و به آنانکه در راه خدا کشته میشوند مرده نگویید، بلکه [شهیدان] زندهاند ولی شما [کیفیت زندهبودنشان را] درک نمیکنید! (١٥٤) مسلّماً شما را به چیزی از ترس، گرسنگی، کاهش بخشی از اموال و جانها و نیز محصولات نباتی، [یا ثمرات باغِ زندگی چون پسران و دخترانتان] آزمایش میکنیم [تا مشخص گردد چه کسی در برابر هجوم بلاهای آزمایشی در مدار دین میماند، و چه کسی طاقت نیاورده، دینگریز میشود،] و [تو ای پیامبر!] صبرکنندگان را بشارت ده (١٥٥) همان کسانی که چون مصیبتی [سخت] به آنان رسد میگویند: [«اِنّا لِلّه و اِنّا اِلیه راجعون»] ما مملوک خداییم و بیشک بهسوی او بازمیگردیم (١٥٦) آنان هستند که درودها و رحمتی [ویژه] از سوی پروردگارشان برای آنان [ثابت و قطعی] است، و هم آنان راهیافتگان [به صراط مستقیم] اند (١٥٧) مسلّماً صفا و مَروه از نشانههای خداست، پس کسی که حجِ خانۀ کعبه کند یا عمره انجام دهد بر او باکی نیست که فاصلۀ میان آن دو را بپیماید، و کسی که [بنا به خواست خودش افزون بر واجبات حج،] کار نیکی [چون حج و عمره مستحب] بهجای آورد، قطعاً خداوند [در برابر عمل او] پاداشدهنده، و [به وضعیت او] داناست (١٥٨) یقیناً کسانی که آنچه را ما از دلایل آشکار و مایۀ هدایت نازل کردیم، پس از آنکه همۀ آنها را در کتاب آسمانی برای مردم روشن ساختیم پنهان میکنند [تا مردم به قرآن و پیامبر و معارف دینی و احکام الهی ایمان نیاورند،] خداوند لعنتشان میکند و لعنتکنندگان هم آنان را لعنت میکنند (١٥٩) مگر کسانی که روی به توبه آوردند و [مفاسد خود را] اصلاح کردند، و [آنچه را از حقایق پنهان کرده بودند برای مردم] روشن ساختند، در نتیجه توبۀ آنان را میپذیرم؛ زیرا من بسیار توبهپذیر و مهربانم (١٦٠) آنانکه منکر [خدا و پیامبران و قیامت] شدند و در حال انکار از دنیا رفتند، لعنت خدا و فرشتگان و همۀ مردم بر آنان باد! (١٦١) در آن لعنت [که محرومیت از رحمت خداست] جاودانهاند، نه عذاب از آنان سبُک میشود، و نه مهلتشان میدهند [تا عذرخواهی کنند] (١٦٢) معبود شما معبودی یگانه است، جز او هیچ معبودی وجود ندارد، رحمتش بیاندازه است و مهربانیاش همیشگی (١٦٣) « 24 »