مسلّماً در آفرینش آسمانها و زمین، و رفت و آمد شب و روز، و کشتیهایی که در دریاها [با جابهجاکردن مسافر و کالا] به سود مردم روانند، و بارانی که خداوند از آسمان به زمین فرود آورده و بهوسیلۀ آن زمین را پس از مردنش زنده ساخته، و در آن از هر نوع جنبندهای پخش کرده، و جابهجاکردن بادها و ابرهای به کار گرفتهشده میان آسمان و زمین، نشانههایی است [از قدرت و ربوبیت و رحمت خدا] برای گروهی که میاندیشند (١٦٤) برخی از مردم بهجای خدای یگانه معبودهایی را [برای پرستیدن] انتخاب میکنند که آنها را چنان دوست دارند که سزاوار است خدا را آنگونه دوست داشته باشند! ولی مؤمنان محبتشان به خداوند [چون او را مبدأ حقایق و کلیددار هستی و مالک همهچیز میدانند] از هر چیز بیشتر است. آنانکه [با انتخاب معبودهای باطل و پوچ] ستم روا داشتند وقتی عذاب را ببینند قاطعانه خواهند فهمید که همۀ قدرت ویژۀ خداست، و خداوند [بر این محجوبماندگان از توحید،] سختکیفر است (١٦٥) در آن هنگام پیشوایانِ [شرک و بُتپرستی] از پیروانشان بیزاری میجویند، و همگی عذاب را میبینند، و راه چاره بر آنان بسته میشود (١٦٦) و آنانکه [بهجای خدا از پیشوایان شرک و کفر] پیروی کردند میگویند: ایکاش برای ما بازگشتی [به دنیا] بود! تا ما هم از آنان [و فرهنگِ باطلشان] بیزاری میجستیم، همانگونه که اینان [در این عرصۀ قیامت] از ما بیزاری جستند، خداوند به این صورت اعمالشان را که برای آنان مایۀ حسرتهاست به ایشان نشان میدهد، و اینان هرگز از آتش بیرونآمدنی نیستند (١٦٧) ای مردم! از آنچه [از انواع میوهها و خوراکیها] در زمین است درحالیکه برای شما حلال و دلپذیر قرار داده شده بخورید، و از گامهای شیطان [که انواع محرّمات است] پیروی نکنید؛ زیرا او دشمن آشکار شما است (١٦٨) او شما را فقط به بدکرداری و کارهای بسیار زشت فرمان میدهد، و اینکه [وادارتان میکند بر پایۀ عدم شناختتان از حقایق دینی،] اموری را [به عنوان حلال و حرام] به خدا نسبت دهید (١٦٩) « 25 »