از حضرت صادق(علیه‌السلام) روایت شده: پس از گذاشتن دست بر جای درد سوره‌های
«حمد» و
«توحید» و
«قدر» و
این آیه مبارکه را بر آن بخواند:
﴿وَ تَرَى الْجِبٰالَ تَحْسَبُهٰا جٰامِدَةً وَ هِيَ تَمُرُّ مَرَّ السَّحٰابِ صُنْعَ اللّٰهِ الَّذِي أَتْقَنَ كُلَّ شَيْءٍ إِنَّهُ خَبِيرٌ بِمٰا تَفْعَلُونَ﴾
کوه‌ها را می‌بینی و آن‌ها را بی‌حرکت می‌پنداری درحالی‌که مانند ابر در حرکت‌اند، [در] آفرینشِ خداوندی که [آفرینشِ] هرچیزی را استوار کرده است [با دقت نظر کن!] مسلّماً او به آنچه انجام می‌دهید آگاه است
و نیز از امیرمؤمنان روایت شده: به موضع سجده خود دست بکش، سپس دندان درد گرفته را مسح کن و بگو:
بِسْمِ اللَّهِ وَالشّافى اَللَّهُ، وَ لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظيمِ.
به نام خدا و شفادهنده خداست و هیچ نیرو و توانی نیست جز به خدای بلندمرتبه بزرگ.
دعاى تجربه شده‌ای براى درد دندان:
سوره‌های
«حمد» و
«فلق» و
«ناس» و
«توحید» را قرائت می‌کنی و با هر سوره «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ» را می‌خوانی و پس از سوره
«توحید» می‌گویی:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ
﴿وَ لَهُ مٰا سَكَنَ فِي اللَّيْلِ وَ النَّهٰارِ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ﴾
﴿قُلْنٰا يٰا نٰارُ كُونِي بَرْداً وَ سَلاٰماً عَلىٰ إِبْرٰاهِيمَ﴾
﴿وَ أَرٰادُوا بِهِ كَيْداً فَجَعَلْنٰاهُمُ الْأَخْسَرِينَ﴾
﴿نُودِيَ أَنْ بُورِكَ مَنْ فِي النّٰارِ وَ مَنْ حَوْلَهٰا وَ سُبْحٰانَ اللّٰهِ رَبِّ الْعٰالَمِينَ﴾
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی‌اش همیشگی است و «آنچه در [ظرف] شب و روز آرام و قرار دارد در سیطرۀ مالکیت خداست، و او شنوا[ی صدای همۀ موجودات]، و دانا[ی همۀ امور آنان] است» «[پس او را در آتش انداختند،] گفتیم: ای آتش! بر ابراهیم سرد و بی‌آسیب باش!» «[آری] بر ضد او نیرنگی [سنگین] به کار گرفتند، پس آنان را زیانکارترین مردم قرار دادیم»، «ندا رسید: مبارکی و خیر یافت هرکه در آتش و هرکه پیرامون آن است و پاک و منزّه [از هر عیب و نقصی] است خداوندی که مالک و مدبّر جهانیان است.»
سپس می‌گویی:
اَللّهُمَّ يا كافِياً مِنْ كُلِّ شَئٍ وَ لا يَكْفى مِنْكَ شَئٌ اِكْفِ عَبْدَكَ وَابْنَ اَمَتِكَ مِنْ شَرِّ ما يَُخافُ وَ يَُحْذَرُ وَ مِنْ شَرِّ الْوَجَعِ الَّذى يَشْكُوهُ اِلَيْكَ.
خدایا، ای کفایت‌کننده از هر چیز و از تو چیزی کفایت نمی‌کند، بنده‌ات و فرزند کنیزت را کفایت کن، از شرّ آنچه می‌هراسد و پرهیز می‌کند و از شرّ دردی که از آن به تو شکایت می‌کند.
و نیز روایت شده: کاردی یا برگ خرمایی بگیرد و به آن جانب که درد می‌کند بمالد و «هفت مرتبه» بگوید:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ، بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ اِبْرهيمُ خَليلُ اللَّهِ اُسْكُنْ بِالَّذى سَكَنَ لَهُ ما فِى اللَّيْلِ وَ النَّهارِ بِإِذْنِهِ وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَئٍ قَديرٌ.
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی‌اش همیشگی است، به نام خدا و به خدا، محمّد فرستاده خدا و ابراهیم دوست خداست آرام شو به حق آن‌که آنچه در شب و روز است برای او آرام می‌گیرد به اجازه‌اش و او بر هر کاری تواناست.
و نیز روایت شده: چوبی یا آهنی بر دندانی که درد دارد بگذارد و از جانب آن «هفت مرتبه» افسونش کند:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ، اَلْعَجَبُ كُلُّ الْعَجَبِ دُودَةٌ تَكُونُ فِى الْفَمِ تَاْكُلُ الْعَظْمَ وَ تُنْزِلُ الدَّمَ اَنَا الرّاقى وَ اللَّهُ الشّافى وَ الْكافى لا اِلهَ اِلاّ اللَّهُ وَالْحَمْدُلِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ
﴿وَ إِذْ قَتَلْتُمْ نَفْساً فَادّٰارَأْتُمْ فِيهٰا... لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ﴾ (72و73 بقره)
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی‌اش همیشگی است، شگفتا همه شگفت، کرمی [منظور میکرب خاص دندان است که در بین مردم به کرم دندان مشهور شده و دندان پوسیده و سیاه شده را می‌گویند کرم خورده] در دهان می‌باشد، استخوان آن را می‌خورد و خون فرو می‌ریزد، من افسون کننده‌ام، خدا شفادهنده و کفایت کننده است، معبودی جز خدا نیست و خدا را ستایش، پروردگار جهانیان «و [به یاد آرید] هنگامی که شخصی را کشتید و دربارۀ [قاتل] او به اختلاف و نزاع دچار شدید... تا ... [برای درک حقایق] شاید بیندیشید.»
همان طور که ابتدای دعا گفته شد این دعا را «هفت مرتبه» بخواند.