و آنچه [از زکات و نفقات] میپردازند، در حالی میپردازند که دلهایشان از اینکه بهسوی پروردگارشان [برای محاسبۀ دقیق] بازمیگردند هراسان است (٦٠) اینانند که بهسوی کارهای خیر میشتابند، و در [انجامدادنِ] آن [از دیگران] پیشی میگیرند (٦١) هیچکس را جز به اندازۀ گنجایشش تکلیف نمیکنیم، و نزد ما کتابی است که [دربارۀ همۀ احوال و اعمال بندگان] به درستی سخن میگوید، و آنان [در پاداش و کیفر] مورد ستم قرار نمیگیرند (٦٢) بلکه دلهای کافران از این [حقایق و کارهای خیر] در بیخبری عمیقی است، و برای آنان غیر از این [بیخبری]، اعمالی [زشت و ناپسند] است که همواره آنها را انجام میدهند (٦٣) تا زمانی که خوشگذرانانِ غرق در ناز و نعمتشان را گرفتار عذاب کنیم، و بیدرنگ ناله سر دهند [و به آوای بلند درخواست یاری کنند] (٦٤) [به آنان گفته شود:] امروز ناله و فریاد نزنید؛ زیرا از سوی ما یاری نخواهید شد (٦٥) همانا آیات مرا بر شما میخواندند و شما [برای نشنیدنش] به شدت عقبگرد میکردید (٦٦) [نهتنها عقبگرد میکردید بلکه] نسبت به آن تکبّر داشتید، و [در بزم] شبانۀ [خود دربارهاش] بدگویی داشتید (٦٧) آیا در این سخن [که وحی خداست] دقت نکردند، یا مگر [اولبار است که] کتابی برای آنان آمده که برای پدران پیشینِ آنان نیامده بود؟ (٦٨) یا مگر پیامبرشان را [از لحاظ حَسَب، نَسَب، درستی، اخلاص و کرامت] نشناختهاند که او را انکار میکنند؟ (٦٩) آیا میگویند نوعی جنون در اوست. [چنین نیست که این باطلگرایان میگویند،] بلکه او حق را برای آنان آورده است، و بیشترشان حق را خوش ندارند (٧٠) اگر حق از خواستههای [نامشروع] آنان پیروی میکرد مسلّماً آسمانها و زمین و هرکه در آنهاست تباه میشد، اینان باید دقت کنند که کتابی که مایه شرف و سربلندی آنان است عطایشان کردهایم، ولی آنان از مایۀ شرف و سربلندی خود رویگردانند (٧١) یا مگر [در برابر رسالتت] از آنان مُزدی میخواهی [که پذیرفتن دعوتت برای آنان سخت است]؟ البته مُزد پروردگارت بهتر [از هرچیزی] است، و او بهترین عطاکنندگان است (٧٢) بدونشک تو آنان را به راهی مستقیم دعوت میکنی (٧٣) و هرآینه کسانی که به آخرت ایمان ندارند از این راه منحرفاند (٧٤) « 346 »