استاد حسین انصاریان گفت: امام صادق(ع) می‌فرماید: زیارت امام حسین(ع) عامل سه حقیقت شفاعت، مغفرت و رحمت خداست.
به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل مؤسسه علمی فرهنگی دارالعرفان، بیانات استاد انصاریان پیرامون اربعین حسینی در پی می آید.
مسئله اربعین از نظر حضرت سیدالشهدا(ع) مسئله خاص خود حضرت است و انبیا و ائمه طاهرین(ع) روزی به نام اربعین ندارند. پایه گذار اربعین خود اهل‌بیت(ع) هستند که در شام وقتی از دست بنی‌امیه که ظالم‌ترین گروه تاریخ بشرند آزاد شدند و دستگاه حاکم عدهّ‌ای مأموران نرم اخلاق را همراه آنها فرستادند که به مدینه برگردانند. و از برگشتشان انسان می‌فهمد این مأموران آدمهای سخت‌گیری نبودند و خواسته‌های اهل‌بیت(ع) را پاسخ گفته و امتناع نمی‌کردند. بین دو راهی مدینه و کربلا پرسیدند که اینجا کجاست؟ عشیره بن لقمان که مأمور نرم خوی و خوش اخلاقی بود و میل قلبی به اهل‌بیت(ع) داشت گفت: اینجا دو راهی است که از سمتی به مدینه و عربستان و از سمت دیگر به عراق می‌رود. اهل‌بیت(ع) خواستند که آنها را به کربلا ببرند و مأموران پذیرفتند.
آیا اربعین اول بوده است یا اربعین دوم؟
اما آیا این اربعین اول بوده یا دوم؟ اگر دوم باشد که دیگر این بحث‌ها جایی ندارد و مأمور و قافله‌ای نبوده است پس معلوم می‌شود اربعین اول است. از نظر جغرافیایی و مسیر بین عراق و سوریه نشان می‌دهد برگشت اهل‌بیت(ع) در اربعین اول امکان پذیر بوده است، چون چهل روز در سفر بودند و جاده‌ها طولانی نبوده. یقیناً اربعین اول اهل‌بیت(ع) توانستند به کربلا برسند. مرحوم شهید قاضی طباطبایی(ره) امام جمعه تبریز که از علمای بزرگ، روشنفکر و قوی شیعه بوده، ایشان کتابی به نام اربعین دارد حدوداً هفتصد صفحه است. با دلایل مختلف عقلی- جغرافیایی ثابت می‌کند که اهل‌بیت(ع) اربعین اول به کربلا آمدند و اربعین شد یک روز ویژه که در تاریخ تشییع ثبت و ماندگار شد. بعد از اربعین نیز ائمه(ع) به شدت اربعین را تقویت کردند که زائر به عنوان اربعین به کربلا برود و این حادثه را انسان با اشک زنده نگه دارد. لذا حضرت باقر(ع) برای اینکه زائر از سفر اربعین بهره بیشتری ببرد زیارت اربعین را انشا کرد. ما زیارت جامعه، وارث، و عاشورا داریم، امّا این زیارت بین زیارت‌ها ویژه شد.
زیارت اربعین از نشانه‌های مؤمن است
امام عسگری(ع) می‌فرمایند: زیارت اربعین از نشانه‌های شیعه و مؤمن است. یعنی آن کس که روز اربعین به زیارت امام حسین(ع) می‌رود، معلوم می شود که مؤمن است. نیاز هم نیست مؤمن کاملی هم وزن ابوحمزه ثمالی یا فضل بن شاذان یا محمد بن مسلم باشد. امّا در حدّ و گنجایش خود، مؤمن است.
معنا و مفهوم زیارت
البته زیارت در اعتقاد ما شیعیان یعنی رفتن به کربلا نه در خانه نشستن و از روی مفاتیح زیارت اربعین خواندن. در کتاب "کامل الزیارات" که هیچ عالمی انتقادی به آن ندارد و هزار و سیصد سال است که به عنوان مهمترین و صحیح‌ترین کتاب در باب زیارات شناخته شده، از پیغمبر اکرم(ص) نقل می‌کنند که: «هر قدم به سوی زیارت ابی عبدالله(ع) در کربلا ثواب نود تا هزار حج عمره‌ی قبول شده دارد». البته این به تناسب فهم و ظرفیت زائر است. برای یک زائر نود حج عمره قبول شده می‌دهند و برای یکی به تناسب معرفتش ثواب هزار حج عمره دارد. و ملاک هم پیاده‌روی است.
وظیفه ای که زائر به عهده دارد
یک مسئله‌ای که بر زائر لازم است این است که آگاه بشود که به زیارت چه کسی می‌رود. آگاه بشود که زیارت او زیارت امام معصوم است، زیارت دریای بی‌نهایت علم و شجاعت و سخاوت و کرامت و سعادت و سیادت است، بداند و بفهمد که به زیارت کل ارزشها می‌رود یعنی به زیارت کسی که جامع همه کمالات و فاقد همه نواقص و عیوب است. یعنی زیارت کسی که از کمالات انسانی و الهی چیزی کم ندارد و از عیوب و نواقص هم ذره‌ای در او نیست. یعنی به زیارت انسان کامل، و عرشی، و ملکوتی می‌رود. و این زیارتی که زائر می‌رود به طرف همه ارزش‌هاست. فقط پیاده نروید به حرم برسید و یک زیارت عربی بخوانید و برگردید. اول بدانید که دارید می‌روید به زیارت جامع ارزشها و در حد گنجایش خودتان کمالات را به خودتان انتقال دهید. شما هم آقا شوید، شما هم کریم و سخاوتمند و شریف شوید و شما هم از ارزشها خودتان را بهره‌مند کنید. این یک دورنمای بسیار دوری از شخصیت ابی عبداالله(ع) و یک وظیفه لازم بر زائران است.
چه کسانی باید پیاده به زیارت بروند
اما چه کسانی باید پیاده بروند؟ آنهایی که توان دارند. در روایات ما در همان کامل الزیارت است که زیارت ابی عبدالله(ع) در همه عمر انسان یک مرتبه واجب است. حالا اگر زائر بتواند هر سال برود که به یک واجب الهی عمل کرده است. در روایات کلمه زائر جمع مذکر بسته شده است. زوّار، بر وزن فعّال است. کلمه زوار از نظر لغت دلالت بر تکرار دارد یعنی نه یک بار زیارت نه دو بار و نه ده بار بلکه هر وقت بتوانید به زیارت بروید چرا؟ چون حضرت حسین(ع) محور حفظ دین و حلقه اتصال بین انبیا گذشته و انسان تا قیامت است و اگر این حادثه اتفاق نمی‌افتاد قطعاً سفره توحید در کل کره زمین برچیده می‌شد. و الآن در هیچ جای زمین اسم خدا، انبیا، ائمه(ع) و احکام حلال و حرام برده نمی‌شد. و سبب حفظ نبوت انبیا و کتب آسمانی و امامت امامان به طور یقین حضرت سیدالشهدا(ع) و گریه بر اوست که در این زیارت اربعین توصیه شده است.
آثار و برکات زیارت امام حسین(ع)
امام صادق(ع) می‌فرماید: زیارت امام حسین(ع) عامل سه حقیقتِ شفاعت، مغفرت و رحمت خداست. یک وظیفه زائر در این زیارت اربعین در پیاده‌روی تا کربلا این است که هر وقت حال پیدا کرد، با خودش زمزمه کند گریه کند یا با گروه یک نفر را که هنر گریاندن دارد با خود ببرند. یعنی این چند روزه اربعین باید منطقه پر از گریه شود. امّا چه کسانی باید بروند به زیارت؟ آیا جوان‌ها، پیرمردها، متوسط‌ها، زنان و دختران جوان بروند؟
زیارت اربعین اختصاص به گروه خاص ندارد
در روایات در باب زیارت حضرت سیدالشهداء(ع) تفکیک نشده است که فقط مردان یا زنان به زیارت بروند. خود حضرت وقتی عازم کربلا شد دختران، همسران، زنان، اصحاب و خواهران و اطفال کوچک را به همراه خود آورد. در حالی که یقین به خطر داشت. حضرت زین العابدین(ع) نیز همه زنان و دختران و خواهران و بچه‌های کوچک را روز اربعین برای زیارت به کربلا آورد. بنابراین عمل این دو امام معصوم(ع) برای ما حجت است که برای زیارت اربعین زن، مرد، کوچک، بزرگ، پیر و جوان می‌توانند به زیارت کربلا بروند.
در روایات ما در این زمینه هیچ تفکیکی نداریم اگر کسی بخواهد تفکیک کند که مردان بروند یا زنان نروند یا بگوید احتیاطاً نروند یا بگوید بهتر است که زن‌ها نروند این باعث می‌شود نصف این قدرت عظیم را بشکند و نیروی معنوی اربعین و زیارت و گریه را دو نیمه کند. و نیمی از شیعه و غیر شیعه را محروم کند نیمی دیگر را در معرض فیض قرار دهد. کجا این تفکیک آمده است؟ هر کس آشنایی با روایات و آیات قرآن دارد، محال است این تفکیک را قائل شود، چون روایات تفکیک نکردند پس زیارت بر کل مردان و زنان لازم است.
با توجه به خطراتی که در این مسیر است بخصوص از طریق داعش و از طریق عربستان که دولت -از سی سال پیش من در منبر گفته‌ام قبل از اینکه کسی خبر داشته باشد در نوارهای سی سال پیش منبرهایم هست- آل سعود ریشه یهودی دارند. جد ششم و هفتم اینها یهودی بوده و مسلمان و اصالتاً عرب هم نیستند. غاصب حرم پیغمبر(ص) و حرم خدا هستند و وحشی‌ترین مردم این روزگارند. از مغولان، تیموریان، هیتلریان و نرونها هم وحشی‌تر و بی‌رحم‌ترند.
ائمه(ع) می‌گویند: اگر کسی مستطیع شد باید به حج واجب برود و اگر احتمال داد در این مسیر خطری متوجه اوست حج ساقط است، اما اگر در مسیر زیارت سیدالشهدا(ع) احتمال بدهد که خطری متوجه اوست می‌فرمایند خطر را قبول کند و برود و این در زیارت سایر ائمه(ع) و حتی در زیارت کعبه نیست.
حرف ائمه(ع) حرف پیغمبر(ص) است و حرف پیغمبر(ص) حرف خداست چون کسی به امام باقر(ع) گفت: یک روایت با سند برایم بگو و حضرت فرمود من از پدرم زین العابدین و او از ابی عبدالله و او از امیرالمومنین(ع) و او از پیغمبر(ص) و او از خدا نقل می‌کند -یعنی روایات ما تجلی علم خداست و از خودمان نگفتیم-. معلوم می‌شود خدا راضی است برای زائر اگر احتمال خطر باشد به کربلا برود چون تفکیک هم نیامده و هر مرد و زنی که امکان رفتن دارند در هر سنی، لازم است.
این رفتنِ به این کیفیت که دارد به سی میلیون منتهی می‌شود، در تمام کره زمین از زمان آدم تا به امروز سابقه نداشته که یک نامی مثل کلمه حسین(ع) برای یک زیارت، سی میلیون نفر را از همه جای دنیا به طرف خودش بکشد. اینها سی میلیون نیستند بلکه وقتی برگردند زن و بچه دارند و به آنها انتقال می‌دهند و می‌شوند صد میلیون و اون صد میلیون برای هم تعریف می‌کنند و می‌شوند دویست میلیون و تا یک میلیارد می‌رسد.
آثار همایش شیرخوارگان حسینی(ع)
پنجاه و شش کشور که روز هفتم محرم برای علی اصغر(ع) جلسه می‌گیرند این یک موج جهانی دارد و آماده سازی برای آمدن امام عصر(عج) است و مُشتی محکم و عجیب بر دهان وهابییت است و بمب سنگینی علیه فرهنگ یهودیت و مسیحیت و ایجاد یک حوزه با جاذبه عظیم برای مردم دنیاست. پس لازم است همه بروند، این یک ملاقات الهی بر ضد کفر و شرک و فساد و نفاق و یک تظاهرات عظیم است که از دل آن عشق و محبت می‌جوشد. آل سعود یهودی سالهاست که تحمل و هنر ایجاد امنیت زائران حج را ندارد یعنی نمی‌تواند امنیت دو میلیون نفر و کمتر از آن را تأمین کند که پارسال دو میلیون و نیم و امسال با اینکه ایرانیان را راه ندادند سیصد - چهارصد تا کشته دادند.
ولی بیست و چهار میلیون زائر کنار حرم ابی عبدالله(ع) بدون نگاه دولت‌ها و قدرت‌ها می‌روند و خود حافظ امنیت و حافظ عشق و محبت‌اند و خود تجلی یاری و کمک به همدیگرند و مردم عراق اعم از دکترها و مهندسان و دولتشان و مردمشان سنگ تمام برای زائرین می‌گذارند. افراد خیلی ضعیف حالی هستند در مسیر که از نجف تا کربلا کارمند یا کشاورز یا جزء رفته‌گر شهرداری‌اند و این‌هایی که من خبر دارم و می‌دانم به واسطه طول سال صرفه جویی در زندگی می‌کنند تا ملحفه نو و متکا و پتوی نو بخرند که این ده روزه به زوار خدمات بدهند، در خانه‌هایشان غذا بدهند و پذیرائی کنند، پزشکان پای مجروح زائر را مجانی معالجه می‌کند، کفش او را پاک می‌کنند؛ پس این ملاقات عظیم تجلی اسلام است. چون ما هیچ فرهنگ محبتی –همانند اسلام- در عالم نداریم. مسیحیان در ماهواره دائم و شبانه روز مردم را -به زبان فارسی- دعوت به دین مسیحیت می‌کنند و می‌گویند دین ما دین محبت است، ولی آنها محبت به خصوص خود را دارند. مسیحیان با ارتششان تا حالا یک میلیون نفر را در عراق کشته‌اند. چند هزار زن و بچه کشته‌اند، این محبت مسیحیت است. در تمام دنیا در آفریقا و آمریکای شمالی و جنوبی ۲۰۰ سال است مسیحیت دارد مردم را می‌کشند و نفت و طلای ملت‌ها را غارت می‌کنند.
جوان‌های شیعه هوشیار باشند
جوان ها گول مسیحیت را نخورند که می گویند دین ما دین محبت است بلکه دین خشونت است دین دزدی و غارتگری و دین آدم‌کشی است. بلکه اسلام دین محبت است یک تجلی گاهش همین زیارت اربعین است که ۳۰ میلیون یا ۲۴ میلیون زائری که پیاده می‌روند همه به هم کمک می‌کنند، همه پای مجروح شده را حمل می‌کنند.
احیای اربعین وظیفه همگان
با توجه به آثار این پیاده‌روی تا جایی که امکان دارد حکومت و مؤمنین و پولدارها و علما و مراجع و منبریان باید این پیاده‌روی را که زن و مرد و شیرخواره و بچه و کوچک در آن شرکت دارند تقویت کنند. هر سال بچه‌ها و نوه‌های خودم به پیاده‌روی می‌روند یک نوه دختری دارم. و نوه پسری‌ام چهار ساله بود در واتس اپ برایم عکسش را فرستادند ده کیلومتر پرچم به دوش به پیاده‌روی اربعین رفت بچه ها را باید ببرید که عشق به ابی عبدالله(ع)، گریه به او و زیارت به او را انتقال دهیم. هیچ کس را در ایران نمی‌شناسم که شیعه باشد و قائل به تفکیک بین زن و مرد در زیارت اربعین باشد و فکر هم نمی‌کنم کسی تا حالا گفته باشد، اگر هم اتفاقی تفکیک را گفته باشد بهتر است به پیشگاه خدا توبه کند. و از اینکه نیمی از جمعیت زائر ابی عبدالله(ع) را از زیارت اربعین محروم نماید از خدا طلب مغفرت کند، البته من کسی را ندیدم که قائل به تفکیک باشد.
انتهای پیام /