« [بی‌تردید سرپرست و یارم خداوند یکتایی است که] قرآن را نازل کرده و او همواره درست‌کاران را سرپرستی و یاری می‌کند»، «خداوند را آ‌ن‌گونه که شایستۀ قدرشناسی اوست قدرشناسی نکردند [تا معتقد به یکتایی و قدرت بی‌نهایت او شوند و بدانند که] زمین در قیامت یکسره در قبضۀ قدرت اوست و [همۀ] آسمان‌ها درهم پیچیده در دست [ارادۀ] اوست، منزّه و برتر است از معبودانی [باطل و پوچ] که شریک او قرار می‌دهند».