روایت شده: شخصی به آن حضرت [امام موسی بن جعفر(علیه‌السلام)] شکایت کرد که شکم من پیوسته صدا می‌کند و من حیا می‌کنم با مردم سخن بگویم، زیرا از شکمم صدا بیرون می‌آید و مردم صدای شکم مرا می‌شنوند، برای شفای من دعا کنید. حضرت فرمود: هرگاه از «نماز شب» فارغ شدی بگو:
اللّٰهُمَّ مَا عَمِلْتُ مِنْ خَيْرٍ فَهُوَ مِنْكَ لَاحَمْدَ لِي فِيهِ وَمَا عَمِلْتُ مِنْ سُوءٍ فَقَدْ حَذَّرْتَنِيهِ، لَاعُذْرَ لِي فِيهِ . اللّٰهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَتَّكِلَ عَلَىٰ مَا لَاحَمْدَ لِي فِيهِ، أَوْ آمَنَ مِمَّا لَاعُذْرَ لِي فِيهِ.
خدایا آنچه خیر انجام دادم از سوی توست، برای من در آن ستایشی نیست و آنچه بد کردم، تو مرا از آن برحذر داشتی، مرا در آن عذری نیست، خدایا به تو پناه می‌آورم از این که بر آنچه مرا در آن ستایشی نیست تکیه کنم، یا از آنچه در آن عذری برایم نیست ایمن گردم.
و نیز از حضرت صادق(علیه‌السلام) روایت شده است: برای صداهای شکم سیاه‌دانه با عسل بخورند.