محمّد بن عیسی به سند خود از امامان صالح روایت کرده که فرمودند: در شب بیست‌وسوم از ماه رمضان این دعا را چندبار بخوان، در حال سجود و قیام و قعود؛ و بر هر حالی که هستی در تمام ماه و در طول زندگی‌ات البته تا جایی که ممکن باشد و نیز هر زمانی که به یادت آید.
پس از ستایش پروردگار به بزرگواری و فرستادن صلوات بر پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) می‌گویی:
اللّٰهُمَّ كُنْ لِوَلِيِّكَ فلان بن فلان (و به جاى فلان بن فلان بگو: الحُجَّةِ بْنِ الحَسَنِ) صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَعَلَىٰ آبائِهِ فِي هٰذِهِ السَّاعَةِ وَفي كُلِّ ساعَةٍ وَلِيّاً وَحافِظاً وَقائِداً وَناصِراً وَدَلِيلاً وَعَيْناً حَتَّىٰ تُسْكِنَهُ أَرْضَكَ طَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فِيها طَوِيلاً.
خدایا برای ولی‌ات فلان بن فلان (و به جاى فلان بن فلان بگو: حجت بن الحسن) که درودهایت بر او و پدرانش باد، در این ساعت و در هر ساعت سرپرست و نگهبان و پیشوا و یاور و راهنما و دیده‌بان باش تا او را با رغبت در زمینت سکونت دهی و زمانی طولانی بهره‌مندش سازی.