و بهجای خداوند یکتا معبودانی [از قبیل بُتها و طاغوتها را] میپرستند که نه اختیار و نه قدرتِ رساندن هیچ رزقی را از آسمان و زمین برای آنان ندارند (٧٣) بنابراین خداوند را به اوصافی [مانند اوصاف غیر او] تشبیه نکنید! یقیناً خداوند [کنه ذات و حقیقت اوصاف خود را] میداند، و شما [به آن] نادان هستید (٧٤) خداوند [برای فهم شما نسبت به اوصافش و اوصاف غیرِ خود] مَثَلی زده است؛ بردۀ زرخریدی که بر هیچ کاری قدرت ندارد، و کسی که ما رزق نیکویی از سوی خود به او دادهایم و او در پنهان و آشکار از آن انفاق میکند، آیا [این دو] با هم برابرند؟ [چگونه یکسانند درحالیکه یکی مملوک و فاقد هر قدرتی، و دیگری مالک و دارای اراده و قدرت است، همۀ ستایشها ویژۀ خداست،] ولی بیشتر مشرکان نمیدانند [که خداوند در ذات و صفات، مانند هیچ مخلوقی نیست] (٧٥) و خداوند [در این زمینه] مَثَلی [دیگر] زده است؛ دو مرد را که یکی از آنان لالِ مادرزاد [و نهایتاً ناشنوا] است که بر هیچ کاری توانایی ندارد، و [به این سبب] سربار [و نانخورِ] سرپرست خود است، او را هرکجا میفرستد هیچ سودی نمیآورد، آیا [چنین لالِ ناشنوای بیقدرت و بیدانشی] با کسی که [گویا و شنواست، و] به عدالت [نسبت به هر کاری] فرمان میدهد، و بر راهی مستقیم است برابر است؟! [پس چرا خداوند را که دارای اوصاف جمال و جلال است با بُتهای بیجان و بدون اثر برابر میدانید؟] (٧٦) غیب آسمانها و زمین ویژۀ خداست، و کارِ [برپاکردن] قیامت، [برای او] جز مانند یک چشمبرهمزدن یا نزدیکتر [از آن] نیست، مسلّماً خداوند بر هر کاری تواناست (٧٧) خداوند شما را از شکم مادرانتان درحالیکه چیزی نمیدانستید بیرون آورد، و برای شما [ابزار شناخت چون] گوش و چشم و قلب قرار داد تا [با فراگیری دانشِ لازم و معرفت دینی، و عمل به آن] سپاسگزاری کنید (٧٨) آیا به پرندگان که در فضای آسمان مسخّرِ [فرمان خداوند]ند نظر نکردید که آنان را [از سقوط به زمین] کسی جز خداوند نگه نمیدارد؟ یقیناً در این [امر] برای مردمِ مؤمن نشانههایی [بر قدرت و ربوبیت خدا] است (٧٩) « 275 »