شماره سوره 15 نام سوره حجر تعداد آيات 99 مکي به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی الف، لام، راء. این است آیاتِ [با عظمتِ] کتاب، و قرآنِ [والامرتبۀ] روشنگر (١) چه بسا کافران که [هنگام روبه‌روشدن با عذاب] آرزو می‌کنند که کاش تسلیم [قرآن] بودند! (٢) رهایشان کن تا شکم‌چرانی کنند، و [از امور زودگذر مادّی] بهره‌مند شوند و آرزوها سرگرمشان سازد، به‌زودی [بدبختی و سیه‌روزی خود را] خواهند فهمید! (٣) هیچ شهری را نابود نکردیم مگر اینکه [به سبب فساد فراگیرش] سرنوشت معین [و قانون‌مندی] برای آن بود (٤) هیچ ملتی از زمان مقدِر و معلومش نه پیش می‌افتد، و نه پس می‌ماند (٥) [کافران به پیامبر] گفتند: ای آن که قرآن برایت نازل شده! به‌یقین که دیوانه‌ای!؟ (٦) اگر [دربارۀ نبوتت] راست می‌گویی چرا فرشتگان را نزد ما نمی‌آوری؟ (٧) ما فرشتگان را جز به حق و درستی نازل نمی‌کنیم، و آن هنگام [که نازل شوند این منکرانِ لجوج از دچارشدن به عذاب] مهلت نمی‌یابند (٨) همانا ما قرآن را فرستاده‌ایم و یقیناً [از تحریف و زوال] نگهبانش هستیم (٩) مسلّماً پیش از تو در امت‌های پیشین پیامبرانی فرستادیم (١٠) و هیچ پیامبری به‌سویشان نمی‌آمد مگر اینکه او را مسخره می‌کردند (١١) ما همان‌گونه [که حق را به گذشتگان فهماندیم ولی مسخره کردند،] قرآن را [برای فهم حقایقش] در قلوب گنه‌پیشگان نفوذ می‌دهیم (١٢) [درحالی‌که] به آن ایمان نمی‌آورند، [و بلکه مسخره می‌کنند،] البته روش پیشینیان هم چنین بوده است (١٣) و اگر [برای دریافت حقایق] دری از آسمان به روی آنان گشوده بودیم، و پیوسته روزِ روشن به‌سوی آن بالا می‌رفتند (١٤) هرآینه گفتارشان این بود که: حتماً چشم‌بندی شده‌ایم، [بلکه فراتر از این،] ما گروهی افسون شده‌ایم! (١٥) « 262 »
صفحه قبلي
ابتداي قرآن
الر ۚ تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ وَقُرْآنٍ مُبِينٍ ﴿١﴾ رُبَمَا يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ كَانُوا مُسْلِمِينَ ﴿٢﴾ ذَرْهُمْ يَأْكُلُوا وَيَتَمَتَّعُوا وَيُلْهِهِمُ الْأَمَلُ ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ ﴿٣﴾ وَمَا أَهْلَكْنَا مِنْ قَرْيَةٍ إِلَّا وَلَهَا كِتَابٌ مَعْلُومٌ ﴿٤﴾ مَا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسْتَأْخِرُونَ ﴿٥﴾ وَقَالُوا يَا أَيُّهَا الَّذِي نُزِّلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ إِنَّكَ لَمَجْنُونٌ ﴿٦﴾ لَوْ مَا تَأْتِينَا بِالْمَلَائِكَةِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ ﴿٧﴾ مَا نُنَزِّلُ الْمَلَائِكَةَ إِلَّا بِالْحَقِّ وَمَا كَانُوا إِذًا مُنْظَرِينَ ﴿٨﴾ إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ ﴿٩﴾ وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ فِي شِيَعِ الْأَوَّلِينَ ﴿١٠﴾ وَمَا يَأْتِيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿١١﴾ كَذَٰلِكَ نَسْلُكُهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ ﴿١٢﴾ لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ ۖ وَقَدْ خَلَتْ سُنَّةُ الْأَوَّلِينَ ﴿١٣﴾ وَلَوْ فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَابًا مِنَ السَّمَاءِ فَظَلُّوا فِيهِ يَعْرُجُونَ ﴿١٤﴾ لَقَالُوا إِنَّمَا سُكِّرَتْ أَبْصَارُنَا بَلْ نَحْنُ قَوْمٌ مَسْحُورُونَ ﴿١٥﴾