همواره میخواهند نور خدا را با سخنان [بیدلیل و تبلیغات بیاساس] خود خاموش کنند، ولی خداوند جز اینکه نور خود را کامل کند چیزی نمیخواهد؛ هرچند کافران خوش نداشته باشند (٣٢) او کسی است که پیامبرش را با هدایت و دین درست فرستاد تا آن را بر همۀ ادیان پیروز گرداند؛ هرچند مورد پسند مشرکان نباشد (٣٣) ای مؤمنان! همانا بسیاری از عالِمان یهود و راهبان، اموال مردم را به ناحق و از طریق نامشروع میخورند، و [آنان را با تبلیغات سوء] از راه خداوند بازمیدارند، و کسانی که طلا و نقره میاندوزند و آن را در راه خداوند هزینه نمیکنند به عذابی دردناک خبر ده! (٣٤) روزی که در آتش دوزخ آن [طلاها و نقرهها] را حرارت شدید داده، و پیشانی و پهلو و پشت آنان را با آن [فلزات گداخته شده] داغ میکنند، [و نهیبشان میزنند که:] این [ثروتی] است که برای خود اندوختید، پس [کیفر] زراندوزی خویش را بچشید! (٣٥) مسلّماً شمارۀ ماهها نزد خداوند از روزی که آسمانها و زمین را آفریده در کتاب [علمِ] الهی دوازده ماه است، از آنها چهار ماهش حرام است، این آیینی پابرجاست؛ بنابراین در این چهار ماه [با جنگ و خونریزی] به خود ستم نکنید! ولی با همۀ مشرکان [درصورتیکه حُرمت این چهار ماه را رعایت نکردند] بجنگید! همانگونه که آنان با همۀ شما میجنگند، و بدانید که خداوند با اهل طاعت و دوریکننده از محرّمات است (٣٦) « 192 »