قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه
تاریخ انتشار : 20 مرداد 1398 ساعت 2:16 بعد از ظهر

 استاد انصاریان: هر کار حرام و هر معصیت و گناهی دربردارنده آتش دوزخ است/ خورندهٔ مال حرام آتش می‌خورد

دارالعرفان/ مبلغ برجسته عرصه بین الملل گفت: ربا اختراع یهودیان بعد از موسی‌بن‌عمران(ع) است؛ یعنی ریشهٔ این امر اقتصادی برای یهود است و ربادهنده و رباگیرنده، کار یهود را در این امت انجام می‌دهند! در این میان فرقی نمی‌کند که ربا را مردم به مردم بدهند یا بانک‌ها به مردم بدهد لذا از حرام فرار کنید، بترسید، وحشت داشته باشید و نگران باشید.

 

پیامبر(ص) و ائمه(ع) هر کار حرام و هر معصیت و گناهی را آتش می‌دانند

به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل مؤسسه علمی فرهنگی دارالعرفان، استاد حسین انصاریان در سخنرانی خود در صحن جامع رضوی مشهد، اظهار کرد: قرآن مجید، روایات رسول خدا(ص) و ائمهٔ طاهرین(ع)، هر کار حرام و هر معصیت و گناهی را آتش می‌دانند؛ چون روی گناه و معصیت پردهٔ دنیا کشیده شده و گنهکار و حرام‌خوار نمی‌بینند که آتش است، حس نمی‌کنند که نار و یک عنصر سوزنده است؛ اگر به آیات قرآن و روایت دقت شود، انسانی که قرآن و روایات را ایمان و باور دارد، این معنا را قبول می‌کند که گناه و حرام در همان لحظه‌ای که کسی مرتکب می‌شود، آتش است.

 

اموال ناحق با ورود به عالم محشر، به‌صورت آتش از شکم فرد شعله می‌کشد

استاد برجسته اخلاق حوزه های علمیه ادامه داد: برای نمونه، به این آیهٔ شریفه که در سورهٔ مبارکهٔ نساء است و به یکی از گناهان کبیره اشاره می‌کند، دقت کنید: «إِنَّ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوَالَ الْيَتَامَىٰ ظُلْمًا إِنَّمَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ نَاراً»(سورهٔ نساء، آیهٔ 10)، کسانی که اموال بچه‌های یتیم را به ناحق می‌خورند، زمین بچهٔ یتیم را به‌نام خودشان می‌کنند و اموال یتیم را با سندسازی می‌برند، در همان وقتی که مال یتیم را به ناحق می‌برند، همان وقت در شکم‌های خود آتش می‌ریزند. این آتش که فعلاً به‌صورت پول، غذا، زمین یا مغازه است، در وجود این مالِ یتیم‌خور ذخیره می‌شود و با ورود این آدم ستمکار به عالم محشر، به‌صورت آتش از شکم او شعله می‌کشد. در آیهٔ دیگر هست که خداوند می‌فرماید: این همان آتشی است که در دنیا ذخیره کردید، ولی چون در دنیا بودید، حس نمی‌کردید که آتش است.

 

پیامبر(ص): شیعه در قلب و همراه ماست

 وی با بیان اینکه خداوند به اولیا اجازه می‌دهد که نشانه‌هایی از آخرت را در همین دنیا با چشمشان ببینند، اما به ما اجازه نداده است، گفت: «نهج‌البلاغه» باب حکمت‌ها، یعنی بخش سوم نهج‌البلاغه را ببینید. حضرت می‌فرمایند: «إِنَّ أَوْلِيَاءَ اللهِ هُمُ الَّذِينَ نَظَرُوا إِلَى بَاطِنِ الدُّنْيَا إِذَا نَظَرَ النَّاسُ إِلَى ظَاهِرِهَا» عاشقان خدا باطن دنیا را می‌بینند. وقتی ظاهربینان فقط ظاهر دنیا را می‌بینند، کتاب آفرینش برای اولیای خدا در سینه‌شان است. امام هشتم(ع) که عاشق شیعیان واقعی بودند، وارد نیشابور شدند و روزی که خواستند از نیشابور بیرون بروند، مسیر حضرت از کنار قبرستان بود. وقتی محمل امام به کنار قبرستان رسیدند که راه مشهد و مرو از همان محل بود، امام به ساربان فرمودند: نگه بدار و شتر را بخوابان. مردم هم تعجب کردند که این نقطه در شهر نیشابور، چه نقطه‌ای است و امام برای چه فرمودند شتر را بخوابانید! ساربان شتر را خواباند، حضرت پردهٔ محمل را کنار زدند و از محمل پیاده شدند. جمعیت کمی مرده‌ای را تشییع جنازه می‌کرد، امام هشتم(ع) وارد تشییع جنازه شدند و تا کنار قبر میّت آمدند. البته مُرده را غسل داده و کفن کرده بودند. بعد که تابوت را کنار قبر گذاشتند، دیدند حضرت رضا(ع) وارد قبرِ آماده شدند، در قبر ایستادند و به تشییع‌کنندگان فرمودند جنازه را به من بدهید. جنازه را روی خاک گذاشتند، بند کفنش را باز کردند، صورت جنازه را رو به قبله گذاشتند، خم شدند و صورت جنازه را بوسیدند، از قبر بیرون آمدند و فرمودند: حالا درِ قبر را ببندید. بعد که از کنار قبر این شخص برگشتند، یک‌نفر به حضرت گفت: یابن‌رسول‌الله! شما که تاکنون نیشابور نیامده بودید، این مُرده را می‌شناختید؟ فرمودند: ما همهٔ شیعیانمان را با اسم پدران و مادرانشان تا زمان آدم(ع) می‌شناسیم. من به نیشابور نیامده بودم، اما شیعهٔ ما پیش ماست، شیعهٔ ما در قلب ماست، شیعهٔ ما همراه ماست.

 

زمانی که مردم ظاهر دنیا را می‌بینند، اولیای الهی باطن دنیا را می‌بینند

استاد انصاریان افزود: خیلی جالب است که در زیارت جامعهٔ کبیره می‌خوانیم: «ارواحکم فی الارواح و اجسادکم فی الاجساد» شما با همهٔ شیعیان هستید، روح شما با روح شیعیان و جسد شما با جسد شیعیان است. امام فرمودند: من تاکنون به نیشابور نیامده بودم، ولی این میّت را کاملاً می‌شناسم، او از شیعیان ماست و پدران و مادرانش را تا زمان آدم(ع) می‌شناسم. اولیای خدا در حد گسترهٔ وجودشان، کتاب خدا هستند؛ لذا تعجب ندارد اگر امیرالمؤمنین(ع) می‌فرمایند: «إِنَّ أَوْلِيَاءَ اللهِ هُمُ الَّذِينَ نَظَرُوا إِلَى بَاطِنِ الدُّنْيَا إِذَا نَظَرَ النَّاسُ إِلَى ظَاهِرِهَا» زمانی که مردم ظاهر دنیا را می‌بینند، اولیای الهی باطن دنیا را می‌بینند.

 

وی به نمونه ای اشاره کرد که رفع عذاب پدر به‌واسطهٔ فرزند را به تصویر می کشید و بیان کرد: پیغمبر اکرم(ص) از کنار قبرستانی عبور می‌کردند، به اصحابشان رو کردند و فرمودند: عجله کنید! عجله کردند و رد شدند. مدتی بعد برگشتند، قدم‌هایشان را کنار همان قبرستان آهسته کردند و آرام‌آرام آمدند. یکی به پیغمبر(ص) گفت: ما چند روز پیش به این قبرستان رسیدیم، شما فرمودید عجله و شتاب کنید، ما هم شتاب کردیم و زود رد شدیم؛ اما چرا امروز فرمودید آرام‌آرام و قدم‌به‌قدم بیایید؟ پیغمبر اکرم(ص) فرمودند:  «نَظَرُوا إِلَى بَاطِنِ الدُّنْيَا إِذَا نَظَرَ النَّاسُ إِلَى ظَاهِرِهَا». من چند روز پیش صاحب این قبر را در عذاب دیدم؛ اما امروز که برگشتیم، دیدم صاحب قبر راحت و آزاد است و عذاب ندارد. به جبرئیل گفتم: داستان صاحب این قبر را برای من بیان کنید. گفت: یا رسول‌الله! آدم میزانی نبود و مُرد، بالاخره در حد گناهش دچار عذاب شد؛ ولی یک پسر از او باقی مانده بود که این پسر را به مکتب بردند و معلم مکتب‌خانه در همان روز، اولین مطلبی که به این پسر یاد داد، آیهٔ شریف «بسم الله الرحمن الرحیم» بود. وقتی بچه با راهنمایی معلمش گفت «بسم الله الرحمن الرحیم»، خطاب رسید: بچهٔ این آدم مرا به رحمانیت و رحیمیت خواند، عذاب پدرش را بردارید. این چشم اولیای خداست.

 

خورندهٔ مال حرام آتش می‌خورد

محقق، مفسر و پژوهشگر علوم قرآنی گفت: «إِنَّ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوَالَ الْيَتَامَىٰ ظُلْمًا إِنَّمَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ نَاراً» خورندهٔ مال حرام آتش می‌خورد، اما چشم ما باز نیست. خوب هم هست که باز نیست، ما طاقتش را نداریم و اگر چشم ما را باز کنند، بیشتر در این بازارها، خیابان‌ها، ماشین‌ها، قطارها، هواپیماها و پارک‌ها می‌بینیم که شعلهٔ آتش به آسمان بلند است و دیگر نمی‌توانیم زندگی کنیم و خوش باشیم و دیگر زندگی برای ما شیرین نخواهد بود؛ اگر اولیای خدا می‌دیدند، طاقتش هم داشتند. خداوند همچنین می فرماید: «وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةٌ بِالْكَافِرِينَ» نه اینکه جهنم می‌خواهد در قیامت به کافران احاطه پیدا کند بلکه سبک آیه این است و می‌گوید جهنم همین امروز دور کافران را گرفته و به آنها احاطه دارد.

 

گناه و حرام طبق آیات قرآن، آتش است

وی به اسارت دائمی گنهکار در آتش جهنم اشاره و خاطرنشان کرد: ائمهٔ ما، مخصوصاً امام سجاد، امام باقر، امام صادق و حضرت علی‌بن‌موسی‌الرضا(ع) شدید به ما هشدار داده‌اند که با گناه و حرام همراه نباشید؛ زیرا گناه و حرام طبق آیات قرآن، آتش است، آیا طاقتش را دارید!؟  

وی ادامه داد: خداوند در قرآن می‌فرماید: جهنمی‌ها هر وقت می‌خواهند از جهنم بیرون بیایند، کارگردانان قیامت دوباره در جهنم برمی‌گردانند؛ اصلاً نمی‌توانند بیرون بیایند و آزادی ندارند. جای خیلی سختی است! امیرالمؤمنین(ع) می‌فرمایند: اگر کسی بتواند به‌اندازهٔ کف پا جایی پیدا کند که بایستد، آدم راحتی است.

 

گناه رباخواری، سنگین‌تر از زنا در مسجدالحرام

استاد انصاریان به روایتی از پیغمبر اکرم(ص) دربارهٔ یک حرام مالی اشاره و بیان کرد: پروردگار عالم در سورهٔ مبارکهٔ بقره می‌فرماید: اگر رباخور حرف مرا گوش نمی‌دهد و به ربا خوردنش ادامه می‌دهد، این‌قدر این گناه زشت و سخت است که پروردگار می‌فرماید: «فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ مِنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ»(سورهٔ بقره، آیهٔ 279) به رباخور اعلام کنید که خدا و پیغمبر با تو در جنگ هستند.

 

لعنت فرستادن پیامبر(ص) بر ربا دهنده و ربا گیرنده

وی در ادامه خطاب پیغمبر(ص) به امیرالمؤمنین(ع) دربارهٔ ربا را بیان کرد و گفت: پیغمبر(ص) فرمودند: «یا عَلی دِرْهَمٌ رِباً اعْظَمُ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ سَبْعینَ زَنْیةً کلُّها بِذاتِ مَحْرَمٍ فی بَیتِ اللَّهِ الْحَرامِ». یا علی، یک درهم ربا که یکی از حرام‌های خداست، سنگینی‌اش پیش خدا برابر با هفتاد بار عمل ننگین زنا در خانهٔ کعبه است.

وی ادامه داد: بانک‌ها توجه کنند؛ آنهایی توجه کنند که طمع می‌کنند، می‌خواهند زندگی را گسترده‌تر کنند و پول و قرض ربایی می‌گیرند. پیغمبر فرمودند: خدا ربادهنده، رباگیرنده و آن دفتردار را لعنت کند که حساب داد‌وستد ربا را می‌نویسد.

 

ربادهنده و رباگیرنده، کار یهود را در این امت انجام می‌دهد

مبلغ برجسته عرصه بین الملل در پاسخ به اینکه ربا اختراع چه امتی در این جهان بوده است؟! گفت: من در تفسیر قرآنم که 35 جلد است، در سورهٔ مبارکهٔ بقره، دربارهٔ ربا بیش از پنجاه صفحه مطلب آورده‌ام. ربا اختراع یهودیان بعد از موسی‌بن‌عمران(ع) است؛ یعنی ریشهٔ این امر اقتصادی برای یهود است و ربادهنده و رباگیرنده، کار یهود را در این امت انجام می‌دهد! فرقی نمی‌کند که ربا را مردم به مردم بدهند یا بانک‌ها به مردم بدهد. بعضی از بانک‌ها جدیداً کارشان را علاج می‌کنند. وقتی مردم نمی‌توانند پول بانک را بدهند، روی آن اضافه می‌آید، یعنی ربا می‌آید؛ این اضافه را هم نمی‌توانند بدهند، روی این اضافه هم ربا می‌آید؛ اضافهٔ دوم را هم که نمی‌توانند بدهند، روی آن هم ربا می‌آید. این دیگر در قیامت چه می‌شود؟ ربای ضربدر ربای ضربدر ربا؛  هر یک دینار و درهمش به‌اندازهٔ هفتادبار زنا در خانهٔ پروردگار است.

 

تا زمانی که یک درهم حرام در خانه باشد، دعاها مستجاب نمی شود

استاد انصاریان گفت: از حرام فرار کنید، بترسید، وحشت داشته باشید و نگران باشید. پیغمبر(ص) می‌فرمایند: کسی که یک درهم حرام در خانه‌اش بیاورد، تا زمانی که این یک درهم در خانه‌اش است، خدا دعای اهل آن خانه را مستجاب نمی‌کند و نظر رحمتش را از آن خانه برمی‌دارد. روز عاشورا وقتی این 72 نفر برای جنگ آماده شدند، هنوز جنگ شروع نشده بود، حضرت سیدالشهدا(ع) سخنرانی کوتاهی برای این ارتش الهی کردند که یک حرفشان در آن سخنرانی این بود: اگر به کسی بدهکار هستید و اینجاست، بدهی‌تان را بدهید و اگر نیست، وصیت کنید تا بدهی‌تان را بعد از شهادت‌تان بدهند. شهید با داشتن بدهکاری گیر است! حالا اگر آدم با یک کوه مال حرام، یک کوه ربا، یک کوه رشوه، یک کوه تقلب، یک کوه اختلاس، یک کوه حق مردم‌خوری وارد برزخ شود، چطور می‌خواهد نجات پیدا کند و چه کسی می‌خواهد نجاتش بدهد؟

 

اکراه پیامبر(ص) از نماز خواندن بر میّت مرد بدهکار

وی اظهار کرد: خدا پیغمبر(ص) را در قرآن مجید به‌عنوان رحمة‌للعالمین ستوده است؛ یعنی در وجود تو یک‌نفر این‌قدر محبت است که اگر بخواهی این محبت را به تمام جهانیان خرج کنی، کم نمی‌آوری. «وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ»(سورهٔ انبیاء، آیهٔ 107). مردم مُرده‌ای را کنار در مسجد آوردند، اطرافیان میّت آمدند و به پیغمبر(ص) گفتند: آقا نماز این مرده را بخوانید. پیغمبر اکرم(ص) خیلی محترمانه به آنها فرمودند: به یک‌نفر دیگر بگویید و نمازش را بخوانید، گفتند: آقا ما می‌خواهیم شما نماز این میّت را بخوانید؛ شما که رحمة‌للعالمین هستید! فرمودند: این میّت دو درهم به مردم بدهکار بوده است؛ پول داشته و نداده و مرده است. من نمازش را نمی‌خوانم.

 

پولی که به مردم بدهکار هستید، اگر سروقت ندهید، نگاه داشتن آن پول حرام است

استاد انصاریان در پایان گفت: در فقه‌ شیعه است پولی که به مردم بدهکار هستید، اگر سروقت ندهید، نگاه داشتن آن پول حرام است. ده‌میلیون بدهکار هستید، دهم برج وقت پرداختش است، اما نمی‌پردازید و به طلبکار می‌گویید ده‌بیست روز دیگر می‌دهم. نگه داشتن این پول حرام است، کاسبی کردن با این پول هم حرام است. از حرام و گناه فرار کنید، حرام طبق قرآن، آتش است!

 

متن کامل، صوت و کلیپ های این سخنرانی را - اینجا - ببینید

  • شیعهٔ حقیقی
  • حرام‌خوار
  • احاطهٔ آتش
  • اولیای خدا
  • اسارت گنهکار
  • گناه رباخواری
  • اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

    آخرین مطالب


    بیشترین بازدید این مجموعه