ای مؤمنان! به پیشگاه خداوند توبه کنید، توبه‌ای خالص! امید است پروردگارتان گناهانتان را از شما محو کند و شما را به بهشت‌هایی درآورد که از زیر [درختان] آن نهرها جاری است، در آن روزی که خداوند، پیامبر و کسانی را که با او ایمان آوردند خوار نمی‌کند، نورشان پیش رویشان و از سمت راستشان می‌شتابد درحالی‌که می‌گویند: پروردگارا! نورِ ما را برای ما کامل کن و ما را بیامرز! بی‌تردید تو بر هر کاری توانایی (٨) ای پیامبر! با کافران و منافقان بجنگ! و بر آنان سخت بگیرکه جایگاهشان دوزخ است، و [دوزخ] عاقبت بدی است! (٩) خداوند برای کافران، همسر نوح و همسر لوط را مَثَل زده، که آن دو در سرپرستی [و زوجیتِ] دو بندۀ شایسته از بندگان ما بودند، ولی [در امر دین و دینداری و رازنگاهداری] به آن دو خیانت کردند، دو پیامبر ما [با وجودی که پیوند زوجیت با آنان داشتند] چیزی از [عذاب] خدا را از آن دو زن دفع نکردند، [به هر دو] گفته شد: با واردشوندگان به آتش وارد شوید (١٠) و خداوند برای مؤمنان، همسر فرعون را مَثَل زده است هنگامی که گفت: پروردگارا! برای من نزد خودت خانه‌ای در بهشت بنا کن! و مرا از فرعون و کردارش نجات ده! و از مردم ستمکار رهایی‌ام بخش! (١١) و [نیز] مریم دختر عِمران را [مَثَل زده]، که دامان خود را پاک نگاه داشت در نتیجه از روح خود در رَحِم [او] دمیدیم، او فرمان‌های پروردگارش و کتاب‌های او را تصدیق کرد، و از زمرۀ اطاعت‌کنندگان [از خواسته‌های حق] بود (١٢) « 561 »
صفحه قبلي
ابتداي قرآن