از امیرمؤمنان روایت شده: بر پوست آهو بنویسد و همراه خود داشته باشد:
بِسْمِ اللّٰهِ وَبِاللّٰهِ، بِسْمِ اللّٰهِ وَمَا شاءَ اللّٰهُ، بِسْمِ اللّٰهِ وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلّا بِاللّٰهِ .
﴿قالَ مُوسىٰ: مٰا جِئْتُمْ بِهِ السِّحْرُ إِنَّ اللّٰهَ سَيُبْطِلُهُ، إِنَّ اللّٰهَ لاٰ يُصْلِحُ عَمَلَ الْمُفْسِدِينَ﴾،
﴿فَوَقَعَ الْحَقُّ وَ بَطَلَ مٰا كٰانُوا يَعْمَلُونَ، فَغُلِبُوا هُنٰالِكَ وَ انْقَلَبُوا صٰاغِرِينَ﴾ به نام خدا و به خدا، به نام خدا و آنچه خدا خواست شد، به نام خدا و هیچ نیرو و توانى نیست جز به خداى [بلندمرتبه بزرگ]، «موسی گفت: آنچه را [در این صحنه] آوردید جادوست، به‌زودی خداوند آن را باطل می‌کند، یقیناً خداوند کار تبهکارانِ فتنه‌انگیز را به سرانجامی شایسته نمی‌رساند»، «نهایتاً حق ثابت [و روشن] شد و آنچه را همواره جادوگران [با تردستی] انجام می‌دادند باطل گشت؛ پس در آنجا [فرعونیان بر اثر برملاشدنِ ترفند ساحران] شکست خوردند، و با خواری [از میدان مبارزه] بازگشتند».
از حضرت رسول(صلی‌الله‌علیه‌وآله) نقل‌شده: بر هر یک از برگ و دانه درخت اسفند، فرشته‌ای گمارده شده است و تا پوسیدن برگ و دانه همراه آن‌هاست و ریشه و شاخه‌اش غم و سحر را برطرف می‌کند و در دانه‌اش شفای هفتاد درد است، بنابراین به اسفند و کندر مداوا کنید.
از حضرت رضا(علیه‌السلام) نقل‌شده: مصروعی (کسی که دچار حمله غشی شده) را دید، قدحی از آب طلبید؛ بر آن سوره‌های
«حمد» و «معّوذتین» [سوره‌های
ناس و
فلق] خواند و در قدح دمید و امر فرمود: از آن آب بر سر و صورتش ریختند تا به هوش آمد، فرمود: دیگر به سوی تو ابداً باز نخواهد گشت.
از رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) روایت شده: اگر جنّ سنگی بیندازد، آن شخص سنگ را بگیرد و به همان جایی که سنگ از آنجا آمده بیندازد و بگوید:
حَسْبِيَ اللّٰهُ وَكَفَىٰ، وَسَمِعَ اللّٰهُ لِمَنْ دَعا، لَيْسَ وَراءَ اللّٰهِ مُنْتَهَىٰ.
خداوند مرا بس است و کافی و خداوند شنید دعای کسی که او را خواند، ورای خدا نهایتی نیست.
و همچنین برای دفع شرّ جنیان، نگاه داشتن مرغ و خروس و کبوتر و بزغاله در خانه سودمند است.