بگو: در زمین گردش کنید، پس با دقت بنگرید که عاقبت آنان‌که در گذشته [می‌زیستند و آلوده به گناه] بودند چگونه بود؟ بیشتر آنان مشرک بودند [که دچار سرانجامی شوم شدند] (٤٢) پس [با توجه به باطل‌بودنِ فرهنگ شرک] با همۀ وجودت به‌سوی این دین استوار روی کن! پیش از آن‌که روزی از سوی خداوند فرارسد که راهِ بازگشتی برای آن نیست، آن روز [صفوف مؤمنان از غیر مؤمنان] جدا و مشخص می‌شود (٤٣) کافران کفرشان به زیان خودِ آنان است، و آنان‌که کارهای شایسته انجام دهند بستری [امن و اقامتگاه جاویدی] برای خود فراهم می‌کنند (٤٤) تا [خداوند] به مؤمنانی که کارهای شایسته انجام داده‌اند از احسانش پاداش دهد، [و کافران را به دوزخ وارد کند؛ زیرا] خداوند اهل کفر را دوست ندارد (٤٥) از نشانه‌های [قدرت و ربوبیت] او این است که بادها را مژده‌دهنده می‌فرستد تا بخشی از [باران] رحمتش را به شما بچشاند، و کشتی‌ها [به‌وسیلۀ بادها] به فرمان او حرکت کنند، و شما جویای احسان و روزی او شوید و [نهایتاً] سپاس‌گزاری کنید (٤٦) به‌راستی پیش از تو پیامبرانی را به‌سوی قومشان فرستادیم که برای آنان دلایل روشن آوردند، سپس ما از گنه‌پیشگان انتقام گرفتیم [و مؤمنان را یاری دادیم]، زیرا یاری مؤمنان حقی بر عهدۀ ماست (٤٧) خداوند است که بادها را می‌فرستد تا ابری را برمی‌انگیزد، پس آن ابر را هرگونه که بخواهد در آسمان می‌گستراند و به‌صورت بخش‌بخش و پاره‌های گوناگون در‌می‌آورد، پس باران را می‌بینی که از لابه‌لای آن بیرون می‌آید، و آن‌گاه که آن را به هرکس از بندگانش بخواهد می‌رساند آنان ناگهان شادمان می‌شوند (٤٨) همانا پیش از آن‌که [باران] بر آنان فرستاده شود، [آری] پیش از آن ناامید بودند (٤٩) پس با دقت به آثار رحمت خداوند [چون باد و ابر و باران و نتایج آن‌ها] بنگر که چگونه زمین را پس از مردنش زنده می‌کند، بی‌تردید این [خداوندِ قدرتمند]، زنده‌کنندۀ مردگان است، و او بر هرکاری تواناست (٥٠) « 409 »
صفحه قبلي
ابتداي قرآن