امروز هرکس را در برابر آنچه انجام داده است پاداش میدهند، امروز هیچ ستمی وجود ندارد، همانا خداوند حسابرسی سریع است (١٧) آنان را از روز نزدیک [روز قیامت] هشدار ده! آنگاه که جانها [از شدت ترس] به لب میرسد، درحالیکه همه وجودشان پر از اندوه است، برای ستمکاران [به آیات خدا و پیامبران]، نه دوستِ مهربانی خواهد بود و نه شفیعی که شفاعتش پذیرفته شود! (١٨) خداوند خیانت چشمها، و آنچه را سینهها پنهان میدارند میداند (١٩) خداوند به حق و عدالت داوری میکند، و معبودانی که [مشرکان برای رواشدن حاجاتشان] بهجای خدا عبادت میکنند هیچگونه داوری نمیکنند، همانا خداوند است که شنوا[ی دعا] و بینا[ی به همۀ امور] است (٢٠) آیا در زمین گردش نکردند تا بادقت بنگرند که سرانجامِ کسانی که پیش از اینان بودند چگونه بود؟ آنانکه از ایشان نیرومندتر بودند، و در سرزمینشان آثاری برتر [از ایشان چون قلعهها، خانههای استوار، کاخهای سربه فلک کشیده، و ابزار و آلات صنعتی] داشتند، ولی خداوند آنان را به کیفر گناهانشان به عذابی سخت دچار کرد، و در برابر خداوند هیچ حمایتگری نداشتند (٢١) این [کیفر دردناک] برای این بود که پیامبرانشان همواره برای [هدایت] آنان دلایل روشن میآوردند، و آنان [از روی کبر و عناد] انکار میکردند، خداوند هم آنان را [به عذابی سخت] گرفتار کرد؛ زیرا او توانا و سختکیفر است (٢٢) همانا موسی را با معجزات خود و دلیلی روشنگر فرستادیم (٢٣) بهسوی فرعون و هامان و قارون، ولی [آنان] گفتند: [وی] جادوگری بسیار دروغگوست! (٢٤) چون از سوی ما حق را [که معجزات و پیامهای ما بود] برای آنان آورد، گفتند: پسرانِ کسانی را که به او ایمان آوردهاند بکشید، و زنانشان را [برای بیگاری و خدمت] زنده بگذارید، ولی نقشۀ کافران جز در تباهی و پوچی نیست، [و مسلّماً به فرجام نمیرسد] (٢٥) « 469 »