1- ائمه دين وسايل و وسايط فيض حق مي‌باشند و خداوند نظر مطلق خود را از اين طریق به انسانها مي‌رساند و طبق فرموده خود خداوند كه فرمود: «يا ايها الذين آمنوا اتقوالله و ابتغو اليه الوسيله»(مائده35) ما بايد نزد خدا با چنين وسايط و وسايلي كه مقرب‌تر از ما هستند برويم. و در سوره اسراء آيه 57 هم در نشانه‌هاي بندگان خالص و خاص خدا مي‌فرمايد: «اولئك الذين يدعون يبتغون الي ربهم الوسيله».
2-عرض ارادت و اظهار محبت و زيارت رفتن اين ذوات مقدسه نه تنها هيچ منافات و كوچكترين تضادي با توحيد الهي و درخواست مطلب از خود خداوند ندارد بلكه خود اين مطلب بيشتر موجب تقويت روح توحيد و توجه به خالق يكتا در ارادتمندان به اين ذوات مقدسه خواهد شد.
3-بر هيچ انسان آگاه و منصفي پوشيده نيست كه ائمه(ع) تمام وجودشان را براي اعتلاي دين و كلمه توحيد فنا كردند و در تنظيم مشائر دين الهي تا حد ايثار و بلكه فوق ايثار نيز پيش رفتند اينك زيارت نمودن ما و توجه ما به آنان خود عظمت دادن به دين الهي است و قرآن مي‌فرمايد: «و من يعظم شعائر الله فانها من تقوي القلوب».
4-ما هرگز زيارت ائمه و توسل به آنها را در عرض توجه به پروردگار نمي‌دانيم و براي آنها يك حساب مستقلي در مقابل خدا باز نكرده‌ايم بلكه ارادت ما به ائمه در طول ارادت آنها به خدا است و چون آنها را مقرّب‌ترين و خالص‌ترين افراد بشر در طريق وصول قرب و وصول به مقام حق از ياد نبرند بلكه براي ما نيز نزد حق تبارك و تعالي وساطت كننده و اين كار در هيچ دين و هيچ ايده‌اي مذموم نيست بلكه مورد تحسين و تقدير است بلكه روش همه عقلاء عالم بر اين مطلب بنا گرديده است.
5-توسل به معنای واسطه قراردادن چیزی یا شخصی برای وصول به مطلوب یعنی کسی را که دارای مقام و جاه و منزلتی نزد خداوند است واسطه و شفیع قرار داده می شود و به واسطه او انسان به مطلوب خود نایل گردد همانگونه که نزد سلطان و صاحبان قدرت خواص و نزدیکان او واسطه قرار داه می شوند و این بر دو نوع است : یکی این که شخصی که واسطه است از او درخواست وساطت و شفاعت شود که در بسیاری از وساطت ها و شفاعت ها معمول چنین است و در مورد خداوند هم استغاثه و توسل به اولیای خداوند و طلب حاجت وشفاعت از آنها از همین قسم است یعنی از آنها می خواهیم که درخواست کننده از خداوند حاجات و حل مشکلات ما را بخواهند.
منبع : پایگاه عرفان