بهشتیان، دوزخیان را ندا میدهند که: ما آنچه را پروردگارمان به ما وعده داده بود درست و یقینی یافتیم، آیا شما هم آنچه را پروردگارتان وعده داده بود درست و یقینی یافتید؟ گویند: آری. پس آوازدهندهای در بین آنان آواز دهد که: ستمکاران از رحمت خدا دور باشند! (٤٤) هم آنانکه پیوسته [مردم را] از راه خدا بازمیدارند و میخواهند [با وسوسه و اغواگری] آن را کج نشان دهند، درحالیکه به آخرت هم کافرند (٤٥) و میان بهشتیان و دوزخیان حایلی است، و بر بلندای آن مردانی [بامنزلت و بزرگوارند] که هرکدام [از دو گروهِ بهشتی و دوزخی] را به نشانههایشان میشناسند، و بهشتیان را که وارد بهشت نشدهاند ولی [ورودِ به آن را] امید دارند ندا میدهند: سلام بر شما باد! (٤٦) چون چشمانشان را بهسوی دوزخیان برگردانند میگویند: پروردگارا! ما را با گروه ستمکار قرار مده! (٤٧) و قرارگرفتگان بر بلندای حایل میان بهشت و دوزخ مردانی را که از نشانههایشان میشناسند ندا داده، میگویند: دیدید که جمعیتِ [هواخواه و زن و فرزندان] شما و گردنکشی و تکبّر [هموارهای که داشتید] عذابی را از شما برطرف نکرد! (٤٨) [ای دوزخیان!] آیا اینانند آن کسانی که [در دنیا] سوگند یاد میکردید که خدا آنان را به رحمتی نمیرسانَد؟ [پس به مؤمنان گویند:] وارد بهشت شوید که نه بیمی بر شماست، و نه اندوهگین میشوید (٤٩) دوزخیان بهشتیان را ندا میدهند که: اندکی از [آن] آب، یا از آنچه خدا روزی شما کرده به ما [هم] بدهید! [بهشتیان] میگویند: خداوند آب و نعمتهای بهشتی را بر کافران حرام کرده است (٥٠) هم آنانکه [بهجای دین خدا] سرگرمی [به مادّیات] و بازیگری را به عنوان آیین خود انتخاب کردند، و زندگی دنیا[ی پرزرق و برق] فریبشان داد. ما امروز به آنان بیتوجهی میکنیم چنانکه اینان به لقاء امروزشان بیتوجهی کردند، و همواره آیات ما را انکار میکردند (٥١) « 156 »