دارالعرفان/ مفسّر، محقق و پژوهشگر علوم و معارف اسلامی گفت: پیغمبر در ایمان، اخلاق و رفتار یک معیار صددرصد حق است «لِّمَن كَانَ يَرْجُو اللَّـهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَ وَذَكَرَ اللَّـهَ كَثِيراً»(احزاب، 21)؛ اگر کسی امید به خدا و قیامت آباد دارد و می‌خواهد غرق در توجه پروردگار شود ایشان را سرمشق خودش قرار دهد و خود را با او معیارگیری کند.
به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل مؤسسه علمی فرهنگی دارالعرفان، استاد حسین انصاریان در سخنرانی خود در مسجد اعظم قم، اظهار کرد: بدون به کار گرفتن میزان و معیار و ترازو چیزی را نه به درستی می‌توان شناخت و نه درست و صحیح خود را می‌نمایاند. انسان برای مستقیم بار آمدن، نیاز ضروری به میزان و معیار دارد. در ابتدای سورۀ مبارکۀ الرحمن سه بار کلمۀ «میزان» و یک بار هم کلمۀ «وزن» به کار گرفته شده این دلیل بر ارزش و جایگاه میزان در زندگی مادی و معنوی است.
خداوند عاشق مستقیم بار آمدن انسان است و هیچ رضایتی به انحراف انسان ندارد
مبلغ برجسته بین الملل ادامه داد: در کتاب شریف «کافی» در اولین بابش می‌خوانیم که عقل هادی کامل نیست، اگر حجت‌های الهی در کنار عقل قرار نگیرند عقل آدم را سعادتمند نمی‌کند، چون خداوند عاشق مستقیم بار آمدن انسان است و هیچ رضایتی به انحراف انسان ندارد «وَلَا يَرْضَى لِعِبَادِهِ الْكُفْرَ»(زمر، 7)، «إِن هُو إِلا ذِكْر لِلْعالَمِينَ»(ص، 87)، «لِمَن شاء مِنْكُم أَنْ يَسْتَقِيم»(تکویر، 28).
قرآن کاملاً نشان می‌دهد که قلب انسان در چه وضعی است
وی تصریح کرد: خداوند برای مستقیم بار آمدن انسان دو میزان، دو معیار، دو ترازو و دو شاقول قرار داده که انسان حالات قلبش و خُلقیاتش و اعمال و رفتارش را با این دو معیار میزان‌گیری کند، قلب را هماهنگ کند و بسنجد که آیا حالات درستی دارد یا حالات ابلیسی است. این میزان نشان می‌دهد که این قلب مریض است «فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ»(بقره، 10) و این معیار یعنی قرآن وقتی انسان خود را به آن ارائه کند کاملاً نشانش می‌دهد که قلب در چه وضعی است.
استاد انصاریان در مورد عرضه کردن قلب به قرآن، گفت: انسان خُلقیات خود را به کتاب خدا ارائه می‌کند و قرآن نشان می‌دهد که این انسان دچار گناهان بسیار سنگین اخلاقی است که یک دانه از این گناهان بس است که آدم را دوزخی کند. خداوند در سورۀ آل‌عمران می‌فرماید: آنهایی که من از احسان خودم به آنها عطا کردم و به این عطای من بخل ورزیدند «يَبْخَلُونَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّـهُ مِن فَضْلِهِ»(آل‌عمران، 180)، فردای قیامت تمام این ثروت را تبدیل به یک گردنبند فلزی آتشین می‌کنم و به گردنشان می‌اندازم «سَيُطَوَّقُونَ مَا بَخِلُوا بِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ»(آل‌عمران، 180).
کسی که می‌خواهد خوشبخت دنیا و آخرت شود، رذایل را از وجود خود می‌تکاند
وی افزود: وقتی انسان خود را به قرآن ارائه بدهد و متوجه شود بخیل، حریص، مغرور و ریاکار هست، که همه اینها آتش است و دلش می‌خواهد خوشبخت دنیا و آخرت شود، این رذایل را از وجود خود می‌تکاند و تصفیه می‌کند. در اعمال هم اگر من به سراغ قرآن نروم، قلب یقیناً منحرف می‌شود یا در انحراف می‌ماند، اخلاقم سوء می‌شود یا در سوء می‌ماند و اعمال آلودۀ به حرام و کبائر می‌شود.
استاد برجسته اخلاق حوزه‌های علمیه در ادامه در مورد قساوت قلب گفت: خداوند می‌فرماید «ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُكُم مِّن بَعْدِ ذَلكَ فَهِيَ كَالْحِجَارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةً»(بقره، 74) قبل از آمدن بینات و معجزات و آیات، چه وضع و حالی دارید که بعد از همۀ آنها دلتان سخت شد؟ «كَالْحِجَارَةِ» مانند یک سنگی که تیشه به آن کار نمی‌کند، سنگی که شکل پیدا نمی‌کند، هر کاری می‌کنند اره نمی‌شود و «أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةً» بدتر از چنین سنگی هستند. پروردگار می‌فرماید: از بعضی از سنگ‌ها نهرها جاری می‌شود و بعضی از سنگ‌ها ترک می‌خورد و آب بیرون می‌زند، بعضی از سنگ‌ها نیز من خشیت الله از جای خودش رها می‌شود -شهاب‌های آسمانی- و در ادامه می‌فرماید: «وَمَا اللَّـهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ»(بقره، 74) من بی‌خبر نیستم که با این قلب بدتر از سنگتان چه کار می‌کنید.
پیغمبر در ایمان، اخلاق و رفتار یک معیار صددرصد حق است
وی معیار دوم ترازو و میزان سنجش اعمال را اهل‌بیت عنوان کرد و گفت: پیغمبر در ایمان، اخلاق و رفتار یک معیار صددرصد حق است «لِمَن كَانَ يَرْجُو اللَّـهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَ وَذَكَرَ اللَّـهَ كَثِيرًا»(احزاب، 21)؛ اگر کسی امید به خدا و قیامت آباد دارد و می‌خواهد غرق در توجه پروردگار شود ایشان را سرمشق خودش قرار دهد و خود را با او معیارگیری کند. «أَطِيعُوا اللَّـهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنكُمْ»(نسا، 59) معیارِ خداوند قرآن است، پیغمبر و فرمایشات ایشان و اولی الامر و فرمایشات ایشان است.
نویسنده کتاب «وسایل هدایت» ادامه داد: وقتی آیه «أَطِيعُوا اللَّـهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنكُمْ» نازل شد، بنا به نقل شیخ سلیمان بلخی حنفی سنّی مسلک در جلد اول «ینابیع الموده» با ذکر سند؛ جابر خدمت پیغمبر(ص) آمد و گفت: من یک آیه را در قرآن نمی‌فهمم. فرمود یک بخشش را بخوان «اطیعوا الله» گفت این را می‌فهمم، «واطیعوا الرسول» این را هم می‌فهمم، «واولی الامر منکم» را نمی‌فهمم. پیغمبر اکرم(ص) فرمود: جابر! «اولی الامر» این دوازده نفر هستند و هر دوازده نفر را صاحب این کتاب نوشته است، از امیرالمؤمنین(ع) تا وجود مبارک امام عصر(عج)؛ وجود، فرمایشات و روایات ائمه(ع) معیار و میزان خداست.
انسان باید میزان خدا، قرآن و اهل‌بیت(ع) را بشناسد تا بتواند خود را با آنها میزان‌گیری کند
استاد انصاریان گفت: انسان باید میزان خدا، قرآن و اهل‌بیت(ع) را بشناسد تا بتواند خود را با آنها میزان‌گیری کند، این هم دو راه دارد یا باید بیست سال معارف الهیه بخواند یا از خوانده‌ها بپرسد تا آنها نشان دهند قلب، عمل و اخلاقت موافق یا مخالف قرآن است. قرآن مجید و اهل‌بیت(ع) نیک هستند و می‌توان تمام نیکی‌ها را در آنها دید، یعنی هم «حُسن فعلی» و هم «حُسن فاعلی» هستند. انسان با قرآن و روایات حُسن فاعلی و حُسن فعلی پیدا می‌کند و میوۀ وجودش می‌رسد. وقتی میوۀ وجودش پخته شد و رسید آن وقت لیاقت پیدا می‌کند که در قیامت این میوۀ رسیده را به پروردگار در بازار قیامت عرضه کند، اما میوه‌های کال نرسیده را به داخل آتش می‌ریزند چون به درد نمی‌خورد.
متن کامل، صوت،عکس و کلیپ های این سخنرانی را - اینجا - ببینید