شماره سوره 50 نام سوره ق تعداد آيات 45 مکي به نام خدا که رحمتش بیاندازه است و مهربانیاش همیشگی قاف. سوگند به قرآنِ باشکوه! [که تو فرستادۀ مایی، و وقوع قیامت حتمی است] (١) [نه اینکه به تو و معارفی که تبلیغ میکنی ایمان نیاوردند،] بلکه شگفتزده شدهاند که هشداردهندهای از خودشان بهسوی آنان آمده، به این سبب کافران گفتند: این چیز عجیبی است (٢) [و با شنیدن مسئلۀ معاد گفتند:] آیا هنگامی که به کامِ مرگ افتادیم و خاک شدیم [به حیات دوباره بازمیگردیم]؟ [مسئله] بازگشت دوباره دور [از عقل] است! (٣) یقیناً ما آنچه که زمین از [اجساد] آنان میکاهد میدانیم، و نزد ما کتابی است که ضبطکنندۀ [همۀ اجزای آفرینش و جریانات هستی] است (٤) [انکار معاد به علت ناآگاهی آنها از قدرت و توانمندی پروردگار نیست،] بلکه اینان حق را چون بهسویشان آمد [به طور مطلق] منکر شدند، و [چون انکارشان متّکی بر دلیل استواری نیست] در حالتی آشفته و سردرگم قرار دارند (٥) [اینان اگر در نظام آفرینش اندیشه میکردند دچار انکار حق نمیشدند،] آیا با دقت عقلی به آسمان بالای سرشان نظر نکردند که چگونه آن را بنا کردیم؟ و [بهوسیلۀ ستارگان] زینت دادیم، و در آن هیچ رخنه و شکافی [که سبب ازهمپاشیدنش گردد] وجود ندارد (٦) و زمین را گسترش دادیم و در آن کوههایی استوار افکندیم، و از هرگونه گیاهِ خوشمنظر و دلانگیزی در آن رویاندیم (٧) تا برای هر بندهای که [با اندیشه در این نظام حکیمانه، از روی توجه و اخلاص] بهسوی خدا بازمیگردد مایۀ بینایی و تذکر باشد (٨) و از آسمان، آبی پُرخیرو سودمند فرستادیم، و بهوسیلۀ آن باغها و دانههای دِروکردنی رویاندیم (٩) و درختان بلندقامتِ خرما که خوشههای روی هم چیده دارند [پروراندیم] (١٠) [برای آنکه] رزق مناسبی برای بندگان [باشد]، و [نیز] از [برکت] آن [آب]، زمین مرده را زنده کردیم، بیرونآمدن [از قبرها با حیاتی دوباره نیز] همینگونه است (١١) پیش از اینان [که نبوت و معاد را انکار میکنند] قوم نوح و اصحاب «رَسّ» و ثمودیان [حقایق و پیامبرانشان را] انکار کردند (١٢) [قوم] عاد و فرعون و برادرانِ لوط [نیز چنین بودند] (١٣) و اصحابِ «اَیکه» و قومِ «تُبَّع» همه و همه پیامبران و معاد را انکار کردند، پس تهدیدم [به عذاب درباره آنان] عملی شد (١٤) آیا ما از آفرینش نخستینبار عاجز و درمانده بودیم [تا از آفرینش دوبارۀ انسان ناتوان و درمانده باشیم]؟ [نه،] بلکه آنانند که درآفرینشِ جدید [با وجود اینهمه دلیل بر قدرت خدا] غرق در تردیدند، [درحالیکه آفرینشِ بار نخستین و آفرینش دوم برای خدا یکسان است] (١٥) « 518 »