روایت شده: شخصی به امام موسی بن جعفر شکایت کرد و گفت: مرا زحیری (دل پیچه‌ای) است که آرام نمی‌گیرد، حضرت فرمود: هرگاه از نماز شب فارغ شدی بگو:
اللّٰهُمَّ مَا كانَ مِنْ خَيْرٍ فَمِنْكَ، لَاحَمْدَ لِي فِيهِ، وَمَا عَمِلْتُ مِنْ سُوءٍ فَقَدْ حَذَّرْتَنِيهِ، لَاعُذْرَ لِي فِيهِ . اللّٰهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَتَّكِلَ عَلَىٰ مَا لَاحَمْدَ لِي فِيهِ، أَوْ آمَنَ مِمَّا لَاعُذْرَ لِي فِيهِ.
خدایا آنچه خیر است از سوی توست، برای من در آن قدرت ستایشی نیست و آنچه بد کردم، تو مرا از آن برحذر داشتی، مرا در آن عذری نیست، خدایا به تو پناه می‌آورم از این که بر آنچه مرا در آن ستایشی نیست تکیه کنم، یا از آنچه در آن عذری برایم نیست ایمن گردم.