آن نعمتها[ی مادی] که همواره از آن بهرهمند بودند [عذاب را] از آنان برطرف نمیکند (٢٠٧) هیچ شهری را هلاک نکردیم مگر آنکه هشداردهندگانی داشت (٢٠٨) برای اینکه [از خواب غفلت] بیدار شوند، و ما هرگز ستمکار نبودهایم [که مردمی را بدون فرستادن پیامبر هلاک کنیم] (٢٠٩) قرآن را [آنگونه که خیالبافانِ منحرف و کافر میگویند] شیاطین نازل نکردهاند (٢١٠) و [نزول قرآن] سزاوار آنان نیست، و قدرت [نازلکردنِ چنین کتابی را] ندارند (٢١١) بیتردید آنان از شنیدن [وحی الهی و اخبار ملکوتی] برکنار مانده [و محروم]ند (٢١٢) پس [با توجه به نزول قرآن که بیانکنندۀ توحید است،] با خداوند معبود دیگری را [به عنوان شریک در ربوبیت و قدرت او] عبادت مکن! که [دراینصورت] از عذابشدگان خواهی بود (٢١٣) و خویشان نزدیکت را [از فرجام شومِ شرک و ستم و خیانت به مردم] هشدار ده! (٢١٤) و مؤمنانی را که از تو پیروی میکنند مورد محبت و فروتنی قرار ده! (٢١٥) چنانچه از تو نافرمانی کردند بگو: من از آنچه انجام میدهید بیزارم (٢١٦) و بر خدای توانای شکستناپذیرِ مهربان توکل کن! (٢١٧) هماو که تو را چون [به عبادت] برمیخیزی میبیند (٢١٨) و حرکتت را در بین سجدهکنندگان [شاهد است] (٢١٩) یقیناً او شنوا و داناست (٢٢٠) آیا به شما خبر دهم که شیاطین بر چه کسانی نازل میشوند؟ (٢٢١) بر هر دروغپردازِ گنهپیشهای نازل میگردند (٢٢٢) [که آنان هم] هرچه [از شیاطین] میشنوند [به دیگران] القا میکنند، و بیشترشان دروغگویند (٢٢٣) و از شاعرانِ [خیالپرداز و یاوهسرا]، منحرفان پیروی میکنند (٢٢٤) آیا ندانستهای که آنان در هر وادی [بیحاصل و بیهدفی] سرگردانند؟ (٢٢٥) و مطالبی میگویند که خود به آن عمل نمیکنند؟ (٢٢٦) مگر شاعرانی که ایمان آورده، و کارهای شایسته انجام داده، و خدا را بسیار یاد نموده [و قلباً مورد توجه قرار دادند]، و پس از آنکه [از طرف شاعرانِ مشرکِ خیالپرداز] مورد [هجو و] ستم قرار گرفتند، [با به نظمکشیدنِ معارف الهی] به دفاع [از خود] برخاستند، بهزودی آنانکه ستم کردند خواهند دانست به چه بازگشتگاهی باز خواهند گشت (٢٢٧) « 376 »