هیچ جنبندهای در زمین نیست مگر آنکه رزقش فقط بر عهدۀ خداست، و قرارگاه دائم و موقّت او را میداند، همه در کتابی روشنگر [چون لوح محفوظ، ثبت] است (٦) اوست که آسمانها و زمین را در شش دوره آفرید، و [پیش از آن] عرشِ [حکومت و فرمانروایی] او بر آب قرار داشت، [آسمانها و زمین را آفرید] تا شما را بیازماید که کدامتان نیکوکارترید، اگر به مردم بگویی شما قطعاً پس از مردن برانگیخته میشوید، کافران میگویند: این [مطلب] جز جادویی آشکار نیست! (٧) اگر عذاب را از آنان تا مدتی اندک به تأخیر اندازیم قطعاً [از روی استهزاء] خواهند گفت: چه چیزی آن را [از آمدن] بازمیدارد؟ آگاه باشید! روزی که عذاب به آنان رسد از آنان برگردانده نخواهد شد، و عذابی را که همواره مسخره میکردند آنان را فراخواهد گرفت (٨) اگر از سوی خود رحمتی[چون سلامتی، ثروت، اولاد، و امنیت] به انسان بچشانیم، سپس آن را [به سببی] از او بگیریم بسیار نا امید و به شدت ناسپاس خواهد شد (٩) اگر پس از آسیبی که به او رسیده رفاه و خوشی به او بچشانیم قطعاً خواهد گفت: همۀ آسیبها از من برطرف شد، [و دیگر آسیبی نمیبینم،] در آن حال [که غافل از حوادث آینده است،] مغرورانه شاد و خودستاست (١٠) مگر کسانی که [در آسیب و رفاه] شکیبایی داشتند، و کارهای شایسته انجام دادند، برای اینان آمرزشی ویژه، و پاداشی بزرگ است (١١) پس درباره تو این احتمال هست بخاطر اینکه نگویند: چرا گنجی برای او فرستاده نشده یا فرشتهای همراهش نیامده؟ برخی از آنچه را به تو وحی می شود ابلاغ نکنی درحالیکه سینهات از ترک ابلاغ به تنگ میآید، خداوند بر هر چیزی حافظ و نگهبان است (١٢) « 222 »