ما بهسوی تو وحی فرستادیم همانگونه که به نوح و پیامبرانِ بعد از او وحی فرستادیم، و [نیز] به ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و نوادگانشان [که دارای مقام نبوتند]، و عیسی و ایوب و یونس و هارون و سلیمان وحی کردیم، و به داود «زبور» بخشیدیم (١٦٣) و [به] پیامبرانی [وحی فرستادیم] که سرگذشتشان را پیش از این برایت گفتیم، و [نیز به] پیامبرانی [وحی کردیم] که داستانشان را برایت حکایت نکردیم، و خداوند بیواسطه و بهصورتی ویژه با موسی سخن گفت (١٦٤) پیامبرانی که مژدهرسان و بیمدهنده بودند تا برای مردم [چه در دنیا و چه آخرت] در پیشگاه خداوند پس از فرستادنِ پیامبران، حجت و عذری [برای کافربودنشان] نباشد؛ خداوند همواره توانای شکستناپذیر و حکیم است (١٦٥) [معاندانِ اهل کتاب نزول وحی را بر تو قبول ندارند،] ولی خداوند به [حقانیت] آنچه بر تو به علم و دانشش نازل کرده گواهی میدهد، و فرشتگان [هم] گواه [نزول وحی بر تو] هستند؛ گرچه گواهی خداوند بس است (١٦٦) آنانکه آلوده به کفرند و [مردم را] از [قرارگرفتن در] راه خدا بازداشتند مسلّماً به گمراهی دوری [که هرگز در آن دسترسی به هدایت ندارند] افتادهاند (١٦٧) بیتردید آنانکه کفر ورزیدند و [به آیات خدا و خود و دیگران] ستم کردند، خداوند بر آن نیست که آنان را بیامرزد، و به راهی [که ضامن خیر دنیا و آخرت است] هدایتشان کند (١٦٨) مگر به راه دوزخ، درحالیکه در آن همواره جاودانهاند که این [جاودانه ساختنشان در دوزخ] بر خدا آسان است (١٦٩) ای مردم! همانا پیامبری از سوی پروردگارتان به درستی و راستی بهسویتان آمد، پس به او مؤمن شوید که به خیر شماست، و اگر کافر شوید [و نبوتش را انکار کنید بدانید خدا از شما و ایمانتان بینیاز است؛ زیرا] آنچه در آسمانها و زمین است در سیطرۀ مالکیت و فرمانروایی خداست، و خداوند همواره دانا و حکیم است (١٧٠) « 104 »