برای آنان کتابی [عظیم و با ارزش] آوردیم که [حقایق] آن را بر اساس دانشی [دقیق و فراگیر] توضیح دادیم، درحالیکه [همۀ آیاتش] برای مؤمنان هدایتگر و رحمت است (٥٢) آیا [منکران قرآن برای ایمان آوردنِ به آن،] در انتظار تحقق [تهدیدهای] آن هستند؟ [البته] روزی که تهدیدهای [بیانشده در] آن [آشکارا بهسویشان] آید کسانی که از پیش، [ایمانِ به] آن را ترک کرده بودند میگویند: قطعاً فرستادگانِ پروردگارمان حق را آوردند [ولی ما آن را انکار کردیم]، آیا [در چنین روز هولانگیزی] برای ما شفاعتکنندگانی هستند که ما را شفاعت کنند؟ یا [ممکن است] ما را [به دنیا] بازگردانند تا غیر آنچه انجام میدادیم انجام دهیم؟! [بهراستی] آنان [سرمایههای وجودی] خود را تباه کردند، و آنچه را [از بُتها و طاغوتها] به دروغ شریکان خدا میدانستند از دستشان رفت (٥٣) همانا پروردگار شما خداوند یکتاست که آسمانها و زمین را در شش دوره آفرید، آنگاه بر تخت [فرمانروایی و تدبیر امورِ آفرینش] چیره شد. شب را درحالیکه شتابان روز را میجوید بر روز میپوشاند، و خورشید و ماه و ستارگان را که مطیع فرمان اویند [پدید آورده]، آگاه باشید که آفریدن و فرمانِ [نافذ در مورد همۀ موجودات] ویژۀ اوست، خجسته و پُرخیر است پروردگار جهانیان! (٥٤) پروردگارتان را با فروتنی و زاری و در پنهان بخوانید! [و از شرایط و ادبِ دعا تجاوز نکنید؛ زیرا] خداوند متجاوزان را دوست ندارد (٥٥) در زمین پس از آبادی و عمرانش [بهوسیلۀ بندگان شایستهام،] به تخریب و فتنهگری برنخیزید! و خدا را از روی بیم [از عذابش] و امید [به رحمتش] عبادت کنید؛ زیرا رحمت خداوند به نیکوکاران نزدیک است (٥٦) اوست که بادها را پیشاپیشِ [بارانِ] رحمتش مژدهدهنده [به ریزش باران] میفرستد تا ابرهای سنگینبار را بردارند. ما آنها را بهسوی سرزمینی مرده میرانیم، و بهوسیلۀ آنها آبِ [ثمربخش] فرود میآوریم، و با آن [آب] همه نوع میوه و محصول پدید میآوریم، به همین صورت مردگان را [در قیامت از لابهلای خاکهای گور با حیاتی دوباره] بیرون میآوریم، [بیان این مسائلِ حیرتانگیزِ طبیعی برای این است که] تا [به قدرت بینهایت خداوند] توجه کنید (٥٧) « 157 »