همانا ما به لقمان دانش استوار و سودمند عطا کردیم که: شکرگزار خداوند باش! و هرکه شکر کند فقط به سود خود شکر میکند، و هرکه ناسپاسی ورزد [به خداوند زیان نمیزند؛ زیرا] خدا بینیاز و ستوده خصال است (١٢) [یاد کن] زمانی که لقمان پسرش را موعظه میکرد و میگفت: پسرکم! برای خداوند شریکی قرار نده! بیتردید شریک قراردادن [برای او] ستمی بزرگ است! (١٣) انسان را دربارۀ پدر و مادرش [سفارش به نیکی کردیم؛ چرا که] مادرش به او باردار شد [درحالیکه] سستی به روی سستی [به او دست میداد]، زمان بازگرفتنش [از شیر] پس از دوسال است، [و سفارش کردیم] که سپاسگذار من و پدر و مادرت باش! بازگشت [همه] فقط بهسوی من است (١٤) اگر آن دو بکوشند تا چیزی را که هیچ دلیل و دانشی بر [درستی پرستش] آن نداری شریک من قرار دهی اطاعتشان مکن! ولی با آنان در [امور] دنیا [یی و زندگی روزمره] به شیوهای پسندیده معاشرت کن! و راه کسی را پیروی کن که [با توجه و اخلاص] به من روی آورده، سپس بازگشت شما فقط بهسوی من است، پس شما را به آنچه انجام میدادید آگاه میکنم (١٥) پسرکم! اگر [عملِ کسی] هموزن دانۀ خردلی [باشد و] در درون سنگی [نامعین]، یا در آسمانها یا در درون زمین قرار گیرد خداوند آن را [در قیامت برای حسابرسی] میآورد، یقیناً خداوند بسیار ریزنگر و آگاه است (١٦) پسرکم! نماز را [با شرایط ویژهاش] بخوان! و [مردم را] به کار پسندیده وادار! و از کار زشت بازدار! و بر آنچه [از مشکلات و سختیها و تکالیف که] به تو میرسد شکیبا باش؛ زیرا اینها از امور استوار است (١٧) و متکبّرانه روی از مردم برمگردان! و در زمین شادان و سرمست راه مرو؛ زیرا خداوند هیچ متکبّرِ فخرفروشی را دوست ندارد (١٨) در راه رفتنت میانهرو باش! از صدایت بکاه که بیتردید ناپسندترین صداها صدای خران است! (١٩) « 412 »