شب نیمه ماه رجب، شب برجسته و برتری است و در آن چند عمل مستحب است:
اوّل:
غسل کردن.
دوّم:
شب‌زنده‌داری به عبادت، چنان‌که علاّمه مجلسی فرموده.
سوّم:
زیارت حضرت سیدالشّهدا(علیه‌السلام).
چهارم:
شش رکعت نماز به کیفیتی که در اعمال «شب سیزدهم» گذشت.
پنجم:
سی رکعت نماز که در هر رکعت سوره
«حَمد» و «ده مرتبه» سوره
«توحید» خوانده شود و این نماز را سید ابن طاووس با فضیلت بسیار از رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) روایت کرده.
ششم:
دوازده رکعت نماز، هر دو رکعت با یک سلام و در هر رکعت، هر یک از سوره‌های
«حَمد» و
«توحید» و
«فَلَق» و
«ناس» و
«آیت‌الکرسی» و
«قدر» را «چهار مرتبه» بخواند و پس از سلام «چهار مرتبه» بگوید:
اللّٰهُ اللّٰهُ رَبِّي لَاأُشْرِكُ بِهِ شَيْئاً، وَلَا أَتَّخِذُ مِنْ دُونِهِ وَلِيّاً.
خدا خدا، پروردگارا، چیزی را شریک او قرار ندهم و جز او سرپرستی نگیرم.
سپس هر دعایى که مى‌خواهد بخواند.
سید بن طاووس این نماز را به این صورت از امام صادق(علیه‌السلام) روایت کرده، ولی شیخ در کتاب «مصباح» فرموده: که داود بن سرحان از امام صادق(علیه‌السلام) روایت کرده:
در شب نیمه رجب دوازده رکعت نماز می‌خوانی، در هر رکعت بعد از سوره
«حمد» یک سوره خوانده و هنگامی‌که از نماز فراغت یافتی، هر یک از سوره‌های
«حَمد»،
«قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ» و
«قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ» و
«توحید» و
«آیت‌الکرسی» را «چهار مرتبه» قرائت می‌کنی و پس از آن «چهار مرتبه» می‌گویی:
سُبْحانَ اللّٰهِ، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ، وَلَا إِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ، وَاللّٰهُ أَكْبَرُ.
منزّه است خدا و سپاس ویژۀ اوست و معبودی جز او نیست و او بزرگ‌تر از آن است که وصف شود.
سپس بخوان:
اللّٰهُ اللّٰهُ رَبِّي لَاأُشْرِكُ بِهِ شَيْئاً، وَما شاءَاللّٰهُ، لَاقُوَّةَ إِلّا بِاللّٰهِ العَلِيِّ الْعَظِيمِ .
خدا خدا، پروردگارا، چیزی را شریک او قرار نمی‌دهم و هرچه او خواهد می‌شود، هیچ نیرو و توان نیست جز به خدای بلندمرتبۀ بزرگ.
و نیز در «شب بیست‌وهفتم» مثل این عمل را انجام ده.