[اینکه میپندارید قیامتی در کار نیست] چنین نمیباشد، بلکه شما عاشق این دنیای زودگذر هستید (٢٠) و همواره آخرت را واگذاشته، [به فراموشی میسپارید] (٢١) در آن روز چهرههایی شادابند (٢٢) و بهسوی پروردگارشان توجه کامل دارند (٢٣) و چهرههایی درهم کشیدهاند (٢٤) [زیرا] آگاهند که آنان را دچار عذاب کمرشکنی خواهند کرد (٢٥) چنین نیست [که عشق به دنیا و رهاکردنِ آخرت کار درستی باشد؛ زیرا] چون جان به گلوگاه رسد (٢٦) گفته شود: درمان کنندۀ [این بیماری] کیست؟ (٢٧) و [بیمارِ محتضر] یقین کند که زمان جدایی [از معشوقانی چون دنیا و زن و فرزند] فرارسیده است (٢٨) [از سختی جانکندن و احاطۀ شداید و ورود پیدرپی آلامِ آخرتی] ساقها[ی پا] را به هم میپیچد! (٢٩) آن روز انسان بهسوی پروردگارت رانده میشود (٣٠) [انکارکننده قیامت] نه [آیات الهی را] باور کرد، و نه نماز خواند (٣١) بلکه انکار کرد، و روی برتافت (٣٢) سپس با تکبّر و خرامان خرامان بهسوی خانوادهاش رفت (٣٣) [سختی جانکندن، و عذاب] برای تو [که انکار میکنی] شایستهتر است، شایستهتر! (٣٤) باز هم شایستهتر است، شایستهتر! (٣٥) آیا انسانِ [انکارکننده قیامت] گمان میکند بیهوده و بیهدف رهایش میکنند، [و در معرض تکلیف و مسئولیت قرارش نمیدهند]؟! (٣٦) آیا قطرهای از مَنی نبود که [در رحِم] ریخته شد؟ (٣٧) سپس بهصورت خون بسته درآمد، پس [خداوند او را] آفرید، و [اندامش را] درست و موزون ساخت (٣٨) و از همین [قطرۀ مَنی] دو جنس، یکی مرد و یکی زن پدید آورد (٣٩) آیا این[چنین آفرینندهای] توانایی ندارد که مردگان را زنده کند؟! (٤٠) شماره سوره 76 نام سوره انسان تعداد آيات 31 مدني به نام خدا که رحمتش بیاندازه است و مهربانیاش همیشگی آیا [جز این است که] روزگاری طولانی بر انسان گذشت که چیزی درخور ذکر نبود؟ (١) ما انسان را از نطفهای آمیخته [از عناصر گوناگون] آفریدیم، و او را [در همۀ امور] در معرض آزمایش میگذاریم، و به این سبب او را شنوا و بینا قرار دادیم (٢) بهراستی ما راه را به او نشان دادیم، حال یا سپاسگزار است، یا بسیار کفرانکننده (٣) همانا ما برای کفرانکنندگان زنجیرها و غُلها و آتشی فروزان آماده کردهایم (٤) البته نیکان همواره از جامی مینوشند که [نوشیدنیاش] آمیخته به کافور [، آن مادّۀ سپید و معطر] است (٥) « 578 »