به سند معتبر از امام صادق(علیه‌السلام) روایت شده: هرکه در یک شب از سه شب ذیل، قبر امام حسین(علیه‌السلام) را زیارت کند، گناهان گذشته و آینده‌اش آمرزیده شود: «شب عید فطر» یا «قربان» یا «نیمه شعبان»؛
و به روایت معتبر از حضرت موسی بن جعفر(علیهماالسلام) روایت شده است: سه شب است که هر که در آن‌ها حضرت امام حسین(علیه‌السلام) را زیارت کند، گناهان گذشته و آینده‌اش آمرزیده می‌شود: شب نیمه شعبان و شب بیست‌وسوم ماه رمضان و شب عید فطر.
از امام صادق(علیه‌السلام) روایت شده: کسی که امام حسین(علیه‌السلام) را در شب نیمه شعبان و شب عید فطر و شب عرفه زیارت کند، حق‌تعالی برای او در یک سال، هزار حجّ پذیرفته و هزار عمره پذیرفته بنویسد و برای او هزار حاجت دنیا و آخرت را برآورده کند؛
و از امام باقر(علیه‌السلام) روایت شده: هرکه شب عرفه در زمین کربلا باشد و آنجا بماند تا زیارت روز عید قربان بجا آورد و برگردد حق‌تعالی او را از شرّ آن سال نگاه دارد.
بدان که علما برای این دو عید شریف، دو زیارت نقل کرده‌اند: یکی زیارتی که برای «شب‌های قدر» ذکر شده و دیگر این زیارت است که ذکر می‌شود و از کلمات ایشان ظاهر می‌گردد که زیارتی که گذشت برای روزهای عید فطر و عید قربان است و زیارتی که ذکر می‌شود برای شب‌های عید فطر و قربان؛
در هر صورت فرموده‌اند: چون در این دو شب زیارت آن حضرت را اراده کنی بر در بارگاه بایست و به سوی قبر نظر کن و برای اذن دخول بگو:
يا مَوْلايَ يَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ، يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ عَبْدُكَ وَابْنُ أَمَتِكَ الذَّلِيلُ بَيْنَ يَدَيْكَ، وَالْمُصَغَّرُ فِي عُلوِّ قَدْرِكَ، وَالْمُعْتَرِفُ بِحَقِّكَ جاءَكَ مُسْتَجِيراً بِكَ قاصِداً إِلىٰ حَرَمِكَ، مُتَوَجِّهاً إِلىٰ مَقامِكَ، مُتَوَسِّلاً إِلَى اللّٰهِ تَعالىٰ بِكَ، أَأَدْخُلُ يَا مَوْلايَ ؟ أَأَدْخُلُ يا وَلِيَّ اللّٰهِ؟ أَأَدْخُلُ يَا مَلائِكَةَ اللّٰهِ الْمُحْدِقِينَ بِهٰذَا الْحَرَمِ، الْمُقِيمِينَ فِي هٰذَا الْمَشْهَدِ؟
ای مولای من ای اباعبدالله، ای فرزند رسول خدا، بنده‌ات و فرزند کنیزت، خوار در برابرت و کوچک‌شده در برابر بلندی مقامت و اقرارکننده به حقّت، پناه‌خواه به سویت آمد، آهنگ حرمت نموده، رو به سوی مقامت کرده، به وسیله تو متوسّل به خدای تعالی است، آیا وارد شوم ای مولای من، آیا وارد شوم ای ولی خدا؟ آیا وارد شوم ای فرشتگان خدا؟ ای دربرگیرندگان این حرم؟ ای مأوی گزیدگان در این زیارتگاه؟
پس اگر دلت فروتن و افتاده شد و دیده‌ات گریان گشت، وارد شو و پای راست را بر پای چپ مقدّم بدار و چنین بگو:
بِسْمِ اللّٰهِ، وَبِاللّٰهِ، وَفِي سَبِيلِ اللّٰهِ، وَعَلَىٰ مِلَّةِ رَسُولِ اللّٰهِ . اللّٰهُمَّ أَنْزِلْنِي مُنْزَلاً مُبارَكاً وَأَنْتَ خَيْرُ الْمُنْزِلِينَ.
به نام خدا و در راه خدا و بر آیین رسول خدا؛ خدایا مرا در منزلی با برکت فرود آر که تو بهترین فرود آورندگانی.
سپس بگو:
اللّٰهُ أَكْبَرُ كَبِيراً، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ كَثِيراً، وَسُبْحانَ اللّٰهِ بُكْرَةً وَأَصِيلاً، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ الْفَرْدِ الصَّمَدِ، الْمَاجِدِ الْأَحَدِ، الْمُتَفَضِّلِ الْمَنَّانِ، الْمُتَطَوِّلِ الْحَنَّانِ، الَّذِي مِنْ تَطَوُّلِهِ سَهَّلَ لِي زِيارَةَ مَوْلايَ بِإِحْسانِهِ، وَلَمْ يَجْعَلْنِي عَنْ زِيارَتِهِ مَمْنُوعاً، وَلَا عَنْ ذِمَّتِهِ مَدْفُوعاً، بَلْ تَطَوَّلَ وَمَنَحَ.
خدا بزرگ‌تر است بزرگ‌تری غیر قابل وصف و خدا را سپاس بسیار و منزّه است در هر بامداد و شامگاه، خدا را سپاس، خدای فرد، بی‌نیاز، بزرگوار، لطف و محبت‌کننده، نعمت‌بخش، بزرگوار به بخشش، بسیار مهربان، آنکه از بزرگواری در بخشش، زیارت مولایم را به احسانش بر من آسان نمود و از زیارتش مرا باز نداشت و از پناهش دورم ننمود، بلکه بر من لطف و احسان فرمود.
پس وارد شو، چون به میان روضه رسیدی با حال خضوع و گریه و زاری، برابر قبر مطهّر بایست و بگو:
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ آدَمَ صَِفْوَةِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ نُوحٍ أَمِينِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ إِبْراهِيمَ خَلِيلِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ مُوسىٰ كَلِيمِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ عِيسىٰ رُوحِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ حَبِيبِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ عَلِيٍّ حُجَّةِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْوَصِيُّ الْبَرُّ التَّقِيُّ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ثارَ اللّٰهِ وَابْنَ ثارِهِ وَالْوِتْرَ الْمَوْتُورَ، أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاةَ، وَآتَيْتَ الزَّكاةَ، وَأَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ، وَجاهَدْتَ فِي اللّٰهِ حَقَّ جِهادِهِ حَتَّى اسْتُبِيحَ حَرَمُكَ، وَقُتِلْتَ مَظْلُوماً.
سلام بر تو ای وارث آدم برگزیده خدا، سلام بر تو ای وارث نوح پیامبر خدا، سلام بر تو ای وارث ابراهیم دوست خدا، سلام بر تو ای وارث موسی هم‌نشین خدا، سلام بر تو ای وارث عیسی روح خدا، سلام بر تو ای وارث محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) محبوب خدا، سلام بر تو ای وارث علی حجّت خدا، سلام بر تو ای جانشین نیکوکار باتقوا، سلام بر تو ای خون خدا و فرزند خون خدا و ای تنهای بخون خفته‌ای که هنوز خونخواهی‌ات انجام نگرفته، گواهی می‌دهم که تو نماز بپا داشتی و زکات پرداختی و امر به معروف نمودی و نهی از منکر کردی و در راه خدا به جهاد برخواستی، جهادی شایسته تا حرمت و احترامت مباح شمرده شد و مظلومانه کشته شدی.
پس با دلی خاشع و چشمی گریان نزد سر مقدس بایست و بگو:
سَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ سَيِّدِ الْوَصِيِّينَ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ سَيِّدَةِ نِساءِ الْعالَمِينَ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا بَطَلَ الْمُسْلِمِينَ، يَا مَوْلايَ أَشْهَدُ أَنَّكَ كُنْتَ نُوراً فِي الْأَصْلابِ الشَّامِخَةِ وَالْأَرْحامِ الْمُطَهَّرَةِ، لَمْ تُنَجِّسْكَ الْجاهِلِيَّةُ بِأَنْجَاسِها، وَلَمْ تُلْبِسْكَ مِنْ مُدْلَهِمَّاتِ ثِيابِها، وَأَشْهَدُ أَنَّكَ مِنْ دَعائِمِ الدِّينِ، وَأَرْكانِ الْمُسْلِمِينَ، وَمَعْقِلِ الْمُؤْمِنِينَ، وَأَشْهَدُ أَنَّكَ الْإِمامُ الْبَرُّ التَّقِيُّ الرَّضِيُّ الزَّكِيُّ الْهادِي الْمَهْدِيُّ، وَأَشْهَدُ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ وُلْدِكَ كَلِمَةُ التَّقْوىٰ، وَأَعْلامُ الْهُدىٰ، وَالْعُرْوَةُ الْوُثْقىٰ، وَالْحُجَّةُ عَلَىٰ أَهْلِ الدُّنْيا.
سلام بر تو ای اباعبدالله، سلام بر تو ای فرزند رسول خدا، سلام بر تو ای فرزند آقای جانشینان، سلام بر تو ای فرزند فاطمه زهرا، سرور بانوان جهانیان، سلام بر تو ای قهرمان مسلمانان، ای مولای من، گواهی می‌دهم که تو نوری بودی در صلب‌های بلندمرتبه و رحم‌های پاکیزه، جاهلیت تو را به ناپاکی‌هایش نیالود به و از جامه‌های تیره و تارش به تو نپوشانید و گواهی می‌دهم که تو از استوانه‌های دین و پایه‌های مسلمانان و پناهگاه مردم مؤمنی و گواهی می‌دهم که تویی پیشوای نیکوکار، باتقوا، خشنودکننده حق، پاک، هدایت‌گر، هدایت‌شده و گواهی می‌دهم که امامان از فرزندانت پایه‌های تقوا و نشانه‌های هدایت و دستاویز محکم و حجّت بر اهل دنیا هستند.
پس خود را به قبر بچسبان و چنین بگو:
﴿إِنَّا لِلّٰهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ﴾، يَا مَوْلايَ، أَنَا مُوالٍ لِوَلِيِّكُمْ، وَمُعادٍ لِعَدُوِّكُمْ، وَأَنَا بِكُمْ مُؤْمِنٌ، وَبِإِيابِكُمْ مُوقِنٌ، بِشَرايِعِ دِينِي، وَخَواتِيمِ عَمَلِي، وَقَلْبِي لِقَلْبِكُمْ سِلْمٌ، وَأَمْرِي لِأَمْرِكُمْ مُتَّبِعٌ، يَا مَوْلايَ، أَتَيْتُكَ خائِفاً فَآمِنِّي، وَأَتَيْتُكَ مُسْتَجِيراً فَأَجِرْنِي، وَأَتَيْتُكَ فَقِيراً فَأَغْنِنِي، سَيِّدِي وَمَوْلايَ أَنْتَ مَوْلايَ حُجَّةُ اللّٰهِ عَلَى الخَلْقِ أَجْمَعِينَ، آمَنْتُ بِسِرِّكُمْ وَعَلانِيَتِكُمْ، وَبِظاهِرِكُمْ وَباطِنِكُمْ، وَأَوَّلِكُمْ وَآخِرِكُمْ، وَأَشْهَدُ أَنَّكَ التَّالِي لِكِتابِ اللّٰهِ وَأَمِينُ اللّٰهِ الدَّاعِي إِلَى اللّٰهِ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ، لَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً ظَلَمَتْكَ، وَأُمَّةً قَتَلَتْكَ، وَلَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً سَمِعَتْ بِذٰلِكَ فَرَضِيَتْ بِهِ.
«ما مملوک خداییم و بی‌شک به‌سوی او بازمی‌گردیم»، ای مولای من، من دوستدار دوست شما و دشمن دشمن شمایم، به شما مؤمنم، به بازگشتتان یقین دارم، بر پایه قوانین دین و پایان‌های عملم، دلم نسبت به دل شما تسلیم و کارم پیرو کار شماست، ای مولای من ترسان به نزدت آمدم، پس مرا ایمنی ده و پناهنده آمدم، پس پناهم ده و تهیدست آمدم، پس بی‌نیازم گردان، آقا و مولای من، تو مولای منی، حجّت خدا بر همه خلقی، ایمان آوردم به نهان و آشکارتان، به ظاهر و باطنتان و اوّل و آخرتان و گواهی می‌دهم که تو البته تلاوت‌کننده کتاب خدایی و امین خدا و دعوت‌کننده به سوی خدا با حکمت و موعظه حسنه‌ای، خدا لعنت کند امّتی که به تو ستم کردند و تو را کشتند و خدا لعنت کند امّتی که این حادثه را شنیدند و به آن خشنود شدند.
سپس دو رکعت نماز، بالای سر آن حضرت بخوان و چون سلام دادی بگو:
اللّٰهُمَّ إِنِّي لَكَ صَلَّيْتُ، وَلَكَ رَكَعْتُ، وَلَكَ سَجَدْتُ، وَحْدَكَ لَاشَرِيكَ لَكَ فَإِنَّهُ لا تَجُوزُ الصَّلاةُ وَالرُّكُوعُ وَالسُّجُودُ إِلّا لَكَ لِأَنَّكَ أَنْتَ اللّٰهُ الَّذِي لَا إِلٰهَ إِلّا أَنْتَ، اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَبْلِغْهُمْ عَنِّي أَفْضَلَ السَّلامِ وَالتَّحِيَّةِ، وَارْدُدْ عَلَيَّ مِنْهُمُ السَّلامَ . اللّٰهُمَّ وَهاتانِ الرَّكْعَتانِ هَدِيَّةٌ مِنِّي إِلىٰ سَيِّدِي الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِمَا السَّلاٰمُ . اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَعَلَيْهِ وَتَقَبَّلْهُما مِنِّي وَاجْزِنِي عَلَيْهِما أَفْضَلَ أَمَلِي وَرَجائِي فِيكَ وَفِي وَلِيِّكَ، يَا وَلِيَّ الْمُؤْمِنِينَ.
خدایا برای تو نماز خواندم و برای تو رکوع کردم و برای تو سجده نمودم، یکتایی و شریکی نداری، همانا نماز و رکوع و سجود، جز برای تو جایز نمی‌باشد، زیرا تو خدایی که معبودی جز تو نیست. خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و برترین سلام و درود را از سوی من به ایشان برسان و سلام ایشان را به من بازگردان. خدایا و این دو رکعت هدیه‌ای است از سوی من به آقایم حسین بن علی (درود بر ایشان). خدایا بر محمّد و بر او درود فرست این دو رکعت نماز را از من بپذیر و بر آن دو رکعت پاداشم ده به برترین امید و آرزویم به پیشگاهت و ولی‌ات، ای ولی مردم مؤمن.
پس خود را به قبر بچسبان و آن را ببوس و بگو:
السَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ الْمَظْلُومِ الشَّهِيدِ، قَتِيلِ الْعَبَراتِ، وَأَسِيرِ الْكُرُباتِ. اللّٰهُمَّ إِنِّى أَشْهَدُ أَنَّهُ وَ لِيُّكَ وَابْنُ وَلِيِّكَ وَصَفِيُّكَ الثَّائِرُ بِحَقِّكَ، أَكْرَمْتَهُ بِكَرامَتِكَ، وَخَتَمْتَ لَهُ بِالشَّهادَةِ، وَجَعَلْتَهُ سَيِّداً مِنَ السَّادَةِ، وَقائِداً مِنَ الْقادَةِ، وَأَكْرَمْتَهُ بِطِيبِ الْوِلادَةِ، وَأَعْطَيْتَهُ مَوارِيثَ الْأَنْبِياءِ، وَجَعَلْتَهُ حُجَّةً عَلَىٰ خَلْقِكَ مِنَ الْأَوْصِياءِ، فَأَعْذَرَ فِي الدُّعاءِ، وَمَنَحَ النَّصِيحَةَ، وَبَذَلَ مُهْجَتَهُ فِيكَ حَتَّى اسْتَنْقَذَ عِبادَكَ مِنَ الْجَهالَةِ، وَحَيْرَةِ الضَّلالَةِ، وَقَدْ تَوازَرَ عَلَيْهِ مَنْ غَرَّتْهُ الدُّنْيا، وَباعَ حَظَّهُ مِنَ الْآخِرَةِ بِالْأَدْنىٰ، وَتَرَدَّىٰ فِي هَواهُ، وَأَسْخَطَكَ وَ أَسْخَطَ نَبِيَّكَ، وَأَطاعَ مِنْ عِبادِكَ أُولِي الشِّقاقِ وَالنِّفاقِ، وَحَمَلَةَ الْأَوْزارِ، الْمُسْتَوْجِبِينَ النَّارَ، فَجاهَدَهُمْ فِيكَ صابِراً مُحْتَسِباً، مُقْبِلاً غَيْرَ مُدْبِرٍ، لَا تَأْخُذُهُ فِي اللّٰهِ لَوْمَةُ لائِمٍ حَتَّىٰ سُفِكَ فِي طاعَتِكَ دَمُهُ وَاسْتُبِيحَ حَرِيمُهُ . اللّٰهُمَّ الْعَنْهُمْ لَعْناً وَبِيلاً، وَعَذِّبْهُمْ عَذاباً أَلِيماً.
سلام بر حسین بن علی مظلوم شهید، کشته‌ی اشک‌ها، گرفتار غم‌ها و غصه‌ها؛ خدایا گواهی می‌دهم او ولی تو و فرزند ولی تو و برگزیده تو و قیام‌کننده به حق تو است، او را گرامی داشتی به کرامتت و برای او به شهادت ختم کردی و او را آقایی از آقایان و پیشوایی از پیشوایان قرار دادی و به پاکی ولادت گرامی‌اش داشتی و میراث‌های پیامبران را به او عطا نمودی و از میان پیشوایان او را حجّت بر آفریده‌ها قرار دادی، پس در دعوت به خدا، برهان و حجّت را القاء کرد و در خیرخواهی کوتاهی ننمود و نثار کرد جانش را در راه تو تا بندگانت را از نادانی و سرگردانی و گمراهی نجات داد، در صورتی که بر ضدّش همدست شدند، کسانی که دنیا فریبشان داد و بهره خود را از آخرت به پایین‌ترین چیزی فروختند و خود را در هوای نفس خویش سرنگون کردند و تو را و پیامبرت را به خشم آوردند و اطاعت کردند از میان بندگانت از شکاف‌اندازان دو رو و آنان‌که بارکشان گناه و سزاوار آتش دوزخ بودند، پس با آنان برای تو با شکیبایی و به حساب تو جهاد کرد، بدون اینکه از دشمن رو برگرداند، برای تو سرزنش سرزنش‌کنندگان را به چیزی نگرفت تا جایی که خونش در طاعت تو ریخته شد و حریمش و احترامش حلال شمرده شد؛ خدایا آنان را لعنت کن، لعنتی ناگوار و سخت و عذابشان کن، عذابی دردناک.
بعد به جانب علی بن الحسین(علیه‌السلام) برگرد و آن جناب در طرف پای مبارک حضرت حسین(علیه‌السلام) است، آنگاه بگو:
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَلِيَّ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ خاتَمِ النَّبِيِّينَ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ فاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِساءِ الْعالَمِينَ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ أَمِيرِالْمُؤْمِنِينَ، السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْمَظْلُومُ الشَّهِيدُ، بِأَبِي أَنْتَ وَأُمِّي عِشْتَ سَعِيداً، وَقُتِلْتَ مَظْلُوماً شَهِيداً.
سلام بر تو ای ولی خدا، سلام بر تو ای فرزند رسول خدا، سلام بر تو ای فرزند خاتم انبیا، سلام بر تو ای فرزند فاطمه، سرور بانوان جهانیان، سلام بر تو ای فرزند امیرمؤمنان، سلام بر تو ای مظلوم شهید، پدر و مادرم به فدایت، خوشبخت زندگی کردی و مظلوم و شهید کشته شدی.
پس به سوی قبر سایر شهدا (رضوان الله علیهم) رو کن و بگو:
السَّلامُ عَلَيْكُمْ أَيُّهَا الذَّابُّونَ عَنْ تَوْحِيدِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ، بِأَبِي أَنْتُمْ وَأُمِّي، فُزْتُمْ فَوْزاً عَظِيماً.
سلام بر شما ای دفاع‌کنندگان از توحید خدا، سلام بر شما در برابر آنچه صبر کردید، چه نیکو سرانجامی است خانه آخرت، پدر و مادرم به فدایتان، به رستگاری رسیدید، رستگاری بس بزرگ.
سپس به مشهد عباس بن علی(علیه‌السلام) برو و نزد ضریح شریف آن جناب بایست و بگو:
السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ وَالصِّدِّيقُ الْمُواسِي، أَشْهَدُ أَنَّكَ آمَنْتَ بِاللّٰهِ، وَنَصَرْتَ ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، وَدَعَوْتَ إِلَىٰ سَبِيلِ اللّٰهِ، وَواسَيْتَ بِنَفْسِكَ، فَعَلَيْكَ مِنَ اللّٰهِ أَفْضَلُ التَّحِيَّةِ وَالسَّلامِ.
سلام بر تو ای بنده شایسته و راست‌پیشۀ راستگوی کمک‌دهنده به حسین، گواهی می‌دهم که ایمان آوردی به خدا و فرزند رسول خدا را یاری نمودی و به راه خدا دعوت کردی و با جانت به فداکاری برخاستی، از سوی خدا برترین درود و سلام بر تو باد.
سپس خود را به قبر بچسبان و بگو:
بِأَبِي أَنْتَ وَأُمِّي يَا ناصِرَ دِينِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ناصِرَ الْحُسَيْنِ الصِّدِّيقِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ناصِرَ الْحُسَيْنِ الشَّهِيدِ، عَلَيْكَ مِنِّي السَّلامُ مَا بَقِيتُ وَبَقِيَ اللَّيْلُ وَالنَّهارُ.
پدرم و مادرم فدایت، ای یاور دین خدا، سلام بر تو ای یاور حسین راست‌پیشۀ راستگو، سلام بر تو ای یاور حسین شهید، از سوی من سلام بر تو باد تا زنده‌ام و تا شب و روز باقی است.
پس بالای سَرِ آن حضرت دو رکعت نماز بخوان و دعای «اللّٰهُمَّ إِنِّی صَلَّیْتُ الی آخره» را که بالای سر حضرت امام حسین(علیه‌السلام) بعد از دو رکعت نماز زیارت خواندی، در اینجا هم بخوان.
آنگاه به جانب مشهد حسین(علیه‌السلام) بازگرد و آنچه خواهی نزد آن حضرت بمان، جز اینکه مستحب است آنجا را خوابگاه خود قرار ندهی و چون بخواهی آن حضرت را وداع کنی، بالای سر بایست و گریه کن و چنین بگو:
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلايَ سَلامَ مُوَدِّعٍ لَا قالٍ وَ لَا سَئِمٍ، فَإِنْ أَنْصَرِفْ فَلَا عَنْ مَلالَةٍ، وَ إِنْ أُقِمْ فَلا عَنْ سُوءِ ظَنٍّ بِمَا وَعَدَ اللّٰهُ الصَّابِرِينَ، يَا مَوْلايَ، لَا جَعَلَهُ اللّٰهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنِّي لِزِيارَتِكَ، وَرَزَقَنِي الْعَوْدَ إِلَيْكَ، وَالْمَُقَامَ فِي حَرَمِكَ، وَالْكَوْنَ فِي مَشْهَدِكَ، آمِينَ رَبَّ الْعالَمِينَ.
سلام بر تو ای مولای من، سلام وداع‌کننده‌ای که او را نه ناخوشایندی است نه خستگی، اگر بازگردم از روی سستی نیست و اگر بمانم نه از جهت بدگمانی به آنچه خدا صابران را وعده داد، ای مولای من، خدا این زیارتم را آخرین بار از زیارتم قرار ندهد و بازگشت به سویت و توقف در حرمت و بودن در محلّ شهادتت را روزی‌ام کند، آمین ای پروردگار جهانیان.
پس ضریح را ببوس و تمام بدنت را به آن بمال که باعث امان و حفظ است و از بالای سر آن حضرت بیرون برو، به طوری که رویت به جانب قبر باشد و تا بیرون رفتن از حرم پشت به قبر مکن و در همان حال بگو:
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا بابَ الْمَقامِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا شَرِيكَ الْقُرْآنِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ الْخِصامِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا سَفِينَةَ النَّجاةِ، السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا مَلائِكَةَ رَبِّي الْمُقِيمِينَ فِي هٰذَا الْحَرَمِ، السَّلامُ عَلَيْكَ أَبَداً مَا بَقِيتُ وَبَقِيَ اللَّيْلُ وَالنَّهارُ .
سلام بر تو ای درگاه مقام، سلام بر تو ای هم‌ردیف قرآن، سلام بر تو ای حجّت بر اهل دشمنی، سلام بر تو ای کشتی نجات، سلام بر شما ای فرشتگان پروردگارم که اقامت‌کننده در این حرم هستید، سلام بر تو همیشه تا زنده‌ام و شب و روز باقی است.
و بگو:
إِنَّا لِلّٰهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ، وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلّا بِاللّٰهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ.
ما از خداییم و به سوی او باز می‌گردیم و هیچ نیرو و توانى نیست جز به خداى بلندمرتبه بزرگ.
آنگاه بیرون رو؛
سید بن طاووس و محمّد بن مشهدی گفته‌اند: وقتی که این‌گونه اعمال را انجام دادی، همانند کسی هستی که خدا را در عرش زیارت کرده باشد.