شماره سوره 86 نام سوره طارق تعداد آيات 17 مکي به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی سوگند به آسمان و پدیدارشونده در شب! (١) تو چه می‌دانی پدیدارشونده در شب چیست؟ (٢) ستارۀ درخشانی است که تاریکی‌ها را می‌شکافد (٣) که هیچ‌کس نیست مگر این‌که بر او نگهبانی هست (٤) پس انسان باید با دقت بنگرد که از چه چیز آفریده شده است؟ (٥) از آبی جهنده (٦) که از میان پشتِ کمر و استخوان‌های پیشِ رو بیرون می‌آید (٧) یقیناً خداوند [که انسان را از آبی جهنده و بی‌مقدار آفریده،] بر بازگرداندنِ او [پس از مرگش به حیات دوباره] تواناست (٨) در آن روزی که باطن‌ها آشکار می‌شود، و مورد محاسبه قرار می‌گیرند (٩) پس انسان را [برای دفع کیفر] نه قدرتی است، و نه یاوری (١٠) سوگند به آسمان که دارای باران پی‌درپی و پُرریزش است! (١١) و سوگند به زمین که دارای شکاف و شیار [برای جوشیدن چشمه‌سارها و رویش گیاهان] است! (١٢) به‌راستی این قرآن سخنی است که مشخص‌کنندۀ [حق از باطل] است (١٣) و هرگز شوخی و بی‌پایه نیست (١٤) آنان [برای نابودی حق] نیرنگ می‌زنند (١٥) و من نیز [در برابر آنان] آن‌گونه که باید چاره و تدبیر می‌کنم (١٦) پس کافران را مدتی اندک مهلت ده! [تا در نهایت به کیفر اعمالشان برسند] (١٧) شماره سوره 87 نام سوره اعلى تعداد آيات 19 مکي به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی نام پروردگار بلندمرتبه‌ات را [به پاک‌بودن از هر عیب و نقصی] ستایش‌کن! (١) آن که آفرید، و [آفریده‌اش را] درست و معتدل قرار داد (٢) و آن که [به هرچیزی] اندازۀ دقیق داد، و [به مسیر مناسبش] راهنمایی کرد (٣) و آن که [گیاهانِ] چراگاه را رویانید (٤) پس آن را خاشاکی تیره رنگ ساخت (٥) ما [قرآن را] همواره بر زبانت جاری می‌کنیم، و آن را فراموش نخواهی کرد (٦) جز آنچه را خدا بخواهد، که هرآینه او آنچه را آشکار و پنهان است می‌داند (٧) تو را بر [عمل و ابلاغِ] آسان‌ترین راه [که شریعتِ سَمحه و سَهله است] توفیق می‌دهیم (٨) پس [مردم را] اندرز ده! اگر اندرز [به حال اندرزگیرنده] سودمند باشد (٩) کسی که [از خدا] می‌ترسد به‌راستی اندرز را می‌پذیرد (١٠) و بدبخت‌ترین [مردم] از آن کناره می‌گیرد (١١) همان کسی که به بزرگ‌ترین و سوزان‌ترین آتشِ [جاودانه] خواهد سوخت (١٢) آن‌گاه در آن‌جا نه می‌میرد، و نه زندگی مناسبی خواهد داشت (١٣) بی‌گمان کسی که [خود را از زشتی‌ها و عیوبِ باطنی] پاکیزه کرد [بر موانع راه سعادت] پیروز است (١٤) همان‌که نام پروردگارش را [با توجه قلبی] به زبان آورد، و نماز خواند (١٥) « 591 »
صفحه قبلي
ابتداي قرآن
سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى ﴿١﴾ الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّىٰ ﴿٢﴾ وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَىٰ ﴿٣﴾ وَالَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعَىٰ ﴿٤﴾ فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَىٰ ﴿٥﴾ سَنُقْرِئُكَ فَلَا تَنْسَىٰ ﴿٦﴾ إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا يَخْفَىٰ ﴿٧﴾ وَنُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرَىٰ ﴿٨﴾ فَذَكِّرْ إِنْ نَفَعَتِ الذِّكْرَىٰ ﴿٩﴾ سَيَذَّكَّرُ مَنْ يَخْشَىٰ ﴿١٠﴾ وَيَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى ﴿١١﴾ الَّذِي يَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَىٰ ﴿١٢﴾ ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَىٰ ﴿١٣﴾ قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَكَّىٰ ﴿١٤﴾ وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّىٰ ﴿١٥﴾