نیکی [محدود به] این نیست که روی خود را [برای عبادت] بهسوی مشرق و مغرب کنید؛ بلکه نیکی وجود [والای] کسانی است که به خدا، روز قیامت، فرشتگان، کتاب [آسمانی] و پیامبران ایمان [استوار و ثابت] آوردهاند، و دارایی [خود] را با آنکه دوست دارند به خویشان و یتیمان و درماندگان، و درراهماندۀ بیزادوتوشه، و تهیدستانی که درخواست کمک دارند و در راه [آزادی] بردگان میپردازند، و نماز را [با شرایط ویژهاش] میخوانند و زکات میپردازند، و چون پیمان ببندند به پیمان خود وفا میکنند، و در سختیها و تنگدستی و هنگام پدیدآمدن صدمه و آسیب [یعنی جنگ] شکیبایند، اینانند که [در ادعای دینداری] راستگویند، و اینانند که به شدت پرهیزکنندگان [از طغیان و تبهکاری]اند (١٧٧) ای مؤمنان! در مورد کشتهشدگان، قصاص بر شما مقرر شده است؛ آزاد در برابر آزاد، برده در برابر برده، زن در برابر زن. پس کسی که [مرتکب قتل شده چنانچه] از سوی برادر دینیاش [که ولی مقتول است] مورد چیزی از عفو قرار گرفت[که بهجایِ قصاص، خونبها بپردازد] پس رعایتکردن روش پسندیده[ درباره وضع مادی قاتل که چه اندازه بپردازد، بر عهده عفوکننده از قصاص است]، و [قاتل، مسئول] پرداخت خونبها با نیکی و خوشرویی است. این [حکم خونبها] تخفیف و رحمتی است از سوی پروردگارتان، پس هرکه بعد از چشمپوشی از قصاص، تجاوز کند [و به کشتن قاتل برخیزد] برای او عذابی دردناک است (١٧٨) ای خردمندان! برای شما در قصاص مایۀ حیاتی ویژه است، و [حکم قصاص] برای این است که [از هرگونه تعدی و تجاوز و امور غیرِ شرعی] بپرهیزید (١٧٩) بر شما مقرر شده چون یکی از شما را مرگ فرارسد اگر مالی از خود بهجا گذاشته، بهصورتی پسندیده برای پدر و مادر و خویشان وصیت کند، این حقی است بر عهدۀ کسانی که [از خدا اطاعت کرده، از محرّماتش] بپرهیزند (١٨٠) آنانکه پس از شنیدن وصیت، در آن تغییری دهند گناهش فقط بر عهدۀ تغییردهندگان است، یقیناً خداوند شنوا[ی کلامِ وصیتکننده]، و دانا[ی به اعمال تغییردهندگانِ وصیت] است (١٨١) « 27 »