[آن نوشیدنی از] چشمه‌ای [است] که همواره بندگان خاص خداوند از آن می‌نوشند، و آن را به دلخواهشان [هرگونه و هرجا که بخواهند] جاری می‌سازند (٦) [هم آنان که] پیوسته به نذرشان وفا می‌کنند، و از روزی که آسیبش فراگیر است می‌ترسند (٧) و طعام را با این‌که [بخاطر نیاز خود] دوست دارند به بیچاره و یتیم و اسیر می‌خورانند، (٨) [و می‌گویند:] ما شما را فقط برای خشنودی خداوند اطعام می‌کنیم، نه هیچ پاداشی از شما می‌خواهیم، و نه سپاسی (٩) ما از پروردگارمان از روزی که عبوس و بشدت هولناک است می‌ترسیم (١٠) خداوند آنان را از آسیب آن روز حفظ می‌کند، و زیبایی و [جمالِ صورت، و قلبی سرشار از] شادی عطایشان می‌کند (١١) و آنان را به‌خاطر صبری که [در انجام تکالیف و پرهیز از گناهان و حوادث تلخ] داشتند بهشتی [ویژه] و لباسی ابریشمین پاداش می‌دهد (١٢) در آن بهشت بر تخت‌ها تکیه می‌زنند درحالی‌که در آنجا نه آفتابی [سوزان] می‌بینند، و نه سرمایی سخت (١٣) سایه‌های درختانش بر فرازشان به آنان نزدیک، و میوه‌هایش به آسانی در دسترس است (١٤) ظرف‌هایی نقره‌فام و تُنگ‌هایی بلورین [که پُر از خوردنی و نوشیدنی است] پیرامونشان می‌گردانند (١٥) بلورهایی که [در زیبایی و صافی] چون نقره‌اند که آن‌ها را در اندازه‌های دقیق و متناسب اندازه‌گیری کرده‌اند (١٦) در آنجا از جامی که [نوشیدنی‌اش] مخلوط با زنجبیل است به آنان می‌نوشانند (١٧) از چشمه‌ای در آنجا که سلسبیلش می‌نامند (١٨) پیرامونشان پسرانی همیشه جوان [برای پذیرایی] می‌گردند که چون آنان را ببینی پنداری مرواریدی پراکنده‌اند (١٩) چون آنجا را بنگری نعمتی فراوان، و حکمرانی و اقتدار بزرگی می‌بینی (٢٠) بر اندامشان جامه‌هایی از ابریشم نازک سبزرنگ و دیبای ستبر است، و با دستبندهایی از نقره آراسته شده‌اند، و پروردگارشان بادۀ طَهور به آنان می‌نوشاند (٢١) [به آنان گویند:] یقیناً این [نعمت‌ها] پاداش شماست، و تلاشتان را پذیرفته‌اند (٢٢) ما قرآن را به تدریج بر تو نازل کردیم (٢٣) پس در برابر فرمان پروردگارت [نسبت به تبلیغ آن] شکیبا باش! و از آنان از هیچ گنهکار یا ناسپاسی اطاعت مکن! (٢٤) و صبح و شام نام پروردگارت را یاد کن! (٢٥) « 579 »
وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ إِذَا رَأَيْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَنْثُورًا ﴿١٩﴾ وَإِذَا رَأَيْتَ ثَمَّ رَأَيْتَ نَعِيمًا وَمُلْكًا كَبِيرًا ﴿٢٠﴾ عَالِيَهُمْ ثِيَابُ سُنْدُسٍ خُضْرٌ وَإِسْتَبْرَقٌ ۖ وَحُلُّوا أَسَاوِرَ مِنْ فِضَّةٍ وَسَقَاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَابًا طَهُورًا ﴿٢١﴾ إِنَّ هَٰذَا كَانَ لَكُمْ جَزَاءً وَكَانَ سَعْيُكُمْ مَشْكُورًا ﴿٢٢﴾ إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ تَنْزِيلًا ﴿٢٣﴾ فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تُطِعْ مِنْهُمْ آثِمًا أَوْ كَفُورًا ﴿٢٤﴾ وَاذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ بُكْرَةً وَأَصِيلًا ﴿٢٥﴾ 
صفحه قبلي
ابتداي قرآن