و از نشانه‌های [قدرت و ربوبیت] او این است که آسمان و زمین به فرمانش برپا هستند، سپس زمانی که شما را با یک دعوت از زمین بخواند ناگهان [زنده از قبرها] بیرون می‌آیید (٢٥) هرکه در آسمان‌ها و زمین است در سیطرۀ مالکیت و فرمانروایی اوست، [و] همه برای او فروتن و مطیعند (٢٦) اوست که آفریدن را آغاز می‌کند، سپس آن را [بعد از فروپاشیدنش] باز می‌گرداند، و این [بازگرداندن] برای او آسان‌تر است، برترین وصف‌ها در آسمان و زمین ویژۀ اوست، و او خدای توانای شکست‌ناپذیر و حکیم است (٢٧) [خداوند] از [وضع و حال] خودتان برای شما مَثَلی زده است که؛ آیا از بردگانتان در آنچه به شما عطا کرده‌ایم شریکانی دارید که در آن با هم برابر باشید؟ و همان‌گونه که از یکدیگر می‌ترسید از بردگانتان نیز بترسید؟ [بی‌تردید در بین شما و بردگانتان شرکت و برابری وجود ندارد، و ترسی هم از آنان ندارید، چگونه ممکن است موجوداتی که مملوکان و بندگان خدا هستند در خالقیت و الوهیت و ربوبیت و دیگر صفات شریک او باشند و خدا از آنان بترسد؟!] ما آیات [خود] را این‌گونه برای مردمی که اندیشه می‌کنند توضیح می‌دهیم (٢٨) اما آنان‌که [با اعتقاد به فرهنگ شرک‌ورزی] دچار ستم [بر خود و دیگران] شده‌اند بر پایۀ نادانی، از خواسته‌های [نامشروعِ] خود پیروی کرده‌اند، نهایتاً کسانی را که خداوند [به کیفر پیروی از آیین شرک] در گمراهی واگذاشته چه کسی هدایت می‌کند؟ آنان هیچ یاری‌کننده‌ای [که از عذاب نجاتشان دهد] نخواهند داشت (٢٩) پس [با توجه به پوچ‌بودنِ فرهنگ شرک،] با همۀ وجودت معتدلانه و بدون هیچ انحرافی به حالت تصمیم باطنیت به حق روی‌آور و بر آن سرشت الهی که مردم را عجین با آن پدید آورده ملازم و پایبند باش! [و بر] فطرت الهی که مردم را بر اساس آن پدید آورده [ملازم و پابرجا باش!] برای آفرینش خداوند [که انسان را بر پایۀ فطرت می‌آفریند] هیچ‌گونه تغییری نخواهد بود، این است دینِ استوار، ولی بیشتر مردم [این حقیقت را] نمی‌دانند (٣٠) درحالی‌که [با توجه و اخلاص] بازگشت‌کنندگانِ به‌سوی او هستید [پایبند به سرشت الهی باشید!] و از او [اطاعت کرده، از محرّماتش] بپرهیزید، و نماز را [با شرایط ویژه‌اش] بخوانید، و از مشرکان نباشید (٣١) مشرکانی که دینشان را بخش‌بخش کردند و [سرانجام] گروه‌گروه شدند، [درحالی‌که] هر گروهی به همان [بخشی] که نزد آنان است مغرورانه شادمانند (٣٢) « 407 »
مُنِيبِينَ إِلَيْهِ وَاتَّقُوهُ وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُشْرِكِينَ ﴿٣١﴾ مِنَ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَكَانُوا شِيَعًا ۖ كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ ﴿٣٢﴾ 
صفحه قبلي
ابتداي قرآن