بیتردید روز جداسازی [حق از باطل، و مؤمن از کافر] وعدهگاه مشرکان و کافران است (٤٠) [همان] روزی که هیچ دوستی چیزی [از عذاب] را از دوستش برطرف نمیکند، و نیز یاری نخواهند شد (٤١) جز کسی که خداوند [او را] مورد رحمت قرار دهد؛ زیرا او توانای شکستناپذیر و مهربان است (٤٢) مسلّماً درخت «زَقّوم»، (٤٣) خوراک شخص گناهکار است [که تا پایان عمر بر گنهپیشگی اصرار داشت] (٤٤) [زَقّوم] چون مسِ ذوبشده در شکمها میجوشد (٤٥) مانند جوشیدنِ آب بسیار جوشان (٤٦) [خطاب میشود:] این [گناهپیشه] را بگیرید و او را با قهر و خشونت بهوسط دوزخ بکشانید (٤٧) سپس از آبِ جوشان که مایۀ عذابی سخت است بر سرش فروریزید (٤٨) [و او را به شدت تحقیر کرده، بگویید:] بچِش! که تو [به خیال خود] همان قدرتمند و بزرگواری! (٤٩) این [قیامت و دوزخ] همان است که همواره در مورد آن تردید داشتید (٥٠) یقیناً آنانکه [از خداوند اطاعت میکردند، و از محرّماتش] پرهیز داشتند در جایگاه امنی خواهند بود (٥١) در بوستانها و چشمهسارها (٥٢) [لباسهایی] از ابریشم نازک و ستبر میپوشند، [و] در برابر یکدیگر [مینشینند] (٥٣) [موقعیت عالی بهشتیان] چنین است، و [علاوه بر آن نعمتها] حوری درشتچشم را به همسری آنان درآوریم (٥٤) در آنجا هرگونه میوهای بخواهند در کمال آسودگی خاطر میطلبند [و از آن میخورند]، (٥٥) در آن [بوستانها] مرگ را نمیچشند، [مرگی برایشان نیست] مگر [همان] مرگ نخستین [که در پایان عمرشان در دنیا چشیدند]، خداوند آنان را از عذاب دوزخ نگه میدارد (٥٦) [این] احسانی است از سوی پروردگارت، این همان کامیابی بزرگ است! (٥٧) جز این نیست که ما [فهم] قرآن را با زبان تو [که بسیار فصیح و گویاست] آسان ساختیم تا آنان هشیار و پندپذیر شوند (٥٨) پس [چنانچه هشیاری و پندپذیری را نخواستند، برای تغییر اوضاع] به انتظار [نصرت خداوند] باش، که آنان هم منتظرِ [به کرسینشاندن خیالات خود] هستند! (٥٩) « 498 »