يا مَنْ اِذَا اسْتَعَذْتُ بِهِ اَعاذَنى، وَ اِذَا اسْتَجَرْتُ بِهِ عِنْدَ الشَّدائِدِ اَجارَنى، وَ اِذَا اسْتَغَثْتُ بِهِ عِنْدَ النَّوائِبِ اَغاثَنى، وَ اِذَاسْتَنْصَرْتُ بِهِ عَلى عَدُوّى نَصَرَنى وَ اَعانَنى، اِلَيْكَ الْمَفْزَعُ وَ اَنْتَ الثِّقَةُ، فَاقْمَعْ عَنِّى مَنْ اَرادَنى، وَاغْلِبْ لى مَنْ كادَنى؛ يا مَنْ قالَ:
﴿ اِنْ يَنْصُرْكُمُ اللَّهُ فَلا غالِبَ لَكُمْ﴾ يا مَنْ نَجّيَ نُوحاً مِنَ الْقَوْمِ الظّالِمينَ، يا مَنْ نَجّيَ لُوطاً مِنَ الْقَوْمِ الْفاسِقَينَ، يا مَنْ نَجّيَ هُوداً مِنَ الْقَوْمِ الْعادينَ، يا مَنْ نَجّيَ مُحَمَّداً صَلّىَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مِنَ الْقَوْمِ الْكافِرينَ، نَجِنّى مِنْ اَعْدائى وَ اَعْدائِكَ، بِاَسْمآئِكَ يا رَحْمنُ يا رَحيمُ، لا سَبيلَ لَهُمْ عَلى مَنْ تَعَوَّذَ بِالْقُرْآنِ، وَاسْتَجارَكَ بِالرَّحيمِ الرَّحْمنِ،
﴿الرَّحْمنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوى﴾؛
﴿اِنَّ بَطْشَ رَبِّكَ لَشَديدٌ، اِنَّهُ هُوَ يُبْدِئُ وَ يُعيدُ، وَهُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ، ذُوالْعَرْشِ الْمَجيدِ، فَعالٌ لِما يُريدُ﴾؛
﴿فَاِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ: حَسْبِىَ اللَّهُ، لا اِلهَ اِلاّ هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ، وَ هَوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظيمِ﴾.
ای آنکه زمانی که به او پناهنده شوم، پناهم دهد و گاهی که نزد سختیها از او نجات خواهم، نجاتم بخشد و زمانی که به گاه پیشآمدها، دادرسی خواهم به فریادم رسد و زمانی که برای پیروزی بر دشمنم از او یاری جویم یاریام دهد و کمکم کند. پناهگاه، فقط درگاه توست و تویی مورد اطمینان. کسی که مرا قصد سوء کرده از سوی من سرکوب کن و غلبه کن به سود من بر کسی که نسبت به من بداندیشی نموده، ای آنکه فرمود: «اگر خداوند شما را یاری کند هیچکس بر شما چیره نخواهد شد». ای که نوح را از گروه ستمکاران رهایی داد، ای که لوط را از گروه بدکاران رهانید، ای که هود را از گروه متجاوزان نجات داد، ای که محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) را از گروه کافران رهایی داد، مرا از دشمنانم و دشمنانت بهحق نامهایت ای بخشندهی مهربان نجات ده، راهی برای آنان نیست بر کسی که به قرآن پناهم داده و از تو پناه جسته، به مهربانِ بخشنده. «[همان] خداوند مهربانی که بر فرمانروایی [و تدبیر امور جهانِ هستی] مسلّط است»، «یقیناً کیفر پروردگارت بسیار شدید است؛ اوست که [آفرینش را] آغاز میکند و [پس از فروپاشیدنش] بازمیگرداند؛ او بسیار آمرزنده و دوستدار [مؤمنان] است؛ صاحبِ عرش و بلندمرتبه است؛ آنچه را بخواهد انجام میدهد»، «پس اگر منافقان [از حق] روی گرداندند، بگو: خداوند مرا [در همۀ امور] بس است، هیچ معبودی جز او نیست، فقط بر او توکل کردم و او پروردگار عرش بزرگ است».