و بارهای سنگینتان را به شهری میبرند که جز با مشقّت و سختی به آن نمیرسید، مسلّماً پروردگارتان بسیار مهرورز و مهربان است (٧) و اسبان و قاطران و خران را [آفرید] تا سوارشان شوید، و زینت و تجمّلی [برایتان] باشد، و چیزهایی [در آینده به عنوان وسیلۀ نقلیه] پدید میآورد که شما به آن آگاه نیستید! (٨) ارائۀ راه راست [که انسان را به سعادت دنیا و آخرت میرساند] فقط بر عهدۀ خداست، برخی از راهها کژ و منحرف است [که حرکت در آن، شما را از خیر دنیا و آخرت محروم میکند]، اگر [خدا] میخواست همۀ شما را [بهاجبار به راه راست] هدایت میکرد (٩) اوست که برایتان از آسمان، آبی فرستاد که بخشی از آن آشامیدنی است، و از بخشی از آن درخت و گیاه که [دامهایتان را] در آن میچرانید [میروید] (١٠) بهوسیلۀ آن [آب] برای شما کِشت و زراعت، زیتون، خرما، انگور، و از همۀ میوهجات میرویاند، یقیناً در این [امورِ شگفتانگیزِ طبیعی] برای اهل اندیشه نشانهای [بر قدرت، ربوبیت و رحمت خدا] است (١١) شب و روز و خورشید و ماه را برای [بهرهوری] شما به کار گرفت، و ستارگان هم به فرمانش [برای بهرهوری شما] به کار گرفته شدهاند، همانا در [وجود] این [امورِ پرمنفعت] نشانههایی [بر قدرت و ربوبیت و رحمت خدا] برای گروهی است که میاندیشند (١٢) آنچه که در زمین به رنگهای گوناگون برای شما آفرید [جهت بهرهوری شما به کار گرفت]، همانا در این [موجودات زمینی] نشانهای [بر قدرت و ربوبیت و رحمت خدا] برای گروهی است که پند میگیرند (١٣) اوست که دریا را [برای بهرهوری شما] به کار گرفت تا از آن گوشت تازه بخورید، و از آن زیور و زینتی که میپوشید استخراج کنید، کشتیها را در دریا میبینی که آب را [برای جابهجاکردن کالا] میشکافند، [اینهمه] برای این [است] که جویای احسان و روزی او شوید و در مقام سپاسگزاریاش برآیید! (١٤) « 268 »