در «عدة الداعی» این نوشته را برای حفظ زراعت خربزه و خیار و سایر زراعت‌ها از ضرر کرم و آفاتی که آن را فاسد کند نقل کرده و کیفیت آن، چنان است که بر چهار نی، یا چهار کاغذ که در نی بگذارد بنویسد و آن‌ها را در چهار طرف مزرعه قرار دهد.
ای کرم‌ها، ای جانوران و حشرات و حیوانات، از این زمین و زراعت به ویرانه روید، آن‌چنان‌که «یونس» فرزند متّی از شکم ماهی بیرون رفت، اگر بیرون نروید، زبانه‌ی خشمگینی از آتش و مِس بر شما می‌فرستم، پس یاری نشوید، «آیا [داستان] کسانی [که در زمان‌های گذشته] از ترس مرگ از دیارشان بیرون رفتند درحالی‌که هزاران نفر بودند ندانستی؟ پس خداوند به آنان خطاب کرد: بمیرید!»، پس همگی مردند، «بیرون‌رو، که تو رانده‌شده‌ای»، «پس موسی بی‌درنگ ترسان و نگران درحالی‌که [پیامد ناگواری را] انتظار می‌کشید از شهر بیرون رفت»، «[از هر عیب و نقصی] پاک است آن [خداوندی] که شبی بنده‌اش [محمّد صلی الله علیه وآله] را از مسجدالحرام به مسجد الاَقصی حرکت داد»، «روزی که قیامت را ببینند گویی [در دنیا] جز شام‌گاهی یا صبح‌گاهی درنگ نداشتند!»، «پس فرعونیان را [به دنبال بنی‌اسرائیل] از بوستان‌ها و چشمه‌سارها [که نعمت‌های ما در سرزمین مصر بود] بیرون راندیم و [از] گنجینه‌های پُرقیمت و قصرهای [مجلل و] نیکو [محروم ساختیم]»، «و نعمت‌هایی که در آن‌ها عیاشی و خوش‌گذرانی می‌کردند»، «[پس از غرق‌شدنِ فرعونیان] نه آسمان بر آنان گریست و نه زمین و نه [برای جبران جنایاتشان] مهلت یافتند»، «از این جایگاهِ [رفیعِ با ارزش که عرصۀ تسلیم و فروتنی است] فرود آی! چون تو را نرسد که در این جایگاه، بزرگ‌منشی کنی، پس بیرون رو که مسلّماً از خوار‌شدگانی»، «از این جایگاهِ [رفیعِ با ارزش] درحالی‌که سزاوار نکوهش و طرد‌شدن هستی بیرون‌رو!»، «قطعاً ما با سپاهیانی که قدرت رویارویی با آن‌ها را ندارند به‌سویشان خواهیم آمد و با ذلت و خواری از آن‌جا بیرونشان می‌کنیم».