1-اگر قراربود که امیرمؤمنان (علیه‌السّلام) نام فرزندش را ابوبکر بگذارد، از نام اصلی او عبدالکعبه، عتیق،و... انتخاب می‌کرد نه از کنیه او بنابر روایتی،حضرت نام این فرزند را عبداللّه گذارد که درکربلا وقت شهادت سن او ۲۵ سال بوده است.
2- ابوبکر کنیه فرزند علی (علیه‌السّلام) بوده و انتخاب کنیه برای افراد در انحصار پدر فرزند نمی‌باشد؛ بلکه خود شخص با توجه به وقایعی که در زندگی‌اش اتفاق می‌افتاد کنیه‌اش را انتخاب می‌کرد.
3- یکی از عادات زشت عمرتغییر نام افراد بوده و بر اساس اظهار مورخان او این نام را بر فرزند امام گذارد و به این نام نیز معروف شد.
4- غير از نام هاي خداوند، نامها انحصاري نيست كه مختص يك نفر باشد؛ بلكه گاهي يك اسم براي افراد زيادي انتخاب مي شد كه با همان نام هم شناخته مي شدند و هيچ محدوديتي در اين زمينه در بين اقوام و ملل وجود نداشته است؛ بنابراين، نام هايي از قبيل ابوبكر و عمر و عثمان از نام هاي مرسومي بوده است كه بسياري از مردم زمان پيامبر و ياران واصحاب آن حضرت، و نيز ياران و دوستان و اصحاب امامان شيعه به همين نامها معروف و مشهور بوده اند، مانند:أبوبكر حضرمي، ابوبكر بن ابوسمّاك، ابوبكر عياش و ابوبكر بن محمد از اصحاب امام باقر و صادق عليهما السلام.
5- استفاده از اسامی خلفا در زمان حضرت علی(ع) امری متداول وعرفی بوده است. بنابراین، نامگذاری همنام شخص خلیفه توسط علی(ع) برای یکی از فرزندان دلیل بر تأیید آن خلیفه نمی شود. وجود تنفر از بعضی اسامی در اثر مرور زمان به وجود آمده است؛ به این معنی که در آن زمانی که از این اسامی استفاده می شد چنین برداشتی وجود نداشت و کسی از این نوع اسامی نفرتی نداشت.شکى نیست که شیعیان از یزید بن معاویه و اعمال زشت او تنفر شدیدى داشته و دارند؛ ولى در بین شیعیان و اصحاب ائمه (ع) کسانى بوده‌اند که نام شان یزید وشمر بوده است؛ مانند: یزید بن حاتم از اصحاب امام سجاد (ع)، یزید بن عبد الملک، یزید صائغ، یزید کناسى از اصحاب امام باقر (ع)؛ یزید الشعر، یزید بن خلیفة، یزید بن خلیل، از اصحاب امام صادق(ع) یکى از اصحاب امام صادق (ع)، نامش شمر بن یزید بوده است.
منبع : پایگاه عرفان