسر، مترجم و پژوهشگر علوم و معارف قرآنی گفت: یقین بدانید پروردگار عالم در قیامت از پرونده‌ای که قابل گذشت هست، گذشت خواهد کرد. برخی از پرونده‌ها قابل گذشت نیستند، این افراد خودشان در دنیا خود را رسوا کردند؛ اینان حق‌الناس گردنشان است و قابل گذشت نیست.
به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل مؤسسه علمی فرهنگی دارالعرفان، استاد حسین انصاریان در سخنرانی خود در حسینیهٔ بیت‌الزهرا، اظهار داشت: کتاب‌هایی که در زمان ائمۀ طاهرین(ع) به وسیلۀ اصحابِ عالمِ ائمه تدوین شد، از زمان امیرالمؤمنین(ع) تا امام عسکری(ع)، حدود چهارصد کتاب شد. کتاب‌ها به‌تدریج به‌وسیلۀ علمای بزرگ شیعه، در چهار کتاب مشروح و مفصل نظام داده شد؛ کتاب شریف «کافی»، «من لا یحضر»، «تهذیب» و «استبصار». البته بعد از این چهار کتاب، بزرگان دین به شرح معارف این کتاب‌ها پرداختند و کتاب‌های عظیم دیگری را به وجود آوردند.
عمل به نیکی‌های اخلاق امکان دارد و غیرقابل تحمل نیست
وی ادامه داد: گستردگی معارف سبب شد تا برای هر موضوعی کتاب مستقلی نوشته شود؛ از جمله در موضوع اخلاق، آیات و روایات را نظام دقیقی دادند و کتاب‌های متعدد و پر ارزشی تحت عنوان کتاب‌های اخلاقی نوشتند که یک بخش اسلام است. در این کتب هم آیات را شرح دادند و هم روایات را و هم یک سلسله داستان‌های اتفاق افتاده را که ظهور اخلاق حسنۀ عباد خدا و اولیای خدا بود، در این کتاب‌ها آوردند که به همه ثابت کنند عمل به نیکی‌های اخلاق امکان دارد و غیرقابل تحمل نیست. انسان نمی‌تواند بگوید آنهایی که به من بدی کردند، گذشت از آنها خیلی سخت است. انسان اگر خدا باور، قیامت باور و قرآن باور باشد، حالت گذشت برایش آسان می‌شود.
اگر دوست دارید خداوند لغزش‌های شما را ببخشد شما هم از بدی‌های دیگران نسبت به خودتان گذشت کنید
استاد اخلاق حوزه های علمیه به معامله اخلاقی خداوند با بندگان اشاره و خاطرنشان کرد: خداوند در آیه 22 سوره نور می فرماید: «أَ لا تُحِبُّونَ أَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَكُم» شما دوست ندارید خدا از شما گذشت کند؟ هر مؤمنی، هر مسلمانی، هر خدا باوری دوست دارد خدا از اشتباهات او، از لغزش‌های او و از گناهان او گذشت کند. بالاخره هر کسی در پروندۀ خود یک سلسله لغزش‌ها دارد؛ جوان بودید یا نادان بودید یا عصبانی شدید یک کاری کردید، درست نبوده، قطعاً دلتان نمی‌خواهد این موارد در پرونده بماند و فردای قیامت عامل عذاب و عقاب و جریمۀ شما شود؛ اگر دوست دارید من لغزش‌های شما را ببخشم و بیامرزم «وَ لْيَعْفُوا وَ لْيَصْفَحُوا» (نور، 22) شما هم از بدی‌های دیگران نسبت به خودتان گذشت کنید و به رخ آنان هم نکشید. گذشت کردن و به رخ نکشیدن بدی ها، یک عمل بسیار عالی انسانی، ارزشی، اخلاقی و یک عمل الهی مسلک است، گذشت و به رخ نکشیدن کار پروردگار است.
خداوند در پرونده برخی از انسان ها گذشت نمی کند
وی در مورد گذشت خداوند گفت: یقین بدانید پروردگار عالم در قیامت پرونده‌ای که قابل گذشت است، گذشت خواهد کرد. یک وقت یک پرونده‌ای قابل گذشت نیست مثل فرعون، نمرود، شداد، معاویه، یزید، شمر، عمرسعد، ترامپ، اوباما، صدام، اینها خودشان در دنیا خودشان را رسوا کردند، این‌قدر هم جرم کردند که قابل گذشت نیست. اینان حق‌الناس گردنشان است و قابل گذشت نیست. به‌طور نمونه صدام در چهارده پانزده سال حکومتش نزدیک دو میلیون نفر را در عراق و ایران کشت، هیتلر در ده سال حکومتش یازده میلیون نفر را کشت، استالین بدون جنگ دوم جهانی در شوروی در کتابی که رئیس دفترش بعد از مرگش نوشته و من خواندم بیست میلیون نفر را به‌عنوان اینکه مخالفش هستند کشت؛ اینها قابل گذشت نیست.
گناهان و اشتباهات ما قابل گذشت هستند
استاد انصاریان ادامه داد: اما من و شما یک گناه‌هایی با چشم، با دست، با گوش، با زبان، با شکم، با غریزۀ جنسی، با قدم و به قول علمای اخلاق با هفت عضو رئیسۀ خودمان گناهانی مرتکب شدیم که قابل گذشت هست. بیشتر این گناهان حق‌الله است، قیامت هم از ما گذشت می‌کنند، بعد از گذشت هم پروردگار عالم به رخ ما نمی‌کشد که ما حسابی خجالت زده شویم، خدا اخلاقِ به رخ کشیدن ندارد.
گذشت تان از گنهکار باید جدی و قلبی باشد
وی با اشاره به اینکه جذب مردم از طریق اخلاقِ خوب قطعاً ممکن است، اظهار کرد: مردم معصوم نیستند، زن و بچۀ ما که معصوم نیستند، یک اشتباهی گاهی عمدی هم نیست مرتکب می‌شوند و بعد هم از قیافۀ خودشان پیداست خجالت زده‌اند، پشیمان هستند و دلشان می‌خواهد گذشت شود، باید گذشت کرد و بعد هم باید به رخ‌شان نکشید. این گذشت به شوخی نباید باشد، اگر می‌خواهی من تو را ببخشم گذشتت از گنهکار باید جدی و قلبی باشد، نه اینکه زبانی بگویی برو آقا گذشت کردم، واقعاً گذشت باید بکنی که چیزی از او در پروندۀ تو نماند.
استاد انصاریان گفت: هفت عضو بدن که علمای اخلاق اسمش را گذاشتند اعضای رئیسه به ترتیب چشم، گوش، زبان، دست، شکم، غریزه و پا هستند. برای نوک زبان که هنر حرف زدن دارد قرآن مجید عددی نزدیک به سیصد آیه آورده است. برای شش عضو دیگر مجموعاً دویست آیه در قرآن پیدا نمی‌کنید. برای زبان تنها دانشمندان ما مثل مرحوم فیض کاشانی(ره) پانصد سال پیش، یک کتاب مستقل دارد به نام «کتاب لسان»، شعرای ما هم در مسئلۀ زبان معرکه هستند، در شعر گفتن راجع‌به کارهای زبان، زشتی‌های زبان، حسنات زبان، خوبی‌های زبان. شما ببینید مسئلۀ زبان، سخن و گفتار از چه ارزش والایی برخوردار است که خداوند اسم قرآن خودش را «لسان» گذاشته است «بِلِسانٍ عَرَبِيٍّ مُبِين» (شعرا، 195).
ثواب زبان درستگو را نمی‌توان ارزیابی کرد
مبلغ عرصه بین الملل افزود: قرآن مجید گفتار زبان وحی است. با این زبان هزار و پانصد سال است پروردگار عالم چند میلیارد نفر را از تاریکی و گمراهی جهنم با همین زبان وحی و زبان آسمانی و زبان ملکوتی نجات داده است. صد و بیست و چهار هزار نفر پیامبر با مردم حرف زدند و با این حرف زدن بسیاری از افراد را از ظلمات و هوای نفس و شرک و بت‌پرستی نجات دادند. ثواب زبان درستگو را نمی‌توان ارزیابی کرد.
نویسنده کتاب ارزشمند «بایسته های تبلیغ» در بخش دیگری از سخنان خود به احترام پیامبر به مبلغ دین اشاره و خاطرنشان کرد: مردم یمن یک نامه به پیغمبر نوشتند که یا رسول‌الله یک مبلغ برای ما بفرست، یک دین‌شناس که بیاید مردم این منطقه را با دین آشنا کند. پیغمبر عظیم‌الشأن اسلام علی(ع) را انتخاب کرد که آن وقت بیست و سه چهار سالش بود و فرمود: علی جان شما برو یمن و دین خدا را برای مردم یمن تبلیغ کن. امیرالمؤمنین(ع) یک شتر کتاب بار نکرد، یک کتابخانه با خودش نبرد، امیرالمؤمنین(ع) یک عقل با خودش برد و آیاتی که در قلب و زبانش بود. پیغمبر اکرم با پای پیاده تا بیرون مدینه امیرالمؤمنین(ع) را بدرقه کرد. در آن رمل‌ها، در آن خاک‌ها، در آن بیابان‌ها، در آن گرما که به امت بگوید آن‌قدر مبلغ واقعی دین احترام دارد که منِ پیغمبر خود را موظف دانستم پیاده از وسط شهر مدینه تا بیرون شهر روی خاک و رمل در این گرما مبلغ دین را بدرقه کنم. و سپس به حضرت علی(ع) فرمود: «یا علی لإن یهدی الله بکَ رَجُلاً خیرٌ لکَ مما طلعت علیه الشمس او غربت» علی جان در این سفر یمن اگر به دست تو به توفیق خدا یک نفر فقط هدایت شود، یک نفر با اسلام آشتی کند؛ در پروندۀ تو پاداشش از آنچه آفتاب بر او طلوع می‌کند و غروب می‌کند بهتر است.
مبلغ دین باید ادب را بداند وگرنه مورد خشم پروردگار قرار می‌گیرد
استاد انصاریان به ضرورت رعایت اخلاق و ادب از سوی مبلغ دین تأکید و تصریح کرد: مبلغ دین باید ادب را بداند وگرنه مورد خشم پروردگار قرار می‌گیرد. مبلغ دین در امر به معروف هم باید ادب کند، ما در امر به معروف نباید تلخ حرف بزنیم. در امر به معروف سخن ما نرم و روی موج محبت قرار بگیرد؛ در امر به معروف اگر کسی که امر به معروف شده گوش داد ثواب می‌برد، شما هم که امر به معروف کردید ثواب می‌برید؛ اگر کسی به امر به معروف گوش نداد، فقط شما ثواب می‌برید.
وی با اشاره به اینکه هیچ عضو دیگری مانند زبان نمی‌تواند تجارت کند، گفت: در مدرسه، در دانشگاه، در خیابان، در تاکسی، در هواپیما، در قطار با زبانت با حرف‌های زیبا و با حال، با زبان نرم، با محبت با دوتا که متوجه می‌شوی یک مقدار با دین خدا چهرۀ مخالفت دارند، حرف بزن و او هم از مخالفت دست بردارد، در این صورت می‌دانی در پیشگاه پروردگار مهربان عالم چه تجارتی می‌کنی؟
روحانیون بسیار راحت می توانند مشکلات مردم را حل کنند
وی ادامه داد: آخوندها خیلی راحت می توانند مشکلات مردم را حل کنند. اگر مردم کل اختلافات خودشان را به جای بردن به این دادگستری‌ها نزد روحانیون بیاورند، به جای هفت یا هشت سال، یک ساعته مشکل آنها حل خواهد شد؛ چون ما از ایمان و فطرت مردم نیرو می‌گیریم، جهنم را به رخ مردم می‌کشیم، اگر بخواهند حق را پایمال کنند، عذاب‌ها را می‌گوییم و مردم از ترس خدا زود از ظلم دست برمی‌دارند.
استاد انصاریان با اشاره به اینکه زبان دین، زبان خدا، زبان انبیا، زبان ائمۀ طاهرین(ع) درست ترین و تأثیرگذارترین کلام و زبان است، گفت: مردی به حضرت زین‌العابدین(ع) گفت: «اخبرنی بجمیع شرایع دین» امام هم سه جمله در جوابش فرمود: «اول قول الحق» این دو لبت را باز می‌کنی حرف راست بگو، حرف درست بگو، حرف حق بگو، حرف استوار بگو، حرف اثرگذار بگو، حرف تغییردهنده بگو، یک حرفی بزن که عارف هم بنشیند به مردم درس محبت و دینداری دهد. «قول الحق و الحُکم بالعدل و الوفاء بالعهد».
انتهای پیام /
برای مشاهده مطالب بیشتر اینحا کلیک نمایید.
منبع : پایگاه عرفان